Klasyfikacja tekstury powierzchni

Klasyfikacja dokonywana jest za pomocą prostych przyrządów opisanych w normie BS812: 1967. Podział oparto na dowolnym raczej założeniu, że ziarno jest płaskie, jeżeli jego grubość (najmniejszy wymiar) jest mniejsza od wartości otrzymanej z pomnożenia przez 0,6 średniego wymiaru oczka sita dla frakcji, do której należy dane ziarno (program uprawnienia budowlane na komputer). Podobnie - ziarno uważane jest za wydłużone, jeżeli jego długość (największy wymiar) jest większa od wartości otrzymanej z pomnożenia przez 1,8 średniego wymiaru oczka sita dla danej frakcji. Średni wymiar sita określa się jako średnią arytmetyczną z wymiaru oczka sita, na którym ziarno zatrzymało się i wymiaru oczka sita, przez które ziarno przeszło. Ponieważ potrzebna jest dokładniejsza kontrola wymiarów, dlatego stosowane sita nie są takie, jak w zestawie normowym dla kruszywa do betonu, lecz ich oczka mają następujące prześwity: 63,5, 50,8, 38,1, 25,4, 19,0 12,7, 9,2, 6,35 mm. Badania spłaszczenia i wydłużenia przydatne są do ogólnej oceny kruszywa, lecz nie określają one dostatecznie kształtu ziarna (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Klasyfikacja tekstury powierzchni opiera się na ocenie stopnia, w jakim powierzchnia ziaren jest błyszcząca lub zmatowiała, gładka lub szorstka, przy czym rodzaj szorstkości musi być również określony. Tekstura powierzchni zależy od twardości, wymiarów ziaren, charakteru porów skały macierzystej (twarde, zwarte i drobnoziarniste skały mają zwykle gładką powierzchnię przełamu), jak również od stopnia, w jakim siły działające na powierzchnię ziarna spowodowały jej wygładzenie lub szorstkość (uprawnienia budowlane).

Wizualna ocena szorstkości

Wizualna ocena szorstkości jest zupełnie wystarczająca, lecz w celu uniknięcia nieporozumień powinno się stosować klasyfikację wg normy BS 812: 1967. Nie ma przyjętej powszechnie metody pomiaru szorstkości, lecz interesująca jest następująca propozycja Wrighta powiększona jest płaszczyzna graniczna między ziarnem i żywicą, w której zostało ono odciśnięte i określona jest różnica między długością otrzymanego profilu i długością linii nierówności wykreślonej za pomocą wielu cięciw. Jest ona przyjmowana za miarę szorstkości. Stosując tę metodę uzyskuje się odtwarzalne wyniki, lecz jest ona żmudna i nie jest powszechnie stosowana (program egzamin ustny).

Wydaje się, że kształt i tekstura powierzchni kruszywa wpływają znacznie na wytrzymałość betonu. Wytrzymałość na zginanie, bardziej niż wytrzymałość na ściskanie, zależy od kształtu i tekstury kruszywa, a ich wpływ jest szczególnie istotny w betonie o wysokiej wytrzymałości. Niektóre dane Kapłana dają tylko wskazówkę co do rodzaju wpływu tych czynników, ponieważ niektóre inne czynniki nie zostały wzięte pod uwagę. Pełne znaczenie wpływu kształtu i tekstury kruszywa na przyrost wytrzymałości betonu nie jest znane, lecz bardziej szorstka tekstura powoduje - wydaje się - powstanie większych sił adhezji między ziarnami i zaczynem cementowym. Podobnie - większa powierzchnia ziarna kanciastego oznacza, że może powstać większa siła adhezji (opinie o programie).

Kształt i tekstura kruszywa drobnego mają istotny wpływ na zapotrzebowanie na wodę mieszanki wykonanej z danego kruszywa. Jeżeli te właściwości drobnego kruszywa wyrażone są pośrednio przez jego zagęszczenie, tj. przez procentową zawartość pustek międzyziarnowych w stanie luźnym, to ich wpływ na zapotrzebowanie wody jest ściśle określony (segregator aktów prawnych). Wpływ pustek raiędzyziarnowych w kruszywie grubym jest określony mniej dokładnie.

Spłaszczenie i kształt ziaren grubych mają na ogół wyraźny wpływ na urabialność betonu. Charakter zależności między kanciastością grubego kruszywa i wskaźnikiem zagęszczenia wykonanego z niego betonu. Zwiększenie kanciastości od najmniejszej do największej zmniejsza wskaźnik zagęszczenia o ok. 0,09, lecz w praktyce może nie być wyraźnej zależności między tymi dwoma czynnikami, ponieważ inne właściwości kruszywa również wpływają na urabialność. Jednak wyniki doświadczeń Kapłana nie potwierdzają, że tekstura powierzchni spełnia rolę takiego czynnika (promocja 3 w 1).