Blog
Gliny monomineralne
W artykule znajdziesz:
Charakterystycznymi przedstawicielami grupy glin monomineralnych są gliny kaolinitowo i częściowo gliny facji jeziornych zawierające hydrołyszczyki, gliny montmorylonitowe, beidelitowe i po części odmiany facji morskich zawierające hydrołyszczyki. Gliny monomineralne występują w przyrodzie znacznie rzadziej niż polimineralne (program uprawnienia budowlane na komputer). Do monomineralnych zalicza się skamieniałe gliny ogniotrwałe flint-clay. Różnią się one tym, że nie rozpuszczają się w wodzie, ponieważ zawarty w nich żel krzemionkowy skleił cząstki ilaste i stwardniał pod wpływem procesów geochemicznych.
Pierwotną monomineralną częścią tych glin jest kaolinit lub diaspor. Znacznie szerzej rozprzestrzenione są w przyrodzie gliny z polimineralnym składem substancji ilastej. Takie są np. gliny kaolinitowo-hydrołyszczykowe, montmorylonitowo-hydrołyszczykowe, hydrołyszczykowo-beidelitowe i szereg innych. Gliny zagęszczone pod wpływem ciśnienia i przesunięć (dynamometamorfoza), źle rozmakające w wodzie, noszą nazwę glin łupkowych i łupków ilastych (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Spotyka się także polimineralne gliny o wyglądzie kamienia argility, nie mające struktury łupkowej. W wodzie nie roztwarzają się, ale mogą wykazywać właściwości glin po drobnym zmieleniu lub zamrożeniu i odtajaniu. Takie są np. argility minusińskie i kaukaskie (o ogniotrwałości 1100-1400°C) (uprawnienia budowlane).
Podział glin
Istnieje szereg klasyfikacji pod względem składu chemicznego i mineralogicznego, pochodzenia, zastosowania itp., ale ani jedna z nich nie obejmuje całokształtu cech użytecznych przy określaniu przydatności surowca ilastego dla tej czy innej produkcji. Podział glin przyjęty w geologii jest następujący: a) gliny przeniesione przez wodę, lodowiec, wiatr (wtórnie osadzone), b) pozostałe w miejscu powstawania (gliny pierwotne), c) skamieniałe skały przeobrażone. Podział ten w pewnym stopniu odpowiada potrzebom technologii, ale wskaźnik ogniotrwałości, stopień zasadowości (pod względem zawartości tlenku glinowego) i właściwości uzyskiwanego wyrobu nie są brane pod uwagę w tej klasyfikacji (program egzamin ustny).
W schemacie klasyfikacji (wg GOST 9169-59) wszystkie rodzaje surowca ilastego dzielą się na cztery grupy: kaoliny, gliny, skamieniałe gliny ogniotrwałe i gliny łup- i. we (w liczbie tej także łupki ilaste). Grupy te dzieli się na podgrupy: a) pod względem zawartości tlenku glinowego w stanie wyprażonym (ponad 40% wysoko zasadowe, od 40 do 30% zasadowe, od 30 do 15% półkwaśno, poniżej 15% kwaśne), b) pod względem ogniotrwałości (ogniotrwałe, topiące się od temperatury 1580°C i wyższej, trudno topliwe, topiące się w temperaturach od 1580 do 1350°C i łatwo topliwe, topiące się poniżej temperatury 1350°C), c) pod względem stopnia zwięzłości lub plastyczności (tworzące masę podatną na formowanie po dodaniu normalnego piasku w ilości ponad 50% zwięzłe, tworzące masę podatną na formowanie po dodaniu normalnego piasku w ilości od 50 do 20% plastyczne, poniżej 3)% mało plastyczne i wcale nie tworzące masy podatnej na formowanie skamieniałe gliny ogniotrwałe i łupki). Taki podział nie daje jeszcze możliwości oceny gliny według typu uzyskiwanego z niej wyrobu (opinie o programie).
Jednocześnie z podaną wyżej klasyfikacją istnieje przemysłowa klasyfikacja glin, oparta na ich ocenie pod względem całokształtu niektórych cech. Całokształt Takich cech, jak kolor i wygląd zewnętrzny wyrobu po wypaleniu, zakres spiekania mięknięcia, wytrzymałość wyrobu na obciążenia dynamiczne, odporność na gwałtowne zmiany temperatury, określają przemysłowe przeznaczenie i nazwę glin, np. do wyrobu porcelany i fajansu (biało wypalające się), do wyrobu cegły i dachówki, garncarskie, do wyrobu rur, klinkieru, osłon i terakoty (segregator aktów prawnych).
Wydzielenie oddzielnej podgrupy biało wypalających się glin do wyrobu porcelany i wprowadzenie wskaźnika stopnia ich spiekania się (określanego wielkością nasiąkliwości wodą po spieczeniu poniżej lub powyżej 5%) jest korzystne dla produkcji wyrobów ceramicznych (promocja 3 w 1).
Najnowsze wpisy
Określenie granic działki geodezyjnie to staranny proces identyfikacji oraz zaznaczenia kluczowych punktów granicznych danego terenu. To stanowi istotny element w…
Obiekt małej architektury to niewielki element architektoniczny, który pełni funkcję praktyczną, estetyczną lub symboliczną w przestrzeni publicznej lub prywatnej. Mała…
53 465
98%
32