Kleje zwierzęce

Kleje te mogą być stosowane do zmniejszenia nasiąkliwości i zwiększenia szczelności betonu w ilości do ok. 3% ciężaru wody. Ilość większa, np. 5%, zmniejsza już wodoszczelność, bo zwiększa rozpuszczalność wapna. Poza tym dodatek kleju nieco przedłuża czas wiązania, ale nie obniża zbytnio wytrzymałości i nie powiększa skurczu (program uprawnienia budowlane na komputer).

Klej utrwalany jest przez dodatek dwuchromianów alkalicznych lub ałunu. Uzyskuje się wtedy klej ałunowy, który wg doświadczeń H. Lafumy i Dubrissy stosowany w ilości kilku procent ciężaru wody polepsza urabialność i szczelność betonu, przedłuża nieco czas wiązania, nie wpływa na wytrzymałość betonu, a zmniejsza rozpuszczalność wapna.
Emulsje bitumiczne (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Łatwość emulgowania i wysoka despersyjność czynią bitumy cennym składnikiem domieszek wodoodpychających. Jako emulgatory stosuje się liczne substancje organiczne i nieorganiczne, jak: mydło, oleinę, kalafonię, smoły drzewne, szkło wodne, bentonit itp.

Przy zawartości bitumu w wodzie do ok. 5% obniżają one tylko nieznacznie wytrzymałość. Ponieważ odpychają silnie wodę, przeto trudno jest uzyskać gładką powierzchnię betonu czy zaprawy.
Olej smołowy. Stosowany być może w ilościach nie przekraczających  ciężaru wody, gdyż większe ilości obniżają wytrzymałość. Opóźnia nieznacznie wiązanie i twardnienie. Dla uzyskania dobrego efektu olej musi być bardzo równomiernie rozprowadzony w całej masie betonu (uprawnienia budowlane).

Olej mineralny. Gatunek oleju musi być odpowiednio dobrany. Stosuje się lotne produkty naftowe nie zawierające tłuszczów ani olejów roślinnych, które przez zmydlenie mogłyby wpłynąć ujemnie na wytrzymałość betonu. Nie powinny też oleje zawierać pozostałości ponaftowych, które emulgując z alkaliami osłabiają wytrzymałość. Oprócz tego muszą one posiadać taka lepkość, aby mogły być łatwo mieszane z betonem. Oleje mineralne stosuje się w ilościach do 5%, która to ilość nie obniża jeszcze znacznie wytrzymałości betonu.
Jest to produkt przeróbki tiuszczów (kwas oleinowy) (program egzamin ustny).

Domieszka oleiny

Zastosowanie oleiny do tworzyw cementowych idzie głównie w kierunku użycia jej jako dodatku do klinkieru cementowego przy jego przemiale, co powoduje tworzenie się na ziarenkach cementu otoczki hydrofobowej, zabezpieczającej najpierw cement przed zleżeniem, a następnie hydrofobizującej samo tworzywo. Domieszka oleiny zwiększa ilość powietrza w betonie do ok. 4°/o. Wyniki badań nad wpływem dodatku oleiny do zapraw (opinie o programie).
Jest to produkt prawie odpadowy przy chemicznej przeróbce drewna. Stosuje się go w stanie pierwotnym lub po uprzednim zmydleniu. Pak z drewna drzew liściastych zawiera części zmydlających się od 60 do 95%, części zaś nie zmydlających się ok. 6%. Dla paku z drewna drzew iglastych wartości powyższe wynoszą odpowiednio 45-P75% oraz ok. 20%.
reparaty firmowe. Jako preparaty wodoodpychające znane są przede wszystkim domieszki niemieckie Ceresit-Pulver i Rodosol D.
Domieszki uodparniające na agresję (segregator aktów prawnych).

Polepszenie odporności betonu na środowiska agresywne uzyskuje się m.in. poprzez zwiększenie jego szczelności. Można więc przyjąć, że domieszki uszczelniające będą jednocześnie środkami zwiększającymi odporność betonu na agresję chemiczną. Istnieją jednak również środki specjalne, które stosuje się tylko dla polepszenia trwałości betonu, narażonego na oddziaływanie związków agresywnych. Do takich środków zalicza się węglan barowy, bromian wapniowy, popiół lotny i różne preparaty firmowe.

Węglan barowy. Dodawany w postaci proszku węglan barowy (witeryt) w ilości 0,5-2% poprawia odporność betonu na działanie siarczanów, szczególnie wody gipsowej.
Bromian wapniowy. Dodany w ilości 2% podwyższa bardzo wytrzymałość betonu. H. Kiihl stwierdził ponad 4-krotny wzrost wytrzymałości (promocja 3 w 1).