Klinkier

Glinę o odpowiednim składzie, przygotowaną i uformowaną w cegły, wypala się w temperaturze 1200 - 1250″C w celu otrzymania tzw. klinkieru. Klinkier odznacza się zeszkleniem i zwartością czerepu. Zapewnia to wysoką wytrzymałość, małą nasiąkliwość, małą ścieralność oraz upodabnia otrzymany produkt do kamieni naturalnych (program uprawnienia budowlane na komputer).

Klinkier jest stosowany w budownictwie drogowym głównie jako materiał na nawierzchnie, uszkodzony lub zniekształcony jest często przerabiany na tłuczeń. Jakość klinkieru zależy przede wszystkim od jakości gliny, następnie od rodzaju przeróbki. Mączki mineralne są stosowane do budowy nawierzchni bitumicznych typu betonowego, do zapraw asfaltowych oraz do zalewania spoin w nawierzchniach kostkowych i klinkierowych oraz do szczelin nawierzchni betonowych (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Po wymieszaniu z asfaltem mączka mineralna tworzy zaprawę, która otacza i spaja większe ziarna kruszywa i utrzymuje zwartość szkieletu nawierzchni typu betonowego. W masach do zalewania zaprawa z asfaltu i mączki wykazuje większą odporność na wpływy temperatury oraz odkształcenia mechaniczne niż czysty asfalt. W pewnym zakresie stosowane są również mączki bazaltowe, pochodzące ze zmielenia grysu bazaltowego w młynie kulowym (Kamieniołom Gracze) lub tzw. mączki bazaltowe o bardzo drobnym uziarnieniu pochodzące z odpylaczy (np. wytwórnie kruszyw Sulików, Zaremba) (uprawnienia budowlane).

W przypadku specjalnych nawierzchni kwasoodpornych stosuje się mączkę kwarcytową lub andezytową. Zasadnicze znaczenie wypełniacza w masie bitumicznej polega na zwiększeniu zdolności wiążącej masy astaltowej, przy czym aktywność wypełniacza wzrasta proporcjonalnie do jego powierzchni właściwej (program egzamin ustny).

Zbyt duże rozdrobnienie wypełniacza i obecność cząstek zbliżonych do wymiarów cząstek koloidalnych mogą spowodować spęcznienie masy bitumicznej pod wpływem działania wody. Prócz tego, cząstki koloidalne powodują większe zużycie asfaltu potrzebnego do ich otoczenia i utrudniają dobre wymieszanie masy asfaltowej. Ż tego względu za najbardziej odpowiedni uważany jest wypełniacz zawierający większość ziarn o wymiarach 0,005 -h 0,05 mm (opinie o programie).

Mączka mineralna

Mączka mineralna nie zawiera zwykle cząstek o wymiarach poniżej 0,005 mm, praktycznie więc za wypełniacz uważa się to, co przechodzi przez sito nr 200. Ziarna grubsze mają stosunkowo nieznaczną powierzchnię właściwą, mało wpływają na zdolności wiążące masy i powinny być uważane za część piaskową szkieletu mineralnego masy bitumicznej.

Dużv wpływ na jakość masy bitumicznej ma wzajemne oddziaływanie wypełniacza i lepiszcza bitumicznego, wyrażające się w dobrym otoczeniu i powiązaniu otoczonych cząstek wypełniacza ze sobą. Przy tym samym lepiszczu własność la zależy od zdolności adsorpcyjnych wypełniacza w stosunku do lepiszcza i odporności utworzonej błon ki bitumicznej na działanie wody lub innych czynników (segregator aktów prawnych).

Za najlepiej nadające się do wyrobu wypełniacza radzieckie przepisy techniczne podają materiały kamienne zasadowe, jak wapienie, dolomity, żużle zasadowe, popiół z węgla kamiennego i łupków, a nawet niektóre gliny lessowe, uprzednio przepalone. Materiały brukowe, oprócz kamienia łamanego, wymagają specjalnej obróbki tym bardziej skomplikowanej, im bardziej regularna ma być kostka. Sposób obróbki zależy w dużej mierze od rodzaju skały i złoża, ilości spękań i płaszczyzny oddzielności skały, a przede wszystkim od podatności do łupania na duże regularne bloki.

W przypadku słabej łupliwości materiał wyłamywany przez górników jest rozbijany na mniejsze bryły o kształtach nieregularnych, tzw. „formaki", i dostarczany do stanowisk roboczych kostkarzy i brukarzy, którzy rozbijają formaki na mniejsze bryły o kształtach nieregularnych (promocja 3 w 1).

Na stanowiskach roboczych są ustawione najczęściej czworoboczne skrzynie o podstawie 60 x 60 cm i wysokości umożliwiającej pracę w postawie stojącej. Skrzynie wypełnione są pozostałym po obróbce kamienia miałem, na którym Jeży kostka podczas obróbki. Miał chroni krawędzie kostek od uszkodzeń i jest dostatecznie szorstki, aby kamień nie przesuwał się wskutek uderzeń dłuta. Każda bryła kamienia jest następnie obrabiana oddzielnie młotkiem zwanym ,,pucką". Pucką wyrównuje się nierówności i nadaje żądany kształt bryle.