Kołek

Kołek - drewniany lub metalowy pręt, z kołnierzem oporowym pośrodku, umieszczany w otworze kołkownicy; służy do obkładania na nim lin.
Kołek strojący - kołek (metalowy lub dielektryczny) umieszczony przesuwnie w falowodzie lub rezonatorze wnękowym; k.s. wprowadza zaburzenie pola umożliwiając w ten sposób zmianę impedancji falowodu lub przestrojenie rezonatora (program uprawnienia budowlane na komputer).
Kołek stykowy, wtyk - styk, sztywny lub sprężynujący, przeznaczony do wetknięcia w tuleję stykową o odpowiednim kształcie.

Kołek zwierający - element odejmowalny, zazwyczaj w kształcie stożka ściętego, przeznaczony do utworzenia styczności przez włożenie go między dwa nieruchome styki sztywne.
Kołki faszynowe - sortyment chrustu użytkowego iglastego, przeznaczony do umocowywania wiązek faszyny przy robotach ziemnych.
Kołkowanie - łączenie (elementów drewnianych) kołkami (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Kołkowarka - obu w. maszyna do kołkowania obuwia, tj. łączenia za pomocą kołków podeszwy z podpodeszwą lub zelówki z podeszwą.
Kołkownica 1 - gruba deska z otworami przymocowana do nadburcia lub masztu, w której znajdują się kołki do obkładania lin.
Kołkownica - maszyna do kołkowania.
Kołnierz - występ na powierzchni elementu konstrukcyjnego (np. rury, elementu maszyny) otaczający go na całym obwodzie i służący zwykle albo do połączenia elementów konstrukcyjnych (k. z ł ą c z n y), albo do oparcia jednego elementu o drugi.

Kołnierz luźny - pierścień stosowany w połączeniach rurowych zamiast stałego kojnierza rury.
Kołnierz masztu - brezentowa ochrona otworu, przez który przechodzi maszt, zabezpieczająca przed przeciekaniem.
Kołnierz ślepy - krążek z otworami na śruby na swym obwodzie, służący do zaślepiania rur zakończonych kołnierzami.
Kołnierz walca (walcarki) - część beczki walca, która oddziela sąsiednie bruzdy i tworzy boczne ścianki wykrojów (uprawnienia budowlane).
Koło 1 - zbiór wszystkich punktów płaszczyzny, których odległości od pewnego punktu płaszczyzny (zwanego środkiem koła) są równe długości danego odcinka lub od niej mniejsze.
Koło 2 - element występujący w różnych maszynach i urządzeniach, o kształcie zbliżonym do bryły obrotowej, osadzony na wale lub osi, spełniający różne funkcje związane z przenoszeniem ruchu obrotowego.

Koło barw

Koło barw - koło, na którego obwodzie ułożone są w sposób ciągły wszystkie odcienie barw w tym porządku, w jakim występują one w widmie światła białego; są to więc barwy podstawowe - czerwona, zielona, niebieska oraz pośrednie - żółta, pawia i purpurowa.

Koło bezwładności Mohra - koło umożliwiające wyznaczenie geometrycznych momentów bezwładności figury płaskiej względem dowolnie nachylonych osi; k.b.M. otrzymuje się w wyniku odmierzenia na osi odciętych wartości momentów bezwładności, a na rzędnej momentu odśrodkowego danej figury płaskiej (program egzamin ustny).
Koło bose - koło, najczęściej odlane z żeliwa lub staliwa, na którym osadza się (przez połączenie wtłaczane lub skurczowe) wieniec (np. zębaty, wykonany z lepszego i droższego materiału) lub obręcz (np. koła pojazdu szynowego).
Koła Bresse’a - miejsce geometryczne tych punktów poruszających się w swej płaszczyźnie figury płaskiej, których przyspieszenie styczne w danej chwili równa się zeru.
Koło bruzdowe - jedno z kół, na których opiera się pług (ramowy lub koleśny); k.b. prowadzone jest podczas pracy wzdłuż bruzdy, od strony zaoranego pola.
Koło cierne - koło (walcowe lub stożkowe) pokryte okładziną cierną (o dużym współczynniku tarcia), stanowiące element przekładni ciernej (zazwyczaj bezstopniowej) (opinie o programie).
Koło godzinne - półokrąg koła wielkiego łączący na kuli niebieskiej obydwa bieguny świata oraz tworzący stały kąt z południkiem miejscowym.

Koło hamulcowe - proste urządzenie do opuszczania wozów pochylnią, złożone z koła tarczowego ze żłobkiem prowadzącym linę i pasa hamulcowego z klockami, które przy pomocy dźwigni zaciskane są na tarczy w celu zahamowania lub odsuwane od tarczy w celu puszczenia wozów w ruch (segregator aktów prawnych).
Koło hipoidalne - każde z kół przekładni hipoidalnej.
Koło jezdne, koło biegowe - koło pojazdu o ruchomej osi przystosowane do toczenia się po jezdni, szynie lub linie.
Koło kieratowe - w kopalnictwie naftowym koło pośredniczące w przenoszeniu ruchu z kieratu pompowego na kiwaki pompowe.

Koło kierowane (pojazdu) - koło jezdne nadające pojazdowi żądany przez kierowcę kierunek ruchu.
Koło kierownicy - element mechanizmu kierowniczego samochodu w postaci ramieniowego koła umocowanego na końcu wału kierownicy (promocja 3 w 1).