Kominy fabryczne uprawnienia budowlane

Kominy fabryczne podczas swej długoletniej pracy ulegają odkształceniom. Objawiają się one najczęściej jako pęknięcia pionowe. Są one spowodowane znacznymi naprężeniami termicznymi. Pęknięcia z biegiem czasu powiększają się w kierunku długości i szerokości, jednak proces ten jest stosunkowo powolny i dopiero po długim czasie mogą stać się niebezpieczne (program uprawnienia budowlane na komputer).

Wielkość pęknięć przede wszystkim jest zależna od temperatury uchodzących gazów, grubości murów i izolacji. Rzadziej pęknięcia powstają wskutek źle wykonanych robót murarskich, nieodpowiedniej jakości cegły, zaprawy itp. W większości pęknięcia ukazują się tylko na zewnętrznej stronie płaszcza kominowego i zwężają się w kierunku wnętrza komina dochodząc do wymiarów słabo albo zupełnie niewidocznych. Powoduje to oprócz zmniejszenia wytrzymałości komina osłabienie ciągu. Chłodne powietrze zostaje zasysane przez szczeliny i zmniejsza ciąg gazów spalinowych (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Jednym ze skutecznych sposobów zabezpieczenia przed zwiększaniem się istniejących pęknięć jest zakładanie obręczy stalowych. Jednak i w tym wypadku nie można liczyć na „zamknięcie” się rys lub uważać, że nie powstaną nowe. Dotychczas nie ma skutecznych sposobów na zabezpieczenie kominów murowanych od powstawania pęknięć termicznych. Rysy o szerokości do 30 mm zapełnia się zaprawą cementową.

Trzeba tylko uprzednio wewnątrz powierzchnię rys oczyścić z sadzy i pyłu. Wykonuje się to za pomocą sprężonego powietrza dostarczonego z kompresora (uprawnienia budowlane). Po oczyszczeniu rysę od zewnątrz zapełnia się gęstą zaprawą cementową na wysokość 15-^-30 cm, a wnętrze zalewa się zaprawą o rzadszej konsystencji. Następnie powtarza się to samo w wyżej leżącym odcinku. Robotę przeprowadza się od dołu w górę, z wiszących rusztowań, wykorzystując jako zamocowania stalowe obręcze.

Drobne pęknięcia

Często stosuje się inny sposób, uszczelniając drobne pęknięcia o szerokości 4-6 mm bitumem. Bardzo gorący płynny bitum przykłada się w miejscu pęknięcia płaszcza. Zostaje on wciągnięty (wessany) przez powietrze w głąb pęknięcia i tam zastyga. Bitum mocno przylega i przykleja się do czystej zaprawy lub cegły, tworząc szczelną izolację chroniącą przed przenikaniem chłodnego powietrza z zewnątrz do komina. Pęknięcia szersze od 30 mm zapełnia się cegłami na zaprawie cementowej. Pęknięte cegły wybija się łomem.

Cegły usuwa się tylko w tych miejscach, gdzie szerokość rys jest większa od 30 mm (program egzamin ustny). Po wyrąbaniu cegieł powierzchnię utworzonych strzępi oczyszcza się sprężonym powietrzem i silnym strumieniem wody. Strzępie zamurowuje się z zastosowaniem właściwego wiązania, wewnętrzną zaś część pęknięcia nie zapełnioną cegłą zalewa się zaprawą. Wykuwanie strzępi wykonuje się odcinkami o długości do 1,0 m, a zalewanie zaprawą głębszych wewnętrznych pęknięć warstwami co 2,0 m, tj. po ułożeniu cegieł zapełniających strzępie. Po naprawie pęknięć naciąga się istniejące obręcze stalowe lub zakłada nowe. Wymianę starych obręczy na nowe przeprowadza się z rusztowań wiszących w kierunku z dołu do góry, przy czym wsporniki dla zewnętrznego rusztowania wykonuje się tylko na nowo założonych obręczach.

Gdy mamy do czynienia z wymianą uszkodzonego odcinka płaszcza komina albo - co zdarza się częściej - z usunięciem zniszczonej głowicy i zastąpieniem jej nową, wykonujemy najpierw obręcz stalową, którą zakładamy o ok. 1 m niżej od uszkodzonego miejsca. Obręcz ta służy do umocowania wiszącego rusztowania, z którego wykonuje się przemurowywanie. Gdy do obręczy pozostaje 3-M rzędów cegieł, rusztowanie przekłada się na następne miejsce niżej leżące.

Nie należy rozbijać, podcinać lub też zrzucać większych odcinków muru, gdyż podczas spadania mogą zniszczyć rusztowanie.
Zniszczenia spowodowane uderzeniem pocisku lub w przypadku wadliwego uziemienia uderzeniem pioruna naprawia się przez nałożenie najpierw pierścieni stalowych na części spękane i uszkodzone. Rozstaw pierścieni powinien wynosić ok. 0,5 m. Poniżej miejsca uszkodzenia - wykorzystując pierścienie - zakłada się rusztowanie i urządzenie do opuszczania i podnoszenia materiałów (opinie o programie). Dla tego ostatniego dobrze jest wykorzystać stopnie włazowe komina. Rozbiórkę jak i układanie nowego muru przeprowadza się warstwami. Zakładanie obręczy stalowych postępuje wraz ze wznoszeniem muru.

zachodzi konieczność zwiększenia wysokości płaszcza komina lub wykładziny w czasie jego pracy (segregator aktów prawnych). Wówczas często zamiast nadbudowy stosuje się wentylatory. Jeśli górna część komina jest zwietrzała lub spękana, to przed nadbudową usuwa się ją. Grubość muru nadbudowanego nie powinna być większa od istniejącego. Spaliny dymowe w czasie wykonywania prac budowlanych odprowadza się do tymczasowej blaszanej rury ustawionej na czopuchu (promocja 3 w 1).