Komórki miazgi

Komórki miazgi są cienkościenne. Jeżeli wiosną zdziera się z drzewa korę, to kora wraz z łykiem łatwo odstaje od pnia, po usunięciu zaś jej widać drewno pokryte śluzowatą cieczą. Jest to plazma, która wypłynęła z rozdartych komórek miazgi. Pod koniec okresu wegetacyjnego błony komórek miazgi silnie grubieją i w tej postaci pozostają przez okres spoczynku (program uprawnienia budowlane na komputer).

Z chwilą ruszenia soków komórki miazgi zaczynają się dzielić, wy. Komórki miazgi stwarzając dużą liczbę pochodnych, cienko-ściennych komórek. W związku z tym w okresie spoczynku wegetacyjnego kora jest silnie związana z drewnem, a korowanie
zimowe wymaga dużej siły i dużego nakładu pracy. Drewno korowane zimą poznać można na pierwszy rzut oka po pasmach łyka, które pozostają na drewnie, a które można usunąć dopiero przez struganie drewna. W okresie wegetacyjnym, zwłaszcza na wiosnę, kora odstaje od drewna; można ją łatwo łuszczyć dużymi płatami (np. arkusze kory garbarskiej długości 1 m).

W drewnie ściętym zimą i składowanym w korze, w okresie pędzenia soków miazga budzi się do życia i kora przez krótki okres czasu odstaje od drewna; w tym czasie można drewno łatwo okorować (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Komórki miazgi dzielą się podłużnymi ścianami, przebiegającymi równolegle do kierunku stycznego, na dwie komórki pochodne, z których jedna pozostaje w dalszym ciągu komórką miazgi, druga natomiast przeobraża się w komórkę drewna, jeśli przylega do drewna, lub w komórkę łyka, jeśli przylega do łyka.

Nowopowstające elementy drewna nakładają się na elementy starsze, tak że ostatni, zewnętrzny słój drewna jest słojem najmłodszym. Nowopowstające elementy łyka podkładają się pod starsze warstwy łyka. W tych warunkach po jednej stronie miazgi leży najmłodszy
słój drewna, po drugiej najmłodsza warstwa łyka. Podział komórek miazgi w stronę drewna przebiega około 10 razy częściej niż w stronę łyka, dzięki czemu w pniu drzewnym silniej przyrasta drewno niż kora (uprawnienia budowlane).

Zgrubienia błon komórek

W miarę przyrostu średnicy pnia pierścień miazgi musi się stopniowo zwiększać. Odbywa się to częściowo przez zwiększanie wymiarów komórek miazgi w kierunku stycznym do obwodu pnia, częściowo zaś przez podział komórek ścianami poprzecznymi, biegnącymi ukośnie do podłużnej osi komórki. Powstałe w ten sposób dwie krótkie komórki miazgi rosną na długość i wklinowują się między sąsiednie komórki (program egzamin ustny).

Działalność twórcza miazgi zaczyna się najpierw w pędach i cienkich gałązkach, skąd przesuwa się stopniowo w kierunku pnia. Przebudzenie się miazgi może nastąpić wcześniej lub później niż przebudzenie się pączków, a różnica może dochodzić do 3 tygodni. O tym, czy miazga się już przebudziła, czy też znajduje się w stadium spoczynku, można się przekonać zdzierając kawałek kory z drzewa. Po przebudzeniu się miazgi kora odstaje od pnia i daje się łatwo odedrzeć; w okresie spoczynku wegetacyjnego, na skutek zgrubienia błon komórek miazgi, kora przylega silnie do pnia (opinie o programie).

Podział komórek miazgi przebiega najbardziej intensywnie na wiosnę; w lecie działalność miazgi słabnie i ustaje w okresie jesiennym, po czym następuje okres spoczynku wegetacyjnego. W klimacie umiarkowanym okres ten przypada na zimę, w klimatach gorących okresem spoczynku jest okres suszy. Cienkościenne komórki miazgi są wrażliwe na działanie czynników zewnętrznych, np. dużych wahań temperatury, silnego nasłonecznienia lub urazów mechanicznych. Następstwem ich działania może być częściowe uszkodzenie miazgi lub zabicie jej na dużej powierzchni, co prowadzi do wad drewna i uszkodzeń drzewa (np. martwica, zgorzelina letnia i zimowa), a w skrajnych wypadkach powoduje obumarcie drzew (segregator aktów prawnych).

W klasie jednoliściennych istnieje szereg roślin o zdrewniałej łodydze, u których przyrost na grubość odbywa się inaczej niż u naszych drzew należących do klasy dwuliściennych. U jednoliściennych nie ma zamkniętego pierścienia miazgi, wiązki zaś sitowo-naczyniowe rozrzucone są wśród tkanki miękiszowej. Nie mają one możności zwiększania swoich rozmiarów, wskutek czego nazywa się je wiązkami zamkniętymi (promocja 3 w 1).