Końce pasków

Końce pasków zaszywamy, wyciągamy ze środka pręt stalowy i przecinamy wałek w poprzek na dwie części po 8 cm długości. Zwitki muszą być utrzymywane w czystości i stale wilgotne. Nie należy używać tych samych zwitków do różnych czynności.
W specjalnych przypadkach poleruje się powierzchnię terrazzo (program uprawnienia budowlane na komputer). Polerowanie to jest jednak mało celowe dla podłóg, które wskutek tego stają się zbyt śliskie, natomiast stosuje się je raczej do okładzin ściennych, balustrad itp.

Do polerowania używa się tarczek owiniętych filcem nasyconym spirytusem i obsypanym ziemią okrzemkową. Tarczki te wprowadza się w ruch wirowy lub wahadłowy. Powierzchnię posadzki posypuje się popiołem cynowym i ałunem. Do polerowania używa się także drobnoziarnistego serpentynu lub czerwonego piaskowca przy jednoczesnym obfitym polewaniu posadzki wodą oraz z podsypywaniem szmerglu, a po tym ziemi okrzemkowej (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Stosuje się również tarczki złożone z przeplatanych nici ołowiu i konopi pokrytych drobnym szmerglem. Wreszcie polerowanie można wykonać przez suche pocieranie filcową wycieraczką przy szybkim i częstym tarciu z dodatkiem popiołu cynowego jako materiału trącego.

Frzy ręcznym polerowaniu bierze się filc, nasyca się go od strony tarczy spirytusem, zaciera ziemią okrzemkową i wprowadza w ruch okrężny lub wahadłowy po powierzchni poddanej obróbce mocno przyciskając go obydwiema rękoma do powierzchni. Używamy wtedy do nacierania popiołu cynowego i ałunu. Ostateczną politurę nadajemy suchym filcem lub zwitkami lnianymi.

Druga mieszanka wskazana jest do polerowania terrazzo drobnego. Każdą z podanych politur rozrabia się bez podgrzewania szpachlą na szklanej tafli. Przy polerowaniu pociera się powierzchnię lnianym zwitkiem po zaszpachlowaniu powyższymi politurami, a następnie wciera się w powierzchnię posadzki spirytus (uprawnienia budowlane).
Praca ręczna przy polerowaniu jest żmudna. Dlatego też staramy się ją wykonywać mechanicznie w wytwórniach, zwłaszcza polerowanie ściennych płytek terrazzowych.

Zastosowanie fluatowania

Ponieważ kruszywo stosowane do terrazzo jest przeważnie pochodzenia wapiennego (marmury), jest ono miękkie i łatwo chłonie wodę, dlatego też również przyjmuje politurę, lecz nie jest trwałe (program egzamin ustny). W celu utrwalenia politury stosuje się z doskonałymi wynikami fluaty. Działanie ich polega na tym, że wsiąkając w pory, nasycają one powierzchnię posadzki krzemionką i utrwalają w ten sposób materiał posadzki. Fluatowanie robi się przez dwukrotne smarowanie fluatem cynku lub magnezu po szpachlowaniu i zatarciu por. Nie należy jednak sądzić, że przy pomocy fluatów uzyska się jakieś nadzwyczajne wyniki (opinie o programie).

Natomiast zasklepienie por i wypełnienie ich krzemionką, powstałą z fluatów, bezwzględnie zabezpiecza znacznie powierzchnię podłóg terrazzowych przeciw ścieraniu. Zastosowanie fluatowania utrwala też lśniący połysk posadzki.
Podczas używania posadzki ukazują się nieraz smugi. Są one wywołane bądź stosowaniem zbyt dużej ilości cementu, bądź też wskutek miejscowego niedoszlifowania lub porysowania przy nieumiejętnym szlifowaniu (segregator aktów prawnych).

Gdy przez dłuższe używanie posadzka się miejscami zużyje, należy ją najpierw oczyścić z brudu, zmyć a potem zeszlifować piaskowcem. Karborund jest w tym wypadku za ostry i może porysować posadzkę. Po tym szlifowaniu zmywa się posadzkę wodą mydlaną. Zmywanie roztworem kwasu solnego, choć nieraz stosowane, nie jest jednak zalecane, jako szkodliwe dla zdrowia robotników.

Wykwity, ujawniające się w pewnych przypadkach na wyrobach terrazzo, powstają z rozmaitych powodów. O ile wywołane one były wskutek użycia złej wody, usuwamy je oliwiąc często terrazzo. Gorzej przedstawia się sprawa, jeśli do mieszaniny dostanie się w czasie wyrobu mleko wapienne. Niektórzy wytwórcy dodają mleka wapiennego w celu opóźnienia twardnienia cementu i uzyskania przez to więcej czasu na szlifowanie (promocja 3 w 1). Domieszka wapna wywołuje jednak późniejsze ukazywanie się białych wykwitów, niszczących barwę. Na to jednak nie ma niestety środków zaradczych.