Koncesja eksploatacji mostu

Koncesja eksploatacji mostu była wydana na 75 lat, jednak % nakładów inwestycyjnych powinno być zwrócone w ciągu 20 lat ze względu na niemożność uzyskania kredytów na dłuższy termin (program uprawnienia budowlane na komputer).
W pierwszym roku eksploatacji wpływy z opłat za przejazd wynosiły 3,08 miliona franków, to jest 3,43% nakładów, w drugim roku około 5,50 miliona, to jest 6,12% nakładów. Wyrównanie wpływów i pokrycia nakładów było przewidywane w czwartym roku eksploatacji.

Most w Tancarville składa się z zasadniczego mostu stalowego wiszącego o trzech przęsłach rozpiętości 176 m, 608 m i 176 m oraz wiaduktu betonowego o długości 400 m na prawym brzegu.
Konstrukcja wiaduktu na prawym brzegu. Wstępne porównania wskazały, że przęsła oddzielne są łatwiejsze do wykonania i tańsze od przęseł ciągłych. Dlatego obrano rozwiązanie pierwsze (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Cechy szczególne wiaduktu. Przed budową mostu w Tancarville zbudowano we Francji ponad 300 mostów o belkach sprężonych, a w koloniach francuskich ponad 500 takich mostów. Wiadukt w Tancarville nie był więc konstrukcją o nowej koncepcji; z jego realizacją rozpoczął się rozwój tego rodzaju ustrojów.

Spośród mostów tego typu most w Tancarville wyróżnia się następującymi cechami:
- lekkością ustroju,
- sposobem ustawiania belek prefabrykowanych,
- nowym sposobem analizy stateczności belek głównych pod działaniem sił poziomych,
- zastosowaniem łożysk z neoprenu, umożliwiającym swobodną odkształcalność przęseł bez wywoływania przez siły poziome momentów zginających filary oraz przenoszeniem sił hamowania na przyczółek wiaduktu i na przyczółek kotwiący kable mostu wiszącego (uprawnienia budowlane).

Stopniowe doskonalenie konstrukcji

Stopniowe doskonalenie konstrukcji znalazło wyraz w następujących cechach:
- zmniejszeniu ilości betonu na 1 m pomostu,
- zmniejszeniu zużycia stali kablowej i stali zbrojeniowej,
- zmniejszeniu zużycia kotew,
- zwiększeniu rozstawu belek głównych i zmniejszeniu ich liczby,
- zwiększeniu wysokości belek głównych,
- zmniejszeniu grubości półek i środników belek głównych (program egzamin ustny).

Kable belek głównych poprowadzono tak, że bezwzględne wartości sił stycznych są w przybliżeniu równe pod działaniem ciężaru własnego i obciążenia ruchomego.
Momenty zginające i siły styczne w belkach głównych wyznaczono w założeniu, że przepony tych belek są nieodkształcalne. Założenie to jest uzasadnione dużym stosunkiem wysokości przepon do ich rozpiętości, wynoszącym około 1 : 5 oraz dostatecznie małym stosunkiem szerokości pomostu do rozpiętości belek głównych, wynoszącym około 1 : 3 (opinie o programie).
Podczas montażu wyrównano reakcje belek głównych posługując się poduszkami Freyssineta. Aby umożliwić ich ustawienie na ławach łożyskowych pod przeponami podporowymi, dano tym przeponom mniejsze wysokości od wysokości przepon przęsłowych.

Filary. Obrano filary o przekrojach skrzynkowych, a nie o przekrojach pełnych, ze względu na mniejszą odkształcalność przekrojów skrzynkowych podczas podnoszenia i ustawiania belek głównych oraz ze względu na mniejsze mimośrody oddziaływań na fundamenty i na mniejsze zużycie betonu.
Filary ustawiono na palach z betonu uzbrojonego, o przekrojach 0,45 X 0,45 m. długości od 20 do 22 m (segregator aktów prawnych). Pod najniższym filarem dano 20 pali, pod najwyższym - 32 pale. Część pali wbito pionowo, a część pochyło dla umożliwienia przeniesienia sił poziomych. Pale przechodziły przez warstwy młodszych aluwiów złożone z piasków mało zwartych, następnie przez aluwia starsze poprzecinane soczewkami osadów organicznych, wreszcie - wchodziły w warstwy zwartych piasków i żwirów, znajdując w nich dobre oparcie.

Obciążenia przypadające na jeden pal dochodziły do 150 T.
Ogólna liczba pali w fundamentach wiaduktu wynosi 237. Każdy z pali miał ciężar 11 T. Wbijano je młotem o ciężarze 8 T. Wbijanie było bardzo trudne. W kilku palach nie zdołano uzyskać odboju dającego trzykrotną pewność jak tego wymagają przepisy, co spowodowało konieczność wbicia dodatkowych pali (promocja 3 w 1).