Konieczność pielęgnacji

Konieczność pielęgnacji wynika z faktu, że hydratacja cementu może nastąpić jedynie w wypełnionych wodą kapilarach. Z tego powodu należy zapobiegać stratom wody wskutek wyparowania z kapilar. Co więcej, wewnętrzne straty wody przez samowysychanie muszą być uzupełnione przez wodę z zewnątrz, tzn. musi być umożliwiona penetracja wody w głąb betonu (program uprawnienia budowlane na komputer).

Hydratacja w izolowanej próbce może nastąpić wtedy, gdy ilość wody w zaczynie jest przynajmniej dwa razy większa niż wody już związanej. Samowysychanie ma więc znaczenie dla mieszanek, w których stosunek wodno-cementowy jest niższy niż ok. 0,5; dla wyższych stosunków prędkość hydratacji próbki izolowanej jest taka sama, jak próbki nasyconej. Nie należy zapominać jednak, że tylko połowa wody zawartej w zaczynie może być wykorzystana do reakcji chemicznych; jest tak nawet wtedy, jeśli całkowita ilość istniejącej wody jest mniejsza niż ilość wody koniecznej do reakcji (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Dla dostatecznego rozwoju wytrzymałości nie jest konieczne, aby cały cement uległ hydratacji i w rzeczywistości rzadko ma to miejsce w praktyce; jak już wspomniano, jakość betonu zależy przede wszystkim od stopnia wypełnienia przestrzeni przez gel w zaczynie. Jeśli jednak wypełniona wodą przestrzeń w świeżym betonie jest większa, niż objętość jaka może być wypełniona przez produkty hydratacji, to wówczas większa hydratacja będzie prowadziła do wyższej wytrzymałości i niższej nasiąkliwości (uprawnienia budowlane).

Wyparowywanie wody z betonu

To stwierdzenie jest bardzo ważne, ponieważ pierwotnie uważano, że jeśli mieszanka betonowa zawiera więcej wody, niż wymagana jest ilość do reakcji chemicznej z cementem, to niewielka strata wody w czasie twardnienia nie wpływa ujemnie na sam proces twardnienia i przyrost wytrzymałości (program egzamin ustny). Obecnie wiadomo, że hydratacja może nastąpić tylko wtedy, gdy ciśnienie pary w kapilarach jest dostatecznie wysokie, tj. ok. 0,8 ciśnienia w stanie nasyconym. Hydratacja z maksymalną prędkością może przebiegać tylko w warunkach nasycenia. Stopień hydratacji po 6 mieś. magazynowania przy różnych względnych wilgotnościach i jest oczywiste, że jeśli ciśnienie pary jest niższe niż 0,8 ciśnienia przy pełnym nasyceniu, prędkość hydratacji jest niska, a gdy ciśnienie to spada poniżej 0,3 ciśnienia przy pełnym nasyceniu pomijana.

Wyparowywanie wody z betonu wkrótce po ułożeniu zależy od temperatury i względnej wilgotności otaczającego powietrza oraz od prędkości wiatru, która powoduje wymianę powietrza wokół powierzchni betonu. Wg Lercha wpływ tych trzech czynników. Różnica temperatury betonu i powietrza także ma wpływ na ubytek wody. Beton nasycony w ciągu dnia będzie więc tracił wodę w czasie chłodnej nocy i podobnie będzie z betonem układanym w czasie chłodnej pogody, nawet w nasyconym powietrzu. Przytoczone przykłady są jedynie ilustracją, ponieważ aktualny ubytek wody zależy od stosunku powierzchni do objętości próbki (opinie o programie). Podane tu zostaną jedynie ogólne zarysy różnych sposobów pielęgnacji, ponieważ aktualnie używane metody różnią się znacznie między sobą w zależności od warunków budowy oraz wymiarów, kształtu i położenia elementu.

Dla elementów, w których stosunek powierzchni do objętości jest mały, efekt pielęgnacji można zwiększyć przez smarowanie i nawilżanie form przed ułożeniem betonu; formy mogą być także zwilżone w czasie twardnienia betonu, a po rozformowaniu beton powinien zostać spryskany wodą i owinięty folią polietylenową lub inną odpowiednią powłoką (segregator aktów prawnych).

Duże powierzchnie betonu, takie jak płyty nawierzchni drogowych, przedstawiają poważniejszy problem (promocja 3 w 1). W celu zapobieżenia pęknięciom na powierzchni w czasie ich wysychania należy utrudnić ubytek wody już nawet w okresie przed wiązaniem betonu. Ponieważ beton jest w tym czasie słaby mechanicznie, konieczne jest rozpostarcie przekrycia nad powierzchnią betonu. Taka osłona jest wymagana tylko w czasie suchej pogody, lecz może być ona również użyteczna jako ochrona powierzchni świeżego betonu przed żłobieniem jej przez deszcz.