Konstrukcja podłogi pływającej

Konstrukcja podłogi pływającej pozwala na poprawę właściwości akustycznych stropu, tak ze względu na dźwięki powietrzne, jak i materiałowe (uderzeniowe). Warstwa izolacyjna jastrychu pływającego oddziela jego płytę od podłoża. Osiąga się w ten sposób konstrukcję dwuwarstwową z akustycznego punktu widzenia. Dalsze polepszenie izolacyjności (na oba rodzaje dźwięków) stropu przez jastrych pływający osiąga się stosując większą grubość (masę) płyty jastrychu i zmniejszając sztywność dynamiczną są warstwy izolacyjnej (program uprawnienia budowlane na komputer).

Sztywność dynamiczna s’ oznacza zdolność sprężystego ugięcia środkowej warstwy konstrukcji dwupowłokowej przy obciążeniu dynamicznym (zmiennym). Jest ona wprost proporcjonalna do dynamicznego współczynnika sprężystości materiału i odwrotnie proporcjonalna do grubości warstwy. Grubości warstwy izolacyjnej i jastrychu nie można jednak dowolnie zwiększać z uwagi na związany z tym wzrost wysokości konstrukcyjnej i ciężaru własnego (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Sztywność dynamiczną są poniżej 9 - 10⁷ N/m³ potrzebną przy stropach grupy II, których izolacyjność akustyczna jest akurat wystarczająca, albo poniżej 3 * 10⁷ N/m³ potrzebną przy stropach grupy I, których właściwości izolacyjne, tak ze wzglądu na dźwięki powietrzne, jak i materiałowe (uderzeniowe), muszą być ulepszone, osiągają tylko specjalne materiały izolacyjne, tłumiące dźwięki materiałowe i ujęte odpowiednio jako grupa I i II takich materiałów w normach DIN 18164 i DIN 18165 (uprawnienia budowlane).

Materiały z twardych pianek z tworzyw sztucznych, stosowane do izolacji cieplnej, nie poprawiają w wystarczającym stopniu tłumienia dźwięków uderzeniowych (np. z powodu profilowania) i są o wiele sztywniejsze. Tak więc z reguły konieczne jest ułożenie dodatkowej warstwy izolacji akustycznej, tłumiącej dźwięki uderzeniowe. W niektórych przypadkach należy sprawdzić izolacyjność akustyczną (program egzamin ustny).

Przerwy i otwarte szczeliny

Przerwy i otwarte szczeliny między matami lub płytami izolacyjnymi mogą powodować wgniecenie ich pokrycia przez ciężar świeżo ułożonego podkładu betonowego (jastrychu) aż do powierzchni stropu. Zaprawa lub zaczyn środka wiążącego jastrychu mogą przenikać do izolacji akustycznej przez ułożone bez zakładek styki jej pokrycia lub uszkodzenia powstałe przy układaniu jastrychu. Przesycenie środkiem wiążącym warstwy izolacji powoduje wydatne powiększenie jej sztywności dynamicznej. W obu powyższych przypadkach wad pokrycia należy liczyć się z wyraźnym pogorszeniem tłumienia dźwięków przez konstrukcję jastrychu pływającego (opinie o programie).

Fałdy pokrycia izolacji akustycznej, szczególnie gdy jest ona wykonana ze stosunkowo sztywnego materiału, jak papa 500 lub podobne materiały, powodują zmniejszenie grubości podkładu (jastrychu) i mogą być przyczyną jego pękania. Niebezpieczeństwo to można zmniejszyć, stosując dwuwarstwową izolację przeciwdźwiękową z przesunięciem styków w obu warstwach oraz pokrywając izolację materiałem odpornym na zerwanie z zastosowaniem na stykach arkuszy zakładek o szerokości co najmniej 8 cm (segregator aktów prawnych).

 Izolacyjność akustyczną stropów pod lub nad pomieszczeniami przeznaczonymi na pobyt ludzi ustala się zależnie od sposobu użytkowania pomieszczenia głośnego i najwyższego poziomu akustycznego pomieszczenia cichego. I tak np. w przypadku stropów dzielących mieszkania izolacyjność właściwa R’_w bezpośrednio po wykonaniu stropu powinna wynosić co najmniej 55 dB lepiej 57 dB (wskaźnik izolacyjności akustycznej właściwej 3 lub 5 dB), a wskaźnik tłumienia dźwięków uderzeniowych (materiałowych) powinien wynosić co najmniej 13 dB (lepiej 20 dB) (promocja 3 w 1). Na warstwy izolacyjne (tłumiące) pod pływającymi podłogami nadają się materiały o dobrych właściwościach izolacyjnych, zwłaszcza w zakresie tłumienia dźwięków materiałowych. Jeżeli materiał nie spełnia ściśle wymagań norm, to należy udowodnić jego przydatność.