Konstrukcja rusztowań

Konstrukcja rusztowań (wież) kafara i podstaw. Rusztowania kafarów w większości wypadków składają się z jednej lub dwu kierownic (świec), czyli pionowych albo nachylonych belek, wzdłuż których ślizga się baba czy silnik katarowy. Kierownice podparte są z boków i z tyłu zastrzałami, które mogą z nimi tworzyć kratownicę, albo specjalnie wykształconymi belkami kratowymi. Zależne to jest od materiału, z jakiego zbudowane jest rusztowanie (program uprawnienia budowlane na komputer).

Podstawę rusztowania stanowi rama podpierająca zastrzały i dźwigająca pomost z wyposażeniem mechanicznym kafara. Na wyposażenie to składają się wciągarka i mechanizmy podnośne oraz silniki do ich uruchamiania lub, przy kafarach i młotach parowych, kocioł będący wytwornicą pary, a przy młotach pneumatycznych - sprężarka (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Wciągarka służy do podnoszenia baby lub silnika kafarowego (młota) oraz pali, a także do przesuwania i obracania kafara. Ma ona zwykle kilka bębnów pracujących niezależnie jeden od drugiego. Całość rusztowania katarowego osadzona jest najczęściej na ciężkim podwoziu, zaopatrzonym w metalowe koła, o dwurąbkowych obręczach. Dzięki kołom kafar można przesuwać na szynach równolegle lub prostopadle do płaszczyzny kierownic, zależnie od kierunku osi kół.

Lżejsze kafary lądowe mogą być zmontowane na podwoziu smochodowym lub gąsienicowym, kafary pływające zaś na odpowiednich pontonach.
Kierownice kafarów mogą być nieruchome: pionowe lub ukośne, przechylne, wahadłowe albo opuszczane. Poza tym kafary mogą być obrotowe, uniwersalne, dźwignicowe i pionierskie (czołowe). Najczęściej kafary łączą w sobie po kilka wyżej podanych cech, co pozwala im na pracę w różnych warunkach (uprawnienia budowlane).
Kafar o kierownicach przechylnych pozwala na zmianę nachylenia kierownic i tym samym może być używany do pali wbijanych z różnym nachyleniem. Na ogół za pomocą tych kafarów można wbijać pale z pochyleniem 3 : 1 ku tyłowi kafara. Pochylenie kierownic ku przodowi jest możliwe ze skosem 8 :1 (wyjątkowo 6:1). Kafar wbija wówczas pale pod siebie.
Kafary z kierownicami wahadłowymi pozwalają na wbijanie pali z pochyleniem w płaszczyźnie kierownic (program egzamin ustny).

Kafary

Kafary takie są praktyczne wtedy, gdy w wielopalowym jarzmie, złożonym z pali pionowych, trzeba wbić kilka pali pochylonych w płaszczyźnie jarzma (np. pale usztywniające pomost w kierunku poprzecznym). Kafary takie nie wymagają przy tym obracania.
Kafary obrotowe różnią się od innych typów tym, że pomiędzy pomostem dźwigającym ich wyposażenie mechaniczne i rusztowania a podwoziem mają wbudowaną tarczę, pozwalającą na obrót rusztowania wokół jego osi pionowej (opinie o programie).

Opuszczane kierownice umożliwiają wbijanie pali pod wodą lub w wykopach o dnie leżącym poniżej poziomu podstawy kafara.
Najczęściej obecnie spotykany jest typ uniwersalny kafara. Jego rusztowanie jest metalowe i oparte na podwoziu (segregator aktów prawnych). Dzięki osadzeniu na łożysku obrotowym może ono obracać się o dowolny kąt wokół swej osi pionowej. Kierownice podparte są konstrukcją kratową osadzoną na podstawie przegubowo. Dzięki temu mogą przechylać się zarówno ku tyłowi (do 3 : 1), jak i ku przodowi (do 10 : 1). Uzyskuje się to za pomocą śrubowych dźwigników podpierających kratownicę od tyłu. Kierownice można opuszczać poniżej poziomu pomostu kafara na głębokość 3,0-4,5 m, zależnie od typu.

Współczesna technika dysponuje kafarami, które mogą wbijać pale z nachyleniem 1 : 1. Kierownice takiego kafara mogą być w czasie wbijania pala początkowo przesunięte ku górze i w miarę wbijania przesuwane ku dołowi, ale dla uniknięcia ugięć zawsze powinny być w dolnym końcu podparte, np. przez ściankę szczelną lub przez rząd pali pionowych (z oczepem) specjalnie wbitych (promocja 3 w 1).