Konstrukcja samochodu ciężarowego

Transport drogowy wewnętrzny w stosunku do zewnętrznego jest bardziej różnorodny. Stosowane są tu środki transportu zarówno bliskiego, jak i dalekiego, przy czym środki transportu dalekiego z powodu szczupłości terenu budowy mają znacznie mniejsze zastosowanie niż w transporcie zewnętrznym, a szybkość ich ruchu z reguły jest znacznie zmniejszona (program uprawnienia budowlane na komputer). Również i budowa dróg kołowych transportu wewnętrznego różni się znacznie i to zarówno w wykonaniu tych dróg (większe spadki i wzniesienia, znacznie mniejsze promienie zakrętów itp.), jak i ze względu na szersze stosowanie dróg prowizorycznych, rzadziej występujących w transporcie zewnętrznym (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Środki transportu bliskiego występują tylko przy transporcie wewnętrznym. Należą tu, poza zanikającym ręcznym przenoszeniem ładunków, transport ręczny za pomocą taczek i wózków, tzw. japonek, i mechaniczny, jak wózki akumulatorowe, a ostatnio wózki z silnikami spalinowymi i napędem hydraulicznym urządzeń podnośnych oraz różnego typu ładowarki itp.

Nośność samochodów ciężarowych stosowanych w budownictwie waha się w dość znacznych granicach 1,5-H4,0 T i więcej z tendencją dalszego wzrostu, przy czym podwozia wspierają się na kołach o pneumatykach samochodowych. Pojazdy o nośności ponad 10,0 T mają zazwyczaj koła o poszerzonych pueumatykach (uprawnienia budowlane).

Samochody ciężarowe stosowane w budownictwie wyposażone są w skrzynie stałe dla różnych materiałów sztukowych (cegła, bloki, szkło itp), których mechaniczne wyładowanie powinno być dokonywane przez stosowanie różnego rodzaju pojemników („kontenerów”), lub w skrzynie przechylane w różnych kierunkach (dla materiałów sypkich lub mas plastycznych) wyładowywane grawitacyjnie (samochody wywrotki tylnozsypne, bocznozsypne i przedsięzsypne, tzw. dumpery). Samochód ciężarowy składa się z 2 zespołów głównych: podwozia i nadwozia.

Podwozie obejmuje: silnik stanowiący źródło energii mechanicznej, wprawiający samochód w ruch, mechanizmy napędu służące do przenoszenia energii od silnika na koła napędowe samochodu, mechanizmy prowadzenia (sterownicze) mające na celu sterowanie pojazdem, wreszcie mechanizmy nośne mające na celu połączenie mechanizmów podwozia z mechanizmami nadwozia (program egzamin ustny).

Samochody dwuosiowe

Kołami kierującymi podwozia samochodu są zazwyczaj koła przednie, przy czym wszystkie koła samochodu muszą poruszać się po torach o wspólnym środku obrotu (opinie o programie).

Ważną rolę przy eksploatacji samochodów ciężarowych poza rozstawem osi, rozstawem kół b i b_t, długością samochodu L, szerokością B oraz wysokością H odgrywają (szczególnie na bezdrożach):

• zwis tylny Zt i zwis przedni Z_v, tj. odległości od osi tylnej oraz przedniej do skrajnego punktu na tyle oraz przodzie samochodu,
• kąt najazdu a zawarty między płaszczyzną nawierzchni drogowej (terenu) a płaszczyzną styczną do kół przednich i najbardziej wysuniętym punktem przodu samochodu,
• kąt zejścia /? zawarty między płaszczyzną nawierzchni drogowej (terenu) a płaszczyzną przechodzącą stycznie do tylnych kół oraz przez najbardziej wysunięty punkt tyłu samochodu (segregator aktów prawnych),
• prześwit podłużny h stanowiący wysokość najniżej położonego punktu podwozia, przez który przechodzi podłużnie koło styczne do kół samochodu,
• prześwit poprzeczny h_v stanowiący wysokość najniżej położonego punktu podwozia, przez który przechodzi koło styczne poprzecznie do kół samochodu.

W zależności od przystosowania do warunków drogowych samochody ciężarowe dzielą się na dwie grupy:

• zwykłe dwuosiowe samochody z napędem na tylną oś lub trzyosiowe z napędem na dwie tylne osie oraz
• samochody mogące poruszać się w ciężkich warunkach drogowych, a nawet na bezdrożach; do tej grupy należą samochody dwuosiowe z napędem na obydwie osie, trzyosiowe samochody z napędem na wszystkie trzy osie wreszcie samochody o podwoziu półgąsienicowym (promocja 3 w 1).