Konstrukcja żelbetowa jezdni

Konstrukcja żelbetowa jezdni wozu gaśniczego połączona jest monolitycznie z konstrukcją płytowo-żebrową fundamentów wieży; podłużne belki jezdni o przekroju 50 x 90 cm spoczywają na poprzecznych żebrach 60 x 140 cm. Żebra te przyjmują odpór gruntu z płyty fundamentowej grubości 40 cm, wykonanej pod całą wieżą. Skrajne belki-ściany grubości 15 cm, podtrzymujące mury podłużne wieży, przejmują również parcie boczne gruntu (program uprawnienia budowlane na komputer).

Od zewnątrz konstrukcję żelbetową fundamentów pokrywa się środkami przeciwwilgociowymi, a płytę fundamentową wykonuje się na podłożu z chudego betonu grubości 15 cm na podwójnej warstwie papy. Szyny toru wozu gaśniczego umocowane są do drewnianych (dębowych) podkładów kolejowych, układanych na belkach i płycie jezdni. Konstrukcję żelbetową jezdni chroni podwójna warstwa papy oraz warstwa cegły klinkierowej grubości 12 cm ułożonej na zaprawie cementowej (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Odmienną konstrukcję wież gaśniczych o dyfuzorowym kształcie komina stanowią wieże bez zbiorników wodnych.

Zbiorniki umieszczone są wówczas poza wieżą gaśniczą. Konstrukcja wieży nie ma żelbetowych kratownic podpierających zbiorniki wodne oraz stropu dla ich obsługi.
Podobny typ wieży gaśniczej ze zbiornikami wodnymi umieszczonymi na osobnej konstrukcji nośnej stanowi wieża murowana, w której jedynie konstrukcja podpierająca komin wywiewny oraz fundamenty z jezdnią wykonane są jako żelbetowe. Komin wywiewny i komora gaszenia są murowane z cegły klinkierowej na zaprawie cementowej z dodatkiem uszczelniającym. Komin ma kształt cylindryczny, zbieżny ku górze.

Na poziomie +20,70 m znajduje się w nim drewniana konstrukcja eliminatora, wykształcona w postaci przegródek: dolnej i górnej. Żebra eliminatora wykonane z desek sosnowych impregnowanych szerokości 100 mm i grubości 13 mm układa się w prowadnicach półkręgów pod kątem 65° w odstępach 80 mm (uprawnienia budowlane). Półkręgi konstruuje się z desek grubości 25 mm łączonych drewnianymi kołkami 0 6 mm, a następnie montuje się je wewnątrz komina na półce (uskoku) płaszcza. Półkręgi łączy się drewnianymi kołkami młotkowymi. Nad układem eliminatora instaluje się wodną dyszę natryskową, w celu spłukiwania i czyszczenia żeber.

Wsadnica

Jezdnia maszyny wsadowej, tzw wsadnicy, umożliwia przesuwanie się jej wzdłuż baterii pieców koksowniczych i pod wieżą węglową w celu dokonania wielu operacji związanych z obsługą tych pieców (program egzamin ustny).

Wsadnica jest to maszyna typu ciężkiego o ciężarze 420-490 T, największa z maszyn pracujących w oddziale piecowni. Wykonuje ona następujące czynności za pomocą zainstalowanych w niej różnych mechanizmów:
- pobiera z wieży węglowej mieszankę węgla zwaną wsadem,
- ubija w skrzyni nabojowej wsad do postaci brykietu,
- wpycha ubity brykiet do poszczególnych komór pieca,
- zdejmuje i obsadza drzwi piecowe,
- wypycha rozżarzony koks z komór koksowych (opinie o programie).

Jezdnia maszyny wsadowej usytuowana jest po stronie maszynowej piecowni, równolegle do linii zabudowy baterii pieców koksowniczych, oraz pod wieżą węglową (segregator aktów prawnych). Składa się ona: z torowiska, podtorza oraz nawierzchni między ławami fundamentowymi podtorza. Na konstrukcję torowiska składają się: szyny stalowe i akcesoria łączeniowe, jak łapki, wkręty, śruby i blachy oraz podkłady drewniane. Podtorze wsadnicy wykonuje się w postaci żelbetowych ław fundamentowych, ułożonych względem siebie w odległości równej osiowemu odstępowi wózków wsadnicy. Na długości jezdni podtorze przechodzi nad kanałami dymowymi, kanałem energetycznym oraz między fundamentami wieży węglowej.

Poziom główki szyny torowiska jezdni wsadnicy przyjmuje się zazwyczaj jako ±0,00 i jest poziomem porównawczym dla obiektów piecowni (promocja 3 w 1). Wysokościowe podtorze jezdni usytuowane jest mniej więcej w poziomie terenu lub nieco nad terenem.