Konstrukcje podłóg

Pomieszczenia higieniczno-sanitarne ze względu na swój specjalny charakter wymagają takiego wykończenia, które zapewni utrzymanie właściwej czystości i porządku (program uprawnienia budowlane na komputer).
Stropy pod natryskami, umywalniami i ustępami należy wykonywać monolityczne żelbetowe.
Konstrukcje podłóg w pomieszczeniach mokrych, podlegających obfitemu i częstemu zalewaniu wodą (np. kąpiel pod natryskiem, spłukiwanie strumieniem wody) wymagają odpowiednich spadków posadzki w kierunku kratki ściekowej (co najmniej 1%, zwykle 1,5-3,0%) oraz wodoszczelnej warstwy izolacyjnej.

Na posadzki w tych pomieszczeniach powinny być stosowane materiały mineralne odporne na zawilgocenie i działania mechaniczne (np. płytki terakotowe). Warstwę wodoszczelną z papy lub folii układa się na podkładzie cementowym z wyrobionymi spadkami, a na niej - podkład cementowy służący do wykonania posadzki (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Warstwy izolacji wodoszczelnej powinny być wprowadzone do korpusu lub kielicha spustu albo szczelnie z nimi połączone, aby w razie przesiąkania podkładu woda mogła spływać po powierzchni izolacji wodoszczelnej do wpustu ściekowego (uprawnienia budowlane).
Podłogi na stropach nad pomieszczeniami o podwyższonej wilgotności powietrza i prężności pary wodnej (nad łaźniami, pralniami itp.) powinny mieć od strony tych pomieszczeń odpowiednią izolację wodoszczelną.

W kabinach natryskowych celowe jest wstawienie brodzików ułatwiających zabezpieczenie stropu przed zawilgoceniem.
W budynkach zakładów pracy szerokość drzwi w każdym pomieszczeniu uzależnia się od liczby pracowników z nich korzystających, licząc co najmniej po 0,6 m na 100 pracowników. Szerokość drzwi nie może być jednak mniejsza niż 0,80 m, a wysokość nie mniejsza niż 2,0 m.
Wszystkie drzwi wewnętrzne powinny otwierać się w kierunku wyjść ogólnych, a drzwi tych wyjść na zewnątrz. W pomieszczeniach, w których ze względu na rodzaj wykonywanych robót może zachodzić niebezpieczeństwo wybuchu pożaru, drzwi z pomieszczeń parterowych powinny prowadzić bezpośrednio na wolne powietrze, a z pomieszczeń na piętrze - na podesty ogniotrwałych klatek schodowych.
W pomieszczeniach, w których ze względu na rodzaj wykonywanych robót panuje wysoka temperatura, wyjście z pomieszczenia powinno prowadzić nie bezpośrednio na wolne powietrze, lecz do sieni, przybudówki lub innego pomieszczenia o temperaturze pośredniej (program egzamin ustny).

Światło dzienne

Zależnie od różnych kryteriów okna można podzielić na:
- jedno-, dwu-, trój- i wielodzielne (podział pionowy),
- dwu-, trój- i wielopoziomowe (podział poziomy),
- złożone (o podziałach pola otworu poziomych i pionowych),
- stałe, półstałe, otwierane, pojedyncze, podwójne, krosnowe, ościeżnicowe, pół- skrzynkowe, skrzynkowe, zespolone itd.

Skrzydła okienne zależnie od sposobu otwierania (usytuowania osi obrotu) podzielić można na:
- rozwierane,
- obrotowe,
- uchylne (opinie o programie),
- odchylne,
- przechylne.

Naturalne światło słoneczne ma następujące właściwości:
- jest najzdrowszym dla oczu rodzajem światła,
- zawiera promienie nadfioletowe niszczące mikroorganizmy szkodliwe dla zdrowia ludzkiego,
- oddziałuje na psychikę człowieka powodując jego dobry nastrój i dobre samopoczucie (segregator aktów prawnych).

Światło dzienne nie wymaga nakładów na eksploatację. Jednak konstrukcja otworów oświetleniowych, zwłaszcza dużych, jest droższa niż konstrukcja ściany, a ponadto straty ciepła przez okno są większe niż przez ścianę. Współczynnik przenikania ciepła dla okien metalowych lub żelbetowych z oszkleniem pojedynczym jest 3 razy większy niż dla drewnianych podwójnych z trzema warstwami szkła, a 5 razy większy niż dla ścian zewnętrznych. Wynika z tego, że wielkość otworów oświetleniowych powinna być ustalana wg potrzeb użytkowych i utrzymana w ekonomicznie uzasadnionych granicach (promocja 3 w 1).