Konsystencja betonu uprawnienia budowlane

Dla polepszenia konsystencji betonu można dodawać specjalne środki chemiczne zwane ogólnie plastyfikatorami (program uprawnienia budowlane na komputer). Nie powinny one oczywiście działać ujemnie na proces wiązania cementów.
Dokładny pomiar konsystencji betonu napotyka na pewne trudności. Najpopularniejszym przyrządem pomiarowym jest tzw. stożek Abramsa.

Jest to stożek ścięty bez górnego i dolnego dna, wykonany z blachy o wymiarach: wysokość 30 cm, górny otwór 010 cm zaś dolny 0 20 cm. Formę wypełnia się betonem zgodnie z PN-63/B-06250, po czym ostrożnie unosi się ją pionowo do góry (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Powstały z mieszanki betonowej stożek pozostawiony bez formy opada w większym lub mniejszym stopniu - zależnie od konsystencji. 

Powyższa metoda jest niedokładna, zwłaszcza dla betonów suchszych. O wiele dokładniejsze wyniki daje metoda pomiaru konsystencji przy pomocy wibracji, metodą Powers-Skramtajew.

Stożek Abramsa należy w tym przypadku umieścić w naczyniu cylindrycznym, ustawionym na stole wibracyjnym (wg PN-63/B-06250). Po napełnieniu stożka betonem wyciągamy go do góry. W naczyniu cylindrycznym, pozostanie nieco zdeformowany stożek z mieszanki betonowej. Uruchamiamy wibrator i wibrujemy tak długo aż zawarty w naczyniu beton rozleje się jak ciecz i uzyska równą poziomą powierzchnię. Wówczas kończymy wibrowanie (uprawnienia budowlane).

Czas jaki był do tego potrzebny jest miarą konsystencji betonu. Im konsystencja jest bardziej ciekła, tym wyrównanie następuje szybciej. Biorąc pod uwagę wytrzymałość oraz względy ekonomiczne należy dążyć do stosowania betonów o możliwie jak najmniejszej ilości wody. Przy produkcji elementów prefabrykowanych należy stosować wyłącznie betony o konsystencji wilgotnej lub gęstoplastycznej (program egzamin ustny). W wyjątkowych przypadkach dopuszcza się używanie betonów plastycznych.

Stosując wibratory należy stosować konsystencję wilgotną, gęstoplastyczną lub plastyczną. Przy ręcznym zagęszczaniu stosuje się zasadniczo mieszanki o konsystencji plastycznej. W wyjątkowych przypadkach, kiedy kształty konstrukcji są skomplikowane, wnętrza form trudno dostępne lub odległości między wkładkami małe, dopuszcza się stosowanie betonów o konsystencji półciekłej lub ciekłej, jednak wyłącznie przy ręcznym zagęszczaniu.

Urabialność mieszanki betonowej

Urabialność mieszanki betonowej jest to zdolność jej ścisłego układania się w formie przy określonym sposobie zagęszczania i spełnieniu warunku zachowania jednorodności masy betonowej (opinie o programie).
Im mniej pustek zawierać będzie mieszanka betonowa ułożona w formie i im mniej pracy trzeba będzie włożyć dla uzyskania minimum porów, tym będzie ona lepiej urabialna. Nie może przy tym następować odmieszanie się (rozwarstwianie) składników mieszanki betonowej.
Zaprojektować beton wysokowartościowy dla bardzo małych elementów prefabrykowanych. Założona ilość cementu 500 kg/m3 marki 400 (segregator aktów prawnych). Najwyższa dopuszczalna wielkość kruszywa 0 5 mm. Zastosowano jako kruszywo piasek o frakcji 0 0,25-f-0,5 i tłuczeń bazaltowy o frakcji 2-5. Czas wibracji dla zagęszczenia betonu przewidziano 2 minuty. Należy doświadczalnie ustalić najwłaściwszy stosunek piasku do tłucznia, aby uzyskać najbardziej urabialny beton.
Wykonano 4 próbki mieszanki betonowej o następującej zawartości piasku: 35%, 30%, 25%’, 20%. Konsystencja była zawsze wilgotna. 

Minimum objętości porów, bo tylko p = 4 1/m3, wykazała mieszanka betonowa o zawartości 25% piasku. Beton w tym składzie uzyskał również największą wytrzymałość Ri = 193 kG/cm. Biorąc pod uwagę, że przy zagęszczeniu wszystkich próbek włożono jednakową pracę, gdyż wszystkie one były wibrowane 2 minuty, możemy stwierdzić, że mieszanka betonowa o zawartości 25% piasku była w tym przypadku najbardziej urabialna (promocja 3 w 1).

Tymczasem oceniając próbki mieszanki betonowej optycznie stwierdzono, zgodnie z poprzednimi wywodami, że wraz ze zmniejszeniem ilości piasku mieszanka betonowa była coraz mniej lepka i zdradzała rosnące tendencje rozpadania się.

Przy dobieraniu składu betonu nie można sugerować się pewnymi pozornie niekorzystnymi objawami, lecz należy odpowiednie cechy zawsze ustalić przez pomiary.