Konsystencja masy betonowej

Dla racjonalnego przeprowadzenia procesu wibrowania istotnie ważny jest stan, w jakim znajduje się masa betonowa. Szczególnie niebezpieczne pod tym względem są czynności poprzedzające wibrowanie, a więc wyładowanie masy betonowej do środków transportu, transport masy betonowej, podanie do miejsc wibrowania (program uprawnienia budowlane na komputer). W przypadkach, gdy wskutek tych czynności masa betonowa utraciła swe właściwości i uległa odmieszaniu, nie należy jej zagęszczać bez uprzedniego ponownego wymieszania.

Konsystencja masy betonowej podlegającej wibrowaniu zależy od rodzaju konstrukcji, dla której jest przeznaczona. Konsystencja masy betonowej zależy również od rodzaju zastosowanych wibratorów. Czas wibrowania masy betonowej za pomocą danego wibratora nie jest wielkością stałą, lecz zależną od różnych warunków (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Podstawowym warunkiem mającym wpływ na czas trwania wibrowania jest konsystencja masy betonowej, przy czym im masa betonowa jest mniej plastyczna (np. o konsystencji wilgotnej), tym dłuższy jest czas potrzebny dla jej zagęszczenia. Niemały również wpływ ma wielkość ziaren kruszywa (im ziarna większe, tym czas wibrowania dłuższy) oraz ilość cementu (im cementu mniej, tym czas wibrowania dłuższy). Czas wibrowania masy betonowej na jednym miejscu wibratorami zanurzeniowymi waha się w granicach od 6-20 sek (uprawnienia budowlane).

W Rosji przeprowadzono z powodzeniem próby automatyzacji zagęszczania masy betonowej przy produkcji elementów prefabrykowanych (program egzamin ustny). Automatyzacja oparta jest na stwierdzonym doświadczalnie zjawisku, iż przewodność elektryczna masy betonowej jest proporcjonalna do stopnia jej zagęszczenia. W chwili gdy wskazówka woltomierza wykazuje stabilizację napięcia prądu płynącego przez masę betonową (co wskazuje na właściwe jej zagęszczenie), następuje automatyczne wyłączenie wibratora. Próby wykazały, że stabilizacja napięcia (przy produkcji elementów stropowych) następowała już po 40 do 50 sek, podczas gdy uprzednio wibrowanie prowadzono przez 120 do 130 sek. W wyniku osiągnięto zwiększenie produkcji o ok. 20% (opinie o programie).

Beton zagęszczany

Beton zagęszczany przez wibrowanie ma większy ciężar objętościowy i większą wytrzymałość niż ubijany ręcznie, dlatego też w przypadku gdy zamierzona wytrzymałość betonu wibrowanego ma odpowiadać wytrzymałości ubijanego ręcznie, wówczas można zmniejszyć ilość cementu o około 10-15% (segregator aktów prawnych). Ciężar objętościowy zagęszczanej przez wibrowanie masy betonowej jest o około 2-5% większy od ciężaru masy betonowej zagęszczanej ręcznie, przy jednakowych warunkach pod względem składników i przygotowania. Ogólną tendencją przy wyborze składników masy betonowej podlegającej wibrowaniu, w stosunku do masy betonowej zagęszczanej ręcznie, jest stosowanie większej ilości kruszywa grubszego, natomiast mniejszej ilości piasku, cementu i wody.

Cechą specyficzną masy betonowej wibrowanej jest możność poddania jej powtórnemu wibrowaniu. Powtórne wibrowanie stosuje się po rozpoczęciu wiązania, lecz tylko wtedy, gdy rozpoczynająca już wiązanie masa betonowa nie utraciła jeszcze pewnej plastyczności. W wyniku powtórnego wibrowania wytrzymałość betonu zwiększa się o 10-^30% w stosunku do betonu wibrowanego jednorazowo. Powtórne wibrowanie może być przeprowadzone tylko w określonych warunkach. W przypadku na przykład betonu zbrojonego istnieje obawa przekazania drgań wywołanych przez wibrator nie tylko do tych partii masy betonowej, w których wiązanie już się rozpoczęło, lecz nie utraciły one jeszcze pewnej plastyczności, ale również i do partii, w których ta cecha już zanikła, gdzie przy powtórnym wibrowaniu drgania niszczyłyby przyczepność zbrojenia do betonu oraz powodowałyby rysy w tych twardniejących już partiach betonu (promocja 3 w 1).

Technologia wibrowania poszczególnych elementów konstrukcji monolitycznych betonowych i żelbetowych musi być dostosowana do rodzaju i wymiarów tych elementów oraz gęstości ich zbrojenia. Przede wszystkim dokonując wyboru różnych sposobów wibrowania należy dawać pierwszeństwo, o ile to tylko możliwe, wibrowaniu wgłębnemu przed powierzchniowym, a w szczególności przed wibrowaniem wibratorami przyczepnymi.