Kontynuacja koncepcji

Kontynuacją koncepcji Ch. Rabuta, już po ostatniej wojnie, były ustroje A. Caquota o pomostach betonowych przenoszących poziome składowe oddziaływań cięgien nie zakrzywionych, lecz prostych, zbieżnych w wierzchołkach słupów lub równolegle zawieszonych na różnych wysokościach (program uprawnienia budowlane na komputer).

Wraz z tymi konstrukcjami o pomostach betonowych, budowanymi po pierwszej wojnie światowej powstały nowe formy mostów wiszących o pomostach wykonywanych ze stali.
Pierwszym tego rodzaju mostem był most przez Ren w Dusseldorfie na obwodnicy północnej, zbudowany w 1956-1957 roku o rozpiętościach przęseł: 180 m + 260 m - 108 m. Był to układ zbliżony do jednego z układów projektowanych przez G. Caquota o liniach prostych, równolegle położonych w trzech warstwach (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Następnym mostem był most Severinsbriicke w Kolonii o rozpiętości głównego przęsła 302 m i bocznego przęsła 150,68 m. Był to również most stalowy.
Mosty przez północną odnogę Łaby w Hamburgu zawieszone na kablach prostych, zbudowane w latach 1960-1961, mają rozpiętości: 95 m + 172 m + 144 m. Niesymetria bocznych przęseł wynika z odmiennego ukształtowania zalewów po obu brzegach.

Wiadukt w Dusseldorfie w ciągu ulicy Julicherstrasse również o pomoście stalowym zbudowany w latach 1962-1963 ma rozpiętości: 31,8 m + 98,7 m + -i- 31,8 m (uprawnienia budowlane). Ten most charakteryzuje inna własność, mianowicie przejście z dwudzielnego ustroju niosącego na jednospójny. Słupy ustawione są w środku jezdni, dzielą oba kierunki ruchu, a równowagę przy niesymetrycznym obciążeniu zapewniają łożyska rozstawione w poprzek mostu pod jezdnią. Sztywność przęseł na skręcanie jest dostatecznie duża dla przeniesienia momentów z pomostu na podpory bez współudziału kabli (program egzamin ustny).
Podobny ustrój zaprojektowano w moście przez Ren w Leverkusen. W czasie przetargu ogłoszonego na budowę tego mostu łącznie z opracowaniem projektu przedstawiono rozwiązanie o rozpiętości 168 m + 280 m + 204 m jako konstrukcji wiszącej również o jednym ciągu zawieszeń umieszczonych na osi mostu (opinie o programie).

Most dwudzielny

Oprócz mostów o prostych kablach i o liczbie ustrojów zmniejszonych z dwóch do jednego budowano w dalszym ciągu w Europie wiele innych mostów wiszących o ustrojach klasycznych, to znaczy o dwóch równoległych zawieszeniach, kablach krzywych, kotwionych nie na przęsłach, lecz na masywach poza przyczółkami. Taki ustrój ma most w Tancarville u ujścia Sekwany oraz budowany w latach 1964-1966 most pod Bordeaux. Rozwiązania te wskazują, że obok nowych ustrojów mostów wiszących są w dalszym ciągu powtarzane ustroje dawne.

W ciągu tych przemian, oprócz pozytywnych prób doskonalenia ustrojów mostów wiszących, występowały próby negatywne (segregator aktów prawnych). Do nich należy przykład mostu miejskiego w Montrose w Anglii, zbudowanego w latach 1928-1930. Jest to most dwudzielny, o kablach zakrzywionych, wieszakach skośnych, obetonowanych całkowicie. Tak samo nie znalazły rozpowszechnienia koncepcje nielse- nowskie ustrojów o sztywności zwiększonej przez trójkątne zawieszenie.
W rozwoju mostów wiszących wystąpiły przeto wszystkie przypadki zachowawczości i postępu zarówno w rozwoju jak i w zanikaniu tak ustrojów dawnych jak i nowych.
Obok głównego nurtu rozwoju ustrojów drogowych mostów wiszących wystąpił drugi, niezależny kierunek rozwojowy w budowie kładek na przewody. Jest on związany z przekryciami utworzonymi z siatek lin o odwrotnych krzywiznach i z elementów ściskanych stalowych lub betonowych. Kładki tego rodzaju są zlinearyzowanymi przekryciami.

Występują w nich zazwyczaj trzy cięgna wzdłużne, z których dwa leżą górą i jedno dołem lub odwrotnie, rozpięte na rozpostartych ramionach filarów i sprężone wieszakami tworzącymi trójkąty w przekrojach poprzecznych. W ustrojach tych nie ma kratownic usztywniających. Stąd oszczędność stali, połączeń i montażu stanowiąca ich główną zaletę. Ustroje te nie znalazły jeszcze zastosowania w budowie mostów drogowych.
Cechy nowych ustrojów mostów wiszących. Zestawmy rodzaje konstrukcyjnych przemian mostów wiszących. Mamy ich cztery:
- pierwszy - przeniesienie rozporu na pomost,
- drugi - wprowadzenie pomostów betonowych,
- trzeci  przejście od zawieszenia na linach zakrzywionych do zawieszeń na linach prostych,
- czwarty - przejście od zawieszeń dwudzielnych na jednodzielne (promocja 3 w 1).