Koparka o czerpaniu poprzecznym

Koparka o czerpaniu poprzecznym kopie skarpy wzniesione ku górze lub opuszczone w dół (program uprawnienia budowlane na komputer). Wysięgnik może być jednym tylko elementem lub też może się składać z 2, a nawet 3 elementów połączonych przegubowo. Wysięgnik zakończony ruchomym ogniwem dającym się ustawiać poziomo pozwala przy kopaniu wykopu na wyrównywanie jego dna.

Czerpaki w koparkach tego typu mają objętość wahającą się w bardzo dużych granicach. W koparkach mniejszych pojemność czerpaka wynosi 15-150 1, ciężar całej maszyny nie przekracza 40 T. W koparkach wielkich pojemność czerpaka dochodzi do 2,5 m3, a ciężar całej maszyny do 1000 T (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Zastosowanie koparek wieloczerpakowych o czerpaniu poprzecznym jest szerokie: małe koparki stosuje się do robót budowlanych, w kamieniołomach itp.; duże koparki mają zastosowanie przy wielkich robotach budowlanych i w budownictwie wodnym (porty, kanały itp.).

Spycharki - są to maszyny składające się z ciągnika najczęściej gąsienicowego, ramy ze spychakiem i mechanizmu sterującego, których zasadniczą pracą jest odspajanie ziemi cienkimi warstwami i przesuwanie jej przed spychakiem na niewielką odległość (uprawnienia budowlane).
Spychak jest wykonany z blachy stalowej wygiętej łukowo w przekroju pionowym i wzmocnionej przyspawanymi blachami i kątownikami. Krawędź dolna spychaka jest wyposażona w lemiesz służący do odspajania ziemi.

W zależności od osadzania spychaka roziróżnia się spycharki:
Czołowe - ze spychakiem umieszczonym pod kątem prostym do osi podłużnej ciągnika; spychak unosi tu odspojoną ziemię, przy czym część jej osuwa się po obydwu stronach na boki (program egzamin ustny).
Skośne - zaopatrzone w urządzenie dające możność ustawić spychak ukośnie do osi podłużnej ciągnika; odspojona ziemia unosi się tu ku górze i przesuwa po spychaku od jego wysuniętego końca w kierunku drugiego końca, gdzie opada na bok, tworząc jednostronny wał ziemny (opinie o programie).

Spycharki z urządzeniem pozwalającym na obrót spychaka w płaszczyźnie pionowej w ten sposób, że może on być pochylony do poziomu o 5H-80. Mechanizm sterujący spycbaka może być linowy z wciągarką lub hydrauliczny z pompą i tłokiem połączonym ze spychakiem. W klimacie, w którym są częste mrozy, praktyczniejszy jest mechanizm linowy.
Najbardziej rozpowszechniona jest w Polsce spycharka czołowa D-157 (segregator aktów prawnych).

Spycharki

Spycharki znajdują szerokie zastosowanie w budownictwie przy wykonywaniu wielu robót obejmujących przede wszystkim:

a) wyrównywanie terenu, zwłaszcza ze ścinaniem pagórków i zasypywaniem wgłębień,

b) przesuwanie mas ziemnych na krótkie odległości 10-M30 m (po przekroczeniu 100 m transport spycharką staje się nieopłacalny),

c) wykonywanie płytkich wykopów,

d) ścinanie zboczy,

e) rozgarnianie ziemi na nasypie,

f) zasypywanie rowów i dołów przy fundamentach,

g) ubijanie
spulchnionej ziemi,

h) ładowanie ziemi na pojazdy,

i) oczyszczanie terenu z krzewów i drzew.

Zgarniarki są to maszyny składające się zasadniczo ze skrzyni wyposażonej w lemiesz, z podwozia kołowego i mechanizmu sterującego, przeznaczone przede wszystkim do odspajania i nagarniania ziemi oraz do przewożenia jej wyładunku warstwami.
Istnieje wiele typów zgarniarek, które można klasyfikować w zależności od konstrukcji skrzyni, systemu sterowania, od zastosowanych środków pociągowych, od ilości osi i kół, od sposobu wyładowywania itd. Sterowanie może być ręczne (w najprostszych, małych typach), linowe, hydrauliczne i elektryczne. Zależnie od środków pociągowych mogą być zgarniarki ciągnięte stale przez jeden ciągnik lub ciągnięte stale przez jeden ciągnik i popychane przez drugi w czasie odspajania ziemi, bądź też mogą być zgarniarki z własnym urządzeniem pociągowym (promocja 3 w 1).

Praca zgarniarki jest cykliczna, najpierw odbywa się odspajanie gruntu, potem przewożenie, następnie wyładunek i jazda powrotna. Poszczególne fazy pracy jednej z typowych zgarniarek, gdzie widać kolejno (od góry w dół):

a) odspajanie ziemi i nabieranie jej do skrzyni z ruchomą tylną ścianką,

b) przewożenie w zamkniętej od dołu skrzyni,

c) wyładunek nasypywanej warstwy przy przesuwaniu się tylnej ścianki skrzyni do przodu,

d) koniec wyładunku.