Maty grzejne

Maty grzejne są to po prostu elastyczne przykrycia złożone z kilku warstw różnych materiałów. Ze względu na wymiary, maty mogą mieć kształt poduszek, dywanów, taśm itp.
Idea mat polega na tym, że rozgrzewają się one w wyniku przepuszczania prądu przez siatkę drutów umieszczonych w macie (program uprawnienia budowlane na komputer). Dla ochrony przed nadmiernymi stratami ciepła, maty są jednostronnie izolowane termicznie.

Stronę nieizolowaną przykłada się bezpośrednio do podgrzewanego betonu lub jego deskowania. Wydajność mat wynosi 120-500 kcal/h m2 i można za ich pomocą podgrzać beton do temperatury 70°C. Ciężar 1 m2 maty wynosi od 2 do 6 kg.
Odmianę opisanych mat grzejnych stanowią przewodzące prąd płyty gumowe. Płyty takie formuje się z trzech warstw. Warstwy zewnętrzne o grubościach po ok. 0,5 mm wykonane są z gumy nieprzewodzącej, a warstwa wewnętrzna z gumy przewodzącej prąd. Guma wewnętrzna przewodzi prąd dzięki dużej zawartości sadzy. Grubość jej wynosi ok. 2 mm (program uprawnienia budowlane na ANDROID). W tej przewodzącej gumie zainstalowane są elektrody. Korzystną cechą mat gumowych jest to, że nie pozwalają one na parowanie wody z betonu.

Deskowania ogrzewane. Metoda polega na wykonaniu deskowania trwałego z zamontowanymi przewodami grzejnymi. Spotyka się głównie trzy typy rozwiązania deskowania, a mianowicie:
a) grzejące matryce betonowe z wbetonowanymi drutami oporowymi (uprawnienia budowlane).
b) grzejące deskowania stalowe, w których elementami grzejnymi są wmontowane do wnętrza deskowania przewody izolowane,
c) grzejące deskowania ze sklejki, w których również elementami grzejnymi są przewody izolowane.
Zużywając w ciągu godziny 120-^200 W/m2 deskowania, można rozdeskować elementy już po 5 godzinach (program egzamin ustny).

Promieniowanie podczerwone. Metoda polega na tym, że prąd elektryczny wykorzystuje się do uzyskania promieni podczerwonych. Zaletą metody ogrzewania za pomocą promieni podczerwonych jest bezpośrednie ogrzewanie elementu betonowego. Warstwa powietrza oddzielająca promiennik od betonu nie ogrzewa się, co wpływa na lepsze wykorzystanie ciepła. Ze względu na nadmierne wyparowywanie wilgoci z betonu, elementy trzeba podczas takiego nagrzewania okrywać materiałami nie przepuszczającymi wilgoci, np. folią poliamidową lub cienką blachą.
Nagrzewanie przez wywołanie indukcji.

Stalowe deskowanie

Metodę tę, opartą na nagrzewaniu się stali umieszczonej w zwojnicy wytwarzającej pole magnetyczne, można wykorzystywać przede wszystkim do nagrzewania elementów betonowych i żelbetowych znajdujących się w deskowaniu stalowym (opinie o programie). Wokół stalowego deskowania owija się izolowany drut tworząc zwojnicę (cewkę indukcyjną). Danilow zastosował tę metodę do podgrzewania słupów żelbetowych o średnicy 50 cm w deskowaniu stalowym, tworząc zwojnicę z 60 zwojów drutu. Po ogrzewaniu wg programu 2 + 5 + 7 w temperaturze 70-^80°C, otrzymał Rw - 0,6 R28 dla betonu marki 300. Napięcie wynosiło 60 V, a zużycie energii 110-130 kWh/m3. Metoda może być szczególnie korzystna dla ogrzewania węzłów łączących prefabrykaty oraz przy betonowaniu metodą ślizgową.

Na rysunku 11-36 pokazano deskowanie ślizgowe z układem cewki na zewnętrznej stronie deskowania, jakie zastosował Staum. Przy temperaturze powietrza - 15 do - 20°C temperatura betonu wynosiła 35°C (segregator aktów prawnych).
Korzyść tej metody polega na technologii prostej i łatwej do stosowania w okresie zimowym. Doświadczenia wykazały, że korzystnie jest podgrzać deskowanie do ok. +10°C przed wypełnieniem betonem. Zwojnice można uruchamiać tylko czasowo. Metoda jest tańsza od metody podgrzewania betonu promieniami podczerwonymi.

W wielu krajach wykorzystuje się w szerokim zakresie energię elektryczną do nagrzewania betonu, w tym także jako skuteczny i ekonomiczny środek przy wykonywaniu betonu w zimie. Dzieje się to dzięki kilku istotnym zaletom, a mianowicie:
1. łatwości dostosowania się do wymaganych warunków dojrzewania i dowolnych kształtów podgrzewanego elementu,
2. możliwości podgrzewania betonu o dowolnych masywach, w tym cienkich warstw w stykach,
3. możliwości takiego rozkładu miejsc grzejnych, zwłaszcza przy nagrzewaniu skrośnym, że uzyskuje się równomierny rozkład ciepła i unika się naprężeń wewnętrznych,
4. skróceniu cyklu obróbki,
5. zmniejszeniu terenu pracy,
6. zmechanizowaniu (promocja 3 w 1).