Korozja konstrukcji żelbetowej mostu

Coraz bardziej rozpowszechnione posypywanie solą powierzchni w zimie w przypadku nieszczelności nawierzchni asfaltowych powoduje korozję warstwy ochronnej betonowej. Konsekwencją tego jest następnie zniszczenie izolacji papowej i korozja konstrukcji żelbetowej mostu (program uprawnienia budowlane na komputer).
A więc dotychczasowe „klasyczne” izolacje mostów przestały być rozwiązaniem dającym gwarancję trwałości konstrukcji mostowej.
Należy też dodać, że warstwa ochronna betonowa izolacji stanowi na moście ciężar warstwy elementu nie biorącego udziału w pracy statycznej mostu.

Dlatego konstruktorzy najchętniej widzieliby wyeliminowanie tego zbędnego ciężaru. W ten sposób powstała koncepcja izolacji wodoszczelnej i antykorozyjnej połączonej bezpośrednio z nawierzchnią asfaltową (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Okazało się jednak, że pod izolacją ciągłą papową nie przykrytą i nie dociśniętą warstwą ochronną betonową często tworzą się pęcherze z pary wodnej lub innych gazów. Pęcherze powiększając się przy zmianach temperatury powodują unoszenie się w tych miejscach nawierzchni, w której powstają też pęcherze. Po pewnym czasie stają się one przyczyną pękania i niszczenia nawierzchni asfaltowej (uprawnienia budowlane). W celu uniknięcia tego rodzaju zniszczeń nawierzchni zaczęto powszechnie stosować pod izolacją bezpośrednio na betonie warstwę zmniejszającą ciśnienie pary (warstwę oddzielającą).

Podstawowymi elementami składowymi izolacji i nawierzchni są: warstwa zmniejszająca ciśnienie pary, zwykle w postaci maty z włókien szklanych lub papy perforowanej z grubą posypką od spodu. Warstwa ta jest odpowietrzana za pomocą rurek przepuszczonych przez płytę pomostową mostu. Średnica rurek nie powinna być duża (10-20 mm). Warstwa izolacji najczęściej występuje w postaci mastyksu asfaltowego zawierającego 14 do 16% lepiszcza, o grubości ok. 10 mm (program egzamin ustny). Niekiedy zamiast mastyksu lub nawet łącznie z nim stosuje się folie metalową (miedzianą lub aluminiową) naklejaną na warstwę zmniejszającą ciśnienie pary.

Naklejanie odbywa się metodą rozlewania lepiku i dociskania folii ręcznym wałkiem (opinie o programie).
Bezpośrednio na taką izolację nakłada się warstwę ochronną z asfaltu lanego o grubości co najmniej 2,5 cm. Asfalt lany użyty do tej warstwy powinien mieć jak najmniej próżni (ok. 1%). Następnie układa się warstwę nawierzchniową z asfaltu lanego lub drobnoziarnistego asfaltobetonu. Warstwa ta również powinna składać się z materiału możliwie szczelnego o jak najmniejszej ilości próżni (do 3n/o) (segregator aktów prawnych).

Woda z opadów atmosferycznych

Wszystkie warstwy powinny być ze sobą należycie sklejone. Dla lepszego połączenia można każdą poprzednią warstwę posypać grysem kamiennym, który wgniatając się w łączone warstwy stwarza lepsze ich wzajemne połączenie.
Wypada jednak zaznaczyć, że i to najnowsze rozwiązanie izolacji i nawierzchni, aczkolwiek lansowane przez fachowców, nie może być uznane za najlepsze. Należy sobie zdawać z tego sprawę, że w przypadku uszkodzenia izolacji wodoszczelnej (mastyksu) nawet w jednym miejscu woda z opadów atmosferycznych (często zasolona) dostanie się pod warstwę rozprężającą ciśnienie pary, a więc pod izolację na beton i będzie powodować jego korozję.

Aby choć częściowo zapobiec niepożądanym skutkom dostania się wody pod izolację powierzchnia płyty pomostowej powinna być tak skonstruowana, aby woda mogła z niej odpłynąć. To odprowadzenie wody nie ma nic wspólnego z odprowadzeniem wody z nawierzchni.
W czasie wykonywania robót szczególną uwagę należy zwrócić na to, aby pod izolację nie dostała się woda, a beton był suchy (promocja 3 w 1).
Najlepszym rozwiązaniem byłoby znalezienie takich materiałów, które zasklepiłyby pory w betonie, stworzyły dobrą przyczepność izolacji do betonu i do nawierzchni asfaltowej.

W tym celu wykonuje się próby z różnymi tworzywami sztucznymi, ale na razie nie udało się osiągnąć zamierzonego celu.
Według „Bitumen und Asphalt Taschenbuch” izolacje mostów betonowych, żelbetowych i sprężonych drogowych wykonuje się według niżej podanych zasad.