Koryto rzeki

Cała budowla składa się tutaj z jazu o 4 otworach, umieszczonego przy brzegu lewym i elektrowni z 4 turbinami przy brzegu prawym. W pierwszym sezonie (sytuacja z dnia 1 stycznia 1928 r.) oddzielono grodzami A miejsce budowy pierwszych dwóch przęseł jazu i dwóch komór turbinowych B, a woda Renu spływa dwoma ramionami. W drugim sezonie widzimy jak rzeka płynie już przez dwa gotowe otwory jazowe, a do środkowego dużego obwodu grodzy dołączono uzupełnienie C, umożliwiające budowę dwóch pozostałych otworów jazowych i powiązanie ich z elektrownią (program uprawnienia budowlane na komputer).

W trzecim sezonie woda płynie przez 4 otwory jazowe, a prawobrzeżna część rzeki zamknięta jest przez grodzę pobudowaną na samym początku i przez dodatkową grodzę D przylegającą do prawego brzegu. Grodze te umożliwiają wykończenie budowy elektrowni. Jak z tego widać, budowa została zaplanowana przynajmniej na 4 lata (1927-1930 r.). Przy budowie grodzy nie zastosowano ostróg, które kierowałyby wodę w przeznaczone do przejścia miejsce i chroniły od tworzenia się wirów grożących nieraz podmyciem grodzy (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Widocznie charakter dna nie wywoływał tych obaw; przy piaszczystym dnie rzeki ostrogi takie zwykle się wprowadza. Prócz tego zezwolono na wytworzenie się trójkątnych zatok, których zwykle unika się, gdyż mogą sprzyjać gromadzeniu się rumowiska rzecznego.

Przy projektowaniu grodzy jednym z podstawowych zadań jest określenie jej wysokości. Wysokość tę wyznacza się zwykle co najmniej 0,3-hO,5 m powyżej tego stanu wody, przy którym grodzą ma chronić budowlę. Zapas 30-50 cm ma służyć do zabezpieczenia się przed podniesieniem się wody pod wpływem wiatru lub przy falowaniu. Jeżeli rzeka ma duży przybór wiosenny, byłoby rzeczą nieodpowiednią budować grodzę, która by miała chronić budowlę przed taką wielką wodą (uprawnienia budowlane).

Wysokość grodzy

Trzeba by wówczas bardzo znacznie zwiększyć wymiary i wytrzymałość grodzy. Ponadto koryto rzeki ulegałoby dużemu zwężeniu właśnie w okresie wielkiej wody, co jest bardzo niepożądane ze względu na jej przepływ. Wobec tego zwykłe postępowanie polega na tym, że bierze się wykres stanów wody dla danej rzeki w ciągu roku według notowań z szeregu lat na podstawie tego wykresu ustala się zarówno wysokość grodzy, jak i harmonogram robót. W ten sposób otrzymuje się potrzebną wysokość grodzy, dostateczną na okres niskich i średnich stanów wody oraz czas trwania tych stanów (program egzamin ustny).

Trzeba jeszcze zwrócić uwagę na skutki, jakie wywołuje zwężenie koryta rzecznego na przepływ wody. Jeżeli mamy przekrój poprzeczny przepływu wody A i średnią jego prędkość vi, a w miejscu postawienia grodzy zwęzimy przekrój przepływu, np. do 0,6 A, to prędkość w miejscu zwężonym musi być równa (opinie o programie). Założyliśmy z góry tę wielkość jako równą 0,20 m. Jeżeli uwzględnić chociażby niewielką wartość to wyrówna ona w części różnicę między 17 cm i 20 cm, a więc założenie wstępne sprawdziło się z dużą dokładnością. Można przeprowadzić wykonane obliczenie hydrauliczne stosując bardziej dokładne metody, co w praktyce należy zalecić, jednakże w wielu wypadkach obliczenie wykonane za pomocą przytoczonej metody może wystarczyć (segregator aktów prawnych).

Trzeba zaznaczyć, że zwiększona prędkość v% prawie zawsze powoduje pewne rozmycie dna, a więc i zwiększenie przekroju przepływu koło grodzy, co ma ten skutek, że zmniejsza się prędkość i zmniejsza się spiętrzenie. W celu ochrony przed rozmyciem dna koło grodzy często należy wprowadzać wzmocnienia używane w budownictwie wodnym, a mianowicie - narzuty kamienne lub lepiej materace z wikliny, a na nich narzut z kamienia (promocja 3 w 1).