Korzystne własności techniczne

Korzystne własności techniczne produkowanych materiałów spowodowały dalsze poszukiwania w kierunku zastosowania z jednej strony nowych materiałów wiążących (cement portlandzki, cement hutniczy, gips), a z drugiej wykorzystania surowców odpadowych, zarówno z roślin drzewiastych wieloletnich (strużka stolarniana) jak też słoma roślin jednorocznych (słoma rzepakowa) (program uprawnienia budowlane na komputer)..

Betony z wypełniaczami organicznymi charakteryzują się niskimi ciężarami objętościowymi (300-M500 kG/m3) i niskimi współczynnikami przewodności cieplnej (0,085-0,50 kcal/mh°C).
Wytrzymałość ich jest mała: R waha się w granicach 5-150 kG/cm2 a Rg osiąga przeciętnie wartość kilkunastu kG/cm2.
Cechy te kwalifikują wyroby z betonów z wypełniaczami organicznymi do grupy materiałów izolacyjnych lub wypełniających konstrukcje podstawowe budowli, lub je ocieplających (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Łatwość obróbki zwykłymi narzędziami, odporność na działanie czynników destrukcyjnych oraz niepalność przy jednoczesnej prostocie procesu produkcyjnego sprawiają, że wyroby z betonów z wypełniaczami organicznymi są chętnie i szeroko stosowane w wykonawstwie budowlanym.
Wiórki drzewne (wełna drzewna) są najbardziej rozpowszechnionymi i najczęściej stosowanymi wypełniaczami do produkcji lekkich betonów. W ciągu ostatnich lat zastosowano w produkcji również słomę rzepakową. Innego rodzaju wypełniacze, jak np. słomy zbóż ozimych, sitowia i trzciny, pomimo pozytywnych prób wykorzystania ich do produkcji betonów lekkich, nie znalazły szerszego zastosowania i w rezultacie nie wyszły poza ramy produkcji doświadczalnej (uprawnienia budowlane).
Wełnę drzewną uzyskuje się przez struganie drewna na specjalnie przeznaczonych do tego celu maszynach, tzw. wełniarkach.

W zależności od przeznaczenia rozróżnia się dwa rodzaje wełny drzewnej: opakunkową i budowlaną.
Obydwa rodzaje wełny drzewnej mogą być produkowane na tych samych maszynach i z tego samego gatunku drewna. Różnice polegają na wymiarach poszczególnych wiórków wełny. Wiórki wełny opakunkowej są wąskie i bardzo cienkie (0,1-0,3 mm), natomiast wiórki wełny budowlanej są szersze (4-6 mm) i grubsze (0,35-0,55 mm) (program egzamin ustny).
Do wyrobu płyt wiórkowo-cementowych najbardziej przydatna jest wełna drzewna produkowana z drewna drzew iglastych, takich jak świerk, jodła i sosna, oraz drzew liściastych osika i topola.

Badania Sandermanna

Przydatność wełny drzewnej z innych gatunków drzew liściastych jest bardzo ograniczona wskutek zawartości w drewnie pewnych substancji organicznych (cukry, garbniki, gumy itp.) wywierających ujemne skutki na właściwości spoiw mineralnych (wiązanie, wytrzymałość) używanych do produkcji płyt (opinie o programie).
Panujące do niedawna przekonanie, że zawarta w drewnie iglastym żywica ujemnie wpływa na przydatność wełny do produkcji płyt, okazało się błędne.
W Czechosłowacji do stosowanej w produkcji wełny świerkowej i jodłowej dopuszczalny jest jedynie 20% dodatek wełny sosnowej.

Badania Sandermanna wykazały, że największy ujemny wpływ na wytrzymałość płyt wiórkowo-cementowych wywiera nie żywica, lecz inne zawarte w świeżym drewnie naturalnym substancje organiczne rozpuszczalne w wodzie (polisacharydy, garbniki i pewne składniki hemicelulozy oraz ligniny) (segregator aktów prawnych).
Wyprodukowane płyty z wełny drzewnej, pozyskanej z drewna bukowego i dębowego, a więc pozbawionego żywicy naturalnej, wykazywały dużo gorsze wyniki wytrzymałościowe, aniżeli płyty wykonane z żywicznego drewna sosnowego.
Stwierdzenie to znajduje też swój wyraz w tym, że do produkcji wełny drzewnej przeznaczonej do wyrobu płyt wiórkowo-cementowych zalecone jest stosowanie drewna dostarczanego do wytwórni spławem (drogą wodną), podczas którego szkodliwe dla cementu składniki chemiczne drewna są z niego wypłukiwane.

Jakość krajowej wełny drzewnej budowlanej, jej wymiary i gatunki drewna, z których należy ją produkować są objęte normą PN-58/D-9400 - Wełna drzewna. Z wymienionych w normie gatunków do produkcji wełny drzewnej budowlanej przeważnie stosuje się drewno sosny, w postaci okrąglaków i szczap pozbawionych kory, zdrowych i nie porażonych grzybami. Wilgotność drewna używanego do strugania wełny nie powinna przekraczać 25% (promocja 3 w 1).