Korzystniejszy rozkład naprężeń

Korzystniejszy rozkład naprężeń uzyskuje się w przypadku, gdy część przekroju zostanie połączona bezpośrednio z blachą węzłową spoinami czołowymi, a część spoinami pachwinowymi (program uprawnienia budowlane na komputer). Ogólna ilość spoin będzie tu mniejsza. Pod względem wykonawczym pierwsze rozwiązanie jest prostsze, drugie należy stosować w przypadkach pełnego wykorzystania naprężeń w pręcie i w konstrukcjach obciążonych dynamicznie.

W celu uproszczenia wykonawstwa należy dążyć do rozwiązań bez blach węzłowych, zwłaszcza w kratownicach typu lekkiego.

Połączenia takie uzyskuje się poprzez:
- Łączenie krzyżulców na zakładkę z pasami wykonywanymi z kształtowników o przekrojach. W lekkich kratownicach krzyżulce z pojedynczych kątowników można mocować na przemian po obu stronach ścianki pasów. Połączenia takie mogą być spawane, zgrzewane lub nitowane (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
- Łączenie krzyżulców doczołowo z pasem o przekroju. Przykład takiego węzła dla krzyżulców z rur oraz dla krzyżulców z kątowników.
- Łączenie krzyżulców na zakładkę jak w p.a, a słupków doczołowo jak w p. b, przy zastosowaniu pasów,
- Łączenie kątowników, których końce zostały rozpłaszczone na prasie na stosowny wymiar, z pólkami pasa o przekroju dwuściennym.

Szczególną łatwość kształtowania węzłów bez stosowania blach węzłowych stwarzają pręty z rur prostokątnych. Produkcja takich rur, obejmująca na razie przekroje o małych wymiarach, będzie w przyszłości znacznie rozszerzona (uprawnienia budowlane). Najprostsze połączenie, w którym koniec krzyżulca jest przecinany w jednej płaszczyźnie. O nośności takiego połączenia decyduje głównie stosunek szerokości pasa do jego grubości (B1: t), stosunek szerokości krzyżulców B2, B3 do szerokości pasa Bi oraz odstęp a między końcami krzyżulców, który powinien wynosić co najmniej 12 mm.

Połączenia montażowe prętów

Jeżeli nośność węzła jest niewystarczająca i zachodzi możliwość deformacji pasa od działania składowej sił krzyżulców, prostopadłej do osi pasa, stosuje się rozwiązanie w razie potrzeby można dopuścić mimośród e = D, : 6. W tych przypadkach znaczną część tych składowych przenoszą spoiny łączące bezpośrednio z sobą krzyżulce, powiększając nośność węzła. Jednak te rozwiązania są bardziej pracochłonne, gdyż końce krzyżulców muszą być cięte w dwóch płaszczyznach (program egzamin ustny). W koniecznych przypadkach dopuszcza się stosowanie dodatkowych usztywnień węzłów, które jednak powodują dalszy wzrost pracochłonności wykonania konstrukcji.

Połączenia montażowe prętów kratownic z rur rozwiązuje się najprościej przy zastosowaniu doczołowych połączeń skręcanych śrubami wysokiej wytrzymałości (opinie o programie).
Dzięki znanym zaletom wytrzymałościowym i łatwej konserwacji rury o przekroju kołowym znajdują szerokie zastosowanie w konstrukcjach stalowych. Spośród różnych rozwiązań węzłów belek kratowych prętach z rur najkorzystniejsze pod względem wytrzymałościowym wykonawczym są połączenia bezpośrednie. Mogą tu zachodzić warianty rozwiązań analogiczne do omówionych przy rurach prostokątnych, tj.: połączenia z odstępem między krzyżulcami lub z krzyżulcami nałożonymi na siebie.

Połączenia takie wymagają cięcia końców rur wredlug krzywych przestrzennych, wynikających z wzajemnego dopasowania rur (segregator aktów prawnych). Geometria rowka spoiny zależy od kąta nachylenia pręta w stosunku do pasa i jest zmienna po obwodzie rury. W celu zapewnienia warunków do właściwego ułożenia spoiny zaleca się, aby kąt zawarty między łączonymi rurami wynosił 30-90°. 

Gdy koniec rury leży całą swą grubością na powierzchni walcowej i jest dopasowany wzdłuż całej linii styku, można go połączyć spoiną pachwinową o zmiennym kącie rozwarcia. Również dla ułożenia spoiny czołowej krawędź ścianki rury jest ukosowana pod różnym kątem (promocja 3 w 1)..