Koszt okien drewnianych

Ochronne zastosowanie tworzywa sztucznego do okiennej stolarki drewnianej daje następujące korzyści: polepsza jej wygląd i zapewnia zachowanie podwyższonych walorów estetycznych w ciągu co najmniej 15 lat oraz eliminuje malowanie i konserwację drewna. Koszt okien drewnianych z elementami okładzinowymi PCW jest wyższy od kosztu drewnianych okien malowanych, lecz niższy od kosztu okien metalowych. Okna z kształtowników metalowych (najczęściej stalowych) osłoniętych powłoką z tworzywa termoplastycznego (na ogół z PCW) są obecnie w krajach zachodnich najbardziej rozpowszechnione spośród konstrukcji okiennych z zastosowaniem tworzyw sztucznych (program uprawnienia budowlane na komputer).

Grubość rdzenia metalowego wynosi na ogół 1,5-P2 mm, a powłoki z tworzywa termoplastycznego od kilku do czternastu milimetrów np. okna systemu „Braby-Mipolam”. Połączenie metalu z tworzywem sztucznym podwyższa izolacyjność cieplną i akustyczną oraz zapewnia dużą szczelność (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Fragment okna Mipolamu. Ocynkowane rdzenie stalowe są osłonięte sztywnymi elementami wykonanymi metodą wytłaczania z PCW. Elementy okładzinowe są tak zaprojektowane, że można je nasuwać na właściwe położenie na rdzenie bez mocowania łącznikami, nawet po zmontowaniu konstrukcji stalowej w otworach okiennych. W stykach elementów stosuje się uszczelki polichloroprenowe (uprawnienia budowlane). Stosuje się również okna z pustakowych profili aluminiowych z nasuniętymi profilami PCW.

W niektórych rozwiązaniach okien metalowych z kształtkami okładzinowymi z tworzywa sztucznego nadaje się tym kształtkom takie oprofilowanie, że wraz z listwą zaciskową (również z tworzywa sztucznego) mocują one szyby okienne (okna Ferroplast) (program egzamin ustny). System Metallplast znajduje zastosowanie do różnych rodzajów okien o pionowej bocznej i środkowej osi obrotu, uchylnych z poziomą górną lub dolną osią obrotu oraz uchylnych wokół poziomej środkowej osi.

Wymiary okien

Koszt okien z rdzeniem stalowym i elementami okładzinowymi z PCW jest niższy od kosztu okien aluminiowych o powierzchni utlenionej anodowo, a nieco wyższy od okien wykonanych ze specjalnej stali. Zastosowanie ramiaków aluminiowych z okładzinami z tworzywa sztucznego stanowi rozwiązanie najdroższe. Pierwsze próby zastosowania okien z tworzyw sztucznych podjęto już w latach trzydziestych (opinie o programie). W Niemczech zastosowano okna wykonane na bazie żywic fenolowych. Nie miały one jednak dostatecznej wytrzymałości przy nagłym przyłożeniu obciążenia zewnętrznego, wykazywały znaczne odkształcenia plastyczne i skłonności do paczenia, ulegały szybkiemu starzeniu, miały ciemną barwę, przy czym nie było możliwe ich barwienie w masie, stosowano więc specjalne powłoki. Okna te produkowano przez sprasowanie tworzywa pod wysokim ciśnieniem i w wysokiej temperaturze. Wymiary okien były niewielkie zarówno ze względu na ograniczone wymiary prasy i form, jak i z uwagi na niewysokie właściwości mechaniczne tworzywa.

Następne rozwiązania okien zmierzają w kierunku zastosowania tworzyw termoutwardzalnych, przy czym ramiaki wykonuje się z zastosowaniem rdzenia drążonego wyjmowanego lub pozostawianego bądź też skrzydła okienne mają profile pełne. Okno wzorowane ze względu na kształt ramiaków (z rdzeniem wyjmowanym) na stolarce drewnianej. W profilu zasadniczym wyrobiona jest przylga, szyba jest dociskana za pomocą listwy profilowanej. Zawiasy są wykonane równocześnie ze skrzydłem okiennym. Szersze rozpowszechnienie uzyskały okna wykonane z żywic poliestrowych wzmocnionych włóknem szklanym oraz z twardego polichlorku winylu (segregator aktów prawnych).

Proces wytwarzania okna przebiega następująco: rdzeń z pianki sztywnej PCW zostaje owinięty tkaniną z włókna szklanego bezalkalicznego i umieszczony w matrycy, składającej się z dwóch części (promocja 3 w 1). Do jednej części matrycy wtryskuje się podgrzaną żywicę poliestrową, a w drugiej części, stanowiącej formę elementu, wytwarza się podciśnienie, wskutek czego żywica zostaje wessara i w krótkim czasie utwardzona. Metoda ta umożliwia bezspoinową produkcję skrzydeł okiennych i ościeżnic. Odpowiednio dobrana zawartość żywicy zapewnia należyte nasycenie włókna szklanego i szybkie utwardzenie.