Skala kalendarzowych dni roboczych

Skala kalendarzowych dni roboczych stosowana jest wtedy, gdy dzień rozpoczęcia robót jest ustalony w chwili sporządzania harmonogramu, przy czym w skali tej powinny być opuszczone niedziele i święta, w celu uniknięcia przerywania kresek wyrażających przebieg robót, co źle wpłynęłoby na przejrzystość wykresu.
Przy sporządzaniu ogólnego harmonogramu budowy należy z góry liczyć się z koniecznością oznaczenia na nim miesięcznej skali kalendarzowej, jako skali najbardziej odpowiadającej potrzebom finansowo-gospodarczym budowy (program uprawnienia budowlane na komputer). Skala ta powstaje przez oddzielenie poszczególnych miesięcy roboczych liniami pionowymi o grubości 1/2 mm i przez wpisanie nazw miesięcy w poziomej wolnej rubryce, oddzielającej skalę dzienną dni roboczych od skali dziennej dni kalendarzowych.

Projektowany przebieg robót w ogólnym harmonogramie budowy oznacza się najczęściej liniami prostymi. Jest to sposób najwłaściwszy dla tego rodzaju harmonogramów, najbardziej przejrzysty i wystarczający dla stopnia szczegółowości, jaki przedstawia ogólny harmonogram budowy.
Z reguły dla każdego rodzaju robót przeznacza się w ogólnym harmonogramie robót pasek poziomy o szerokości 1 cm (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Kreski oznaczające czas projektowany nanosi się w odległości 2 mm od dolnej linii ograniczającej.

Kreski te w technice drukarskiej i tuszowej wykreśla się w formie prostych czarnych linii o grubości 2 mm bez jakichkolwiek dodatkowych znaków. Jest to, jeśli chodzi o przejrzystość wykresu, okoliczność nie bez znaczenia. Spotykane często uzupełnianie kresek przebiegu robót pionowymi krótkimi kreskami na początku i na końcu jest zbędne, ponadto powoduje trudności w graficznym oznaczaniu przechodzenia grup roboczych z miejsca na miejsce (uprawnienia budowlane).

Wykonanie pewnych robót

Także spotykane niejednokrotnie wypisywanie liczb ponad kreskami przebiegu robót ogólnego harmonogramu budowy, oznaczające czasami liczbę dni wykonywanej roboty, a znowu innym razem liczbę robotników zatrudnionych przy danej robocie jest zbędne, gdyż wszystkie te dane uwidocznione są w zestawieniu analitycznym, przy czym powtarzanie ich ponad kreskami powoduje zacieranie przejrzystości harmonogramu, czego należy unikać (program egzamin ustny).
Jedynie tylko w przypadku, gdy projektowane jest wykonanie pewnych robót na dwie lub trzy zmiany, zachodzi potrzeba oznaczania ich przez napisanie ponad kreską projektowanego przebiegu robót cyfry II lub III, a w przypadku gdy robota częściowo wykonywana jest na dwie lub trzy zmiany, a częściowo na jedną, ogranicza się je krótkimi kreskami pionowymi (opinie o programie).

Praca na dwie lub trzy zmiany znajduje swój wyraz również w zestawieniu analitycznym. Zestawienie to opracowuje się na podstawie danych całodziennych, podawanych z reguły bez nawiasów. Natomiast wszelkie dane, dotyczące poszczególnych zmian roboczych, gdy liczba ich wynosi dwie lub trzy dziennie, podaje się w zestawieniu analitycznym w nawiasach.
Takie oznaczenia zastosowano również w przykładzie ogólnego harmonogramu budowy, gdzie np. w kolumnie 8 odnoszącej się do poz. 1 harmonogramu podano liczbę maszyn (koparek) zarówno w stosunku do jednej zmiany, jak i do całego dnia (2 zmiany) - 1 sztukę. Oznacza to, że jedna i ta sama koparka pracuje w ciągu obydwu zmian.

Tak samo w kolumnie 8 poz. 3 liczba samochodów w stosunku do jednej zmiany jak i jednego dnia (2 zmian) wynosi sztuk 9. Oznacza to, że te same 9 samochodów pracuje w ciągu obydwu zmian (segregator aktów prawnych).
Natomiast w tej samej kolumnie (8), lecz dla poz. 2 harmonogramu, gdzie przewidziano pracę na dwie zmiany (ręczne wykończenie wykopu zasadniczego i wykop pod ławy fundamentowe) ilość kopaczy na jedną zmianę wynosi 8, a w stosunku dziennym 16, przy czym 8 wpisano w nawiasach, a 16 bez nawiasów(promocja 3 w 1).

Wreszcie chcąc oznaczyć przejście grupy roboczej bez zmiany składu na inne miejsce, łączymy koniec jednej pracy z początkiem drugiej linią pionową o grubości 1/2 mm.