Krawężniki kamienne

Oszczędniejsze (doraźnie, ale nie na dłuższą metę) rozwiązanie stanowi krawężnik stalowy z kształtówki (najczęściej z kątówki 150x150x15, lub ze specjalnego wyokrąglonego profilu - w kraju nie produkowanego), osadzony w betonie muru na odpowiednio długich i niezbyt rzadko rozmieszczonych (do ok. 1 m) wąsach (program uprawnienia budowlane na komputer). W nabrzeżach oczepowych stosuje się krawężniki.

Podobne krawężniki kamienne lub stalowe stosuje się dla wzmocnienia przednich krawędzi stopni schodków. Przy budowie portu w Rostocku zastosowano po raz pierwszy do budowy nabrzeży żelbetowe płyty okładzinowe jako elementy deskowania. Korzyści z tego płynące są wielorakie: przede wszystkim polegające na oszczędności drewna i robocizny. Trzy przykłady zastosowania płyt okładzinowych w nabrzeżach płytowych. Uzbrojenia dwóch typowych elementów, z pokazaniem pętli zakotwionych z wkładek. Do pętli tych przyspawa się właściwe wkładki kotwiące, wpuszczone potem w części betonowane na miejscu. Wewnętrzne powierzchnie elementów okładzinowych powinny być chropowate, a zewnętrzne możliwie gładkie (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Poziome części dolnych elementów kątowych wycięte są w dostosowaniu do kształtu ścianki szczelnej (co pokazano liniami kreskowanymi).

Płyty te służyć mogą nie tylko jako okładziny ale też jako ścianki kanałów do przewodów (uprawnienia budowlane).
Do wad omawianych płyt należy nieco większe zużycie stali zbrojeniowej niż gdy się stosuje deskowania drewniane oraz istnienie spoin pomiędzy poszczególnymi płytami, które łatwo ulegają korozji, jeżeli ich się odpowiednio nie uszczelni. Konieczne jest też tu zwiększenie udziału transportu mechanicznego na budowie.
Warunkiem opłacalności jest możliwość stosowania dużych serii elementów, możliwość wymiany ich w razie uszkodzenia, niezbyt wielka liczba kształtów, nieskomplikowane uzbrojenie i prosty transport (program egzamin ustny).

Skuteczność zasypu

Dla zmniejszenia parcia gruntu na nabrzeża stosowane są obecnie coraz częściej zasypy odciążające z materiałów gruboziarnistych o większym kącie tarcia wewnętrznego niż tenże kąt gruntu naturalnego, zalegającego w otoczeniu nabrzeża. Jako materiału do ząsypów odciążających można używać w naszych warunkach gruboziarnistego piasku o kącie tarcia wewnętrznego 30-35° lub kamienia o kącie 45° (opinie o programie).
Skuteczność zasypu jest tym większa, im większa jest różnica między kątem tarcia wewnętrznego materiału zasypu a kątem tarcia gruntu naturalnego. Skuteczność zasypu jest też w dużej mierze zależna od jego kształtu i wymiarów. Powinny one być tak dobrane, aby w miarę możności cały klin odłamu, dający maksymalne parcie czynne, mieścił się w granicach zasypu.

Spośród zasypów o różnych kształtach okazały się najbardziej skuteczne zasypy dwóch rodzajów:
- o przekroju zbliżonym do trapezu, dalej krótko nazywane zasypami trapezowymi,
- o odlądowej powierzchni zazębionej, nazywane dalej zasypami zazębionymi.

Inne rodzaje zasypów nieraz spotykane w praktyce, np. trójkątny, są niewspółmiernie mało skuteczne w stosunku do ilości użytego kamienia (segregator aktów prawnych).
Jeżeli zasyp wykonany jest z kamienia, grunt zaś jest drobnoziarnisty, konieczne bywa pokrycie powierzchni zasypu filtrem odwrotnym, tj. warstwą drobniejszego kamienia lub pospółki, dla zapobieżenia przenikaniu gruntu pomiędzy poszczególne kamienie zasypu. Dolna część zasypu dostosowana jest zwykle do kształtu wykopu i jeżeli zasyp jest kamienny, łączy się z podsypką (promocja 3 w 1).

Wykonanie zasypów odciążających typu trapezowego nie stawia specjalnych problemów przed wykonawcą; można je sypać na pełną wysokość i szerokość z wózków, wprost z korony wykonanej budowli lub dźwignicą pływającą, przycumowaną do niej. Nieco bardziej skomplikowane jest wykonanie zasypu zazębionego, które przebiega zwykle w kilku fazach.