Kręgi żelbetowe

Kręgi żelbetowe stosowane do budowy studzienek (KB1 - 38.4.3V7/-69) łączone są na wpust i pióro. Stosuje się tu kręgi o wysokości 30 cm, które mają przy górnej krawędzi wycięcie do osadzenia stopnia złazowego. Kręgi te mogą być stosowane tylko w pozycji pionowej, w gruntach suchych lub nawodnionych, do głębokości 6 m (program uprawnienia budowlane na komputer).

Żeliwne włazy kanałowe podane są w PN-64/H-74051-74060. Żeliwne włazy typu ciężkiego, przeznaczone do umieszczenia pod jezdniami, produkowane są w odmianach:

1. P - z pokrywą pełną,
2. W - z pokrywą z otworami wentylacyjnymi (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Żeliwne włazy typu lekkiego okrągłe przeznaczone są do umieszczenia poza jezdniami. Produkowane są w odmianach „P” i „W” oraz z pokrywą dolną „d” lub bez pokrywy dolnej ,,b”.

Deszczowe wpusty podwórzowe służą do odprowadzania wód opadowych z utwardzonych nawierzchni placów, chodników i pod- wórz do sieci kanalizacji deszczowej lub ogólnospławnej (uprawnienia budowlane). Opracowany w Biurze Projektów Budownictwa Komunalnego w Warszawie projekt typowy przewiduje dwa rozwiązania wpustów podwórzowych:

1. typ WP-I - z osadnikiem skośnym,
2. typ WP-II - z osadnikiem prostym.

Obydwa typy rozwiązano w dwóch odmianach konstrukcyjnych:

• A - wpusty z pierścieniem odciążającym, przeznaczone do przenoszenia dużych nacisków od pojazdów (wpust żeliwny oparty jest na pierścieniu odciążającym),
• B - wpusty bez pierścienia odciążającego, przeznaczone do stosowania w miejscach, gdzie nie przewiduje się ruchu ciężkich pojazdów mechanicznych. W tym rozwiązaniu żeliwny wpust opiera się bezpośrednio na kręgu betonowym (program egzamin ustny).

Wpusty mogą być stosowane w gruntach suchych i nawodnionych w środowisku nieagresywnym; w środowisku agresywnym należy wykonać dodatkowe zabezpieczenia antykorozyjne.

Zależnie od potrzeb można zakładać na osadnik kamionkowy 1, 2 lub 3 kręgi betonowe o średnicy wewnętrznej 30 cm.

Żeliwne wpusty ściekowe

Żeliwne wpusty ściekowe podłogowe z rusztem (PN-56/H-74084) stosuje się do odprowadzania ścieków do sieci kanalizacyjnej. Wpusty takie zakładane są np. w łazienkach do odprowadzania ścieków z wanien bez syfonu. W zależności od kształtu zastosowanej kratki rozróżnia się dwa typy wpustów:

• O - z kratką z otworem środkowym,
• P - z kratką bez otworu środkowego.

W zależności od powłoki ochronnej rozróżnia się dwie odmiany wpustów każdego typu:

• E - korpus wewnątrz emaliowany, na zewnątrz smołowany,
• S - korpus wewnątrz i na zewnątrz smołowany (opinie o programie).

Kratka i ruszt w obu typach są emaliowane. Wpusty tarasowe mogą być bez przedłużacza, z jednym przedłużaczem lub z kilkoma przedłużaczami. Zewnętrzna sieć kanalizacyjna wentylowana jest przez piony instalacji wewnętrznych i dlatego w sieciach wewnętrznych występują tzw. gazy kanałowe. Są one zwykle cuchnące, duszące i, mimo iż nie mają ustalonego składu chemicznego, mogą zawierać m. in. składniki palne i wybuchowe w obecności tlenu, głównie metan, pary benzyny, gaz świetlny, siarkowodór, tlenek węgla, acetylen i wodór. W celu zabezpieczenia pomieszczeń przed przedostawaniem się do nich gazów kanałowych (i ewentualnie robactwa) wszystkie podejścia pod przybory muszą być zasyfonowane, tzn. w przewód odpływowy tuż pod przyborem należy wstawić specjalną kształtkę - syfon (segregator aktów prawnych).

Obowiązkowi temu podlegają wszystkie przybory, każdy z osobna, z wyjątkiem:

• gdy syfon stanowi część konstrukcyjną przyboru, np. w miskach ustępowych, wpustach podłogowych;
• gdy ścieki odprowadza się do innego zasyfonowanego przyboru, np. z wanny do wpustu podłogowego (promocja 3 w 1);
• gdy kilka przyborów jednego rodzaju (umywalki, pisuary) umieszczonych we wspólnym pomieszczeniu ma wspólny syfon na obsługującej je rurze odpływowej; w umywalniach zbiorowych odpływy z umywalek mogą być skierowane do otwartego i ewentualnie zakratowanego kanału przyściennego, odwadnianego następnie przez wpust - rozwiązanie takie umożliwia jednoczesne odwadnianie podłogi do wspomnianego kanału.