Kruszywa sztuczne

Kruszywo z żużla paleniskowego (PN-60/B-23011) (program uprawnienia budowlane na komputer). Żużel paleniskowy otrzymuje się postaci spieczonych brył w wyniku spalania węgla kamiennego w paleniskach kotłowych Rozróżnia się następujące kruszywa z żużla paleniskowego:
- Żużel paleniskowy z produkcji bieżącej, zawierający cząstki nie spalonego węgla xzz niekiedy znaczne ilości tlenków siarki. Z tego względu nie należy go stosować do aetonów.
- Żużel paleniskowy przepalany w hałdach. Rozróżnia się dwa sortymenty żużla paleniskowego przepalonego w hałdach: sortowany, oznaczony symbolem K„ i niełortowany, oznaczony symbolem K„.

Ciężar objętościowy kruszywa jest w granicach 0,5-4-1,2 T/m3. Kruszywo z żużla paleniskowego przepalonego stosuje się do betonów pod warunkiem, że zawartość siarki nie przekracza 3%. Kruszyno z żużla wielkopiecowego kawałkowego (PN-64/B-23004). Jest to produkt oboczny powstający przy wytapianiu surówki w wielkich piecach (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Wolno studzony żużel krystalizuje i przyjmuje postać zwartą.
Zanieczyszczenie ciałami obcymi nie może przekraczać 3%. dopuszczalna zawartość siarki łącznie - 4%.
Ciężar nasypowy frakcji 20-40 mm w stanie zagęszczonym wynosi 1150-1350 kG/m2. Wytrzymałość kostkowa na ściskanie jest w granicach 100-4-700 kG/cmJ. Kruszywo z żużla wielkopiecowego kawałkowego stosuje się do betonów zbrojonych. Kruszywo z żużla granulowanego wielkopiecowego (PN-62/B-23006). Jest to produkt odpadowy otrzymywany w czasie wytapiania surówki w wielkich piecach. Szybkie studzenie płynnego żużla nadaje mu postać ziarnistą.

Roboty betonowe i zbrojarskie

Struktura kruszywa z żużla wielkopiecowego granulowanego powinna być bezpostaciowa z przewagą części szklistych o wielkości ziarn 1+2 mm (uprawnienia budowlane).
W zależności od ciężaru nasypowego rozróżnia się trzy klasy kruszywa z żużla granulowanego: klasa I o ciężarze do 600 kG/m3; klasa II - 600 + 1000 kG/m3; klasa III o ciężarze powyżej 1000 kG/m3.
Kruszywo ma zastosowanie do żużlobetonów, produkcji cegły żużlowej i do ciepłych zapraw. Do betonów zaleca się stosowanie klasy II. o ciężarze nasypowym 600+1000 kG/m3.
Kruszywo pumeksowe z żużla wielkopiecowego (PN-64/B-23012). Żużel wielkopiecowy pumeksowy otrzymuje się przy wytapianiu surówki w wielkich piecach. Żużel poddany procesowi spienienia wodą uzyskuje strukturę porowatą. Po rozkruszeniu stosuje się jako kruszywo do betonów izolacyjnych (program egzamin ustny).
Kruszywo pumeksowe, w zależności od zagęszczenia, dzieli się na dwie klasy: klasa 1 o ciężarze 500+650 kG/m3, klasa II o ciężarze 650+850 kG/m3.
Kruszywo pumeksowe stosuje się do betonów lekkich i zapraw ciepłych. Kruszywo nie może mieć zanieczyszczeń oraz części niezgranulowanych.

Łupkoporyt (BN-69/6722-06). Jest to kruszywo otrzymywane ze spiekania łupków przy węglowych (opinie o programie).
Kształt ziarn jest zbliżony do nieforemnych wielościanów o strukturze porowatę- Rozróżnia się trzy sortymenty kruszywa: drobne o granulacji do 5 mm, grube o granulacji 5+40 mm i mieszane o granulacji 20 + 40 mm.
Dopuszcza się zanieczyszczenie ciałami obcymi do 1%, związkami siarki - do 3°, Ciężar nasypowy łupkoporytu w stanie zagęszczonym, w zależności od klas, wynos: od 400+1200 kG/m3.
Kruszywo to stosuje się do betonów lekkich zbrojonych i niezbrojonych. Glinoporyt (BN-74/6722-05). Jest to lekkie kruszywo otrzymywane ze spiekanych glin z dodatkiem paliwa technologicznego.

Ciężar luźno usypanego kruszywa wynosi od 200+1000 kG/m3 (segregator aktów prawnych). Zanieczyszczenie kruszywa ciałami obcymi nie powinno przekraczać wagowo 1%, również zawartość siarki, w przeliczeniu na SO,, nie powinna być większa niż 1%.
Kruszywo to stosuje się do betonów lekkich zbrojonych i niezbrojonych. Agloporyi z popiołów lotnych (BN-64/6722-07). Jest to lekkie porowate kruszywo, otrzymywane przez spiekanie popiołów lotnych na taśmach aglomeracyjnych (promocja 3 w 1).