Krycie dachów łupinowych

Krycie dachów łupinowych (często o podwójnej krzywiźnie) papą na lepiku jest bardzo kłopotliwe ze względu na trudność dopasowania stosunkowo sztywnej papy do izolowanej powierzchni. Stosowanie juty impregnowanej zamiast papy jest zbyt drogie. Racjonalnym rozwiązaniem w tym przypadku wydaje się użycie mas powłokowych asfaltowych, wzmocnionych wkładką w postaci siatki z włókien szklanych (program uprawnienia budowlane na komputer).
Tego rodzaju pokrycie szeroko jest rozpowszechnione w CSR pod nazwą pragobit.

Pokrycie to wykonuje się w sposób następujący. Powierzchnię betonu smaruje się powłoką gruntującą asfaltową, a następnie rozpościera się na siatkę plecioną z włókien szklanych. Siatkę powleka się specjalnym preparatem asfaltowym o grubości ok. 3 mm.
Zaletą tego rodzaju pokrycia jest łatwość stosowania na dachach o podwójnej krzywiźnie (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Pokrycie pragobitem spotyka się bardzo często w CSR, gdzie uznano, że stosowanie tego pokrycia jest celowe, mimo że wymaga ono konserwacji polegającej na powlekaniu co ok. 2 lata świeżą warstwą masy asfaltowej. Do krycia dachów łupinowych można też stosować powłoki z tworzyw sztucznych.

Przed nałożeniem nowej warstwy papy na starym pokryciu papowym należy stare pokrycie oczyścić z zakrzepłych zacieków lepiku, nierówności, kurzu lub resztek posypki żwirowej. Pęcherze i sfałdowania należy poprzecinać i miejsca te naprawić, odlepione brzegi arkuszy starej papy ponownie przylepić lub przybić gwoździami (uprawnienia budowlane). Wystające ze starego pokrycia gwoździe należy usunąć. Następnie układa się nową warstwę papy przestrzegając wszelkich zasad obowiązujących przy wykonywaniu nowego pokrycia i traktując nową warstwę papy jako kolejną następną warstwę oraz zachowując porządek przestawienia styków itd.
Jeżeli stare pokrycie papowe jest w dobrym stanie i nie wymaga ułożenia nowej warstwy, to może wystarczyć jedynie oczyszczenie go, naprawienie uszkodzeń w sposób wyżej opisany i posmarowanie naprawionych miejsc lepikiem (program egzamin ustny).
Dach świeżo pokryty papą smołową, zarówno na deskowaniu, jak i na podłożu betonowym, należy po wykonaniu pasmarować smołą.

Zbyt gruba warstwa smoły

Szczególną uwagę zwraca się na miejsca, które ulegają łatwo zniszczeniu, jak zakładki, kosze, naroża itp.
Smoła do smarowania dachów powinna być w chwili użycia gorąca, rozgrzana do stanu zupełnie płynnego. Papę powleka się możliwie cienką i równą warstwą smoły (zużycie smoły wynosi 0,5 kg na 1 m2 pokrycia papowego) (opinie o programie).
Zbyt gruba warstwa smoły jest szkodliwa, gdyż pękając powoduje pęknięcia papy i odspaja się od dachu.

Pakrycia papowe wymagają starannej konserwacji. Na skutek ulatniania się lżejszych składników masa nasycająca papę traci z biegiem czasu elastyczność i kruszeje. Skruszała papa staje się porowata i ulega niszczącemu działaniu czynników atmosferycznych. Aby temu zapobiec, należy papę nasycić przez powleczenie na gorąco smołą.
Smołę należy rozprowadzić na pokryciu dachowym za pomocą szczotki do smołowania (segregator aktów prawnych).
Podczas smołowania pokrycie dachu można posypywać czystym ostrym przesianym piaskiem, co utrudnia spływanie smoły z dachu i zatykanie rynien oraz rur spustowych.
Smołowanie powinno odbywać się w następujących okresach czasu: pierwsze smarowanie - po upływie 1 roku, następne - nie rzadziej niż co 2 lata.

Smarowanie, podobnie jak i przylepianie papy, powinno się odbywać tylko przy suchej, ciepłej pogodzie. Smoła w okresie wilgotnym (dżdżystym) nie przenika w pory papy i w krótkim czasie ulega zmyciu przez deszcz.
Jeśli dach został pokryty papą asfaltową w dobrym gatunku, to można go nie smarować masą asfaltową.

Papy asfaltowe zawierają mało składników ulatniających się, co wpływa dodatnio na trwałość pokrycia. Jednakże po pewnym czasie następuje skruszenie, a zatem i zniszczenie wierzchniej powłoki. Z biegiem czasu powierzchnia papy ulega również uszkodzeniom mechanicznym (promocja 3 w 1).