Krytycyzm

Krytycyzm konieczny zarówno przy zbieraniu materiałów dotyczących faktycznego stanu konstrukcji, a w szczególności zachowania się konstrukcji w czasie, którą najczęściej określić można jedynie na podstawie wypowiedzi użytkowników obiektów, świadków awarii itp., jak również przy interpretowaniu dokumentów określających stan faktyczny (program uprawnienia budowlane na komputer).

Obiektywizm usuwający niebezpieczeństwo zasugerowania się pewnymi zjawiskami, a w rezultacie przecenienia jednych a niedocenienia innych czynników wpływających na analizowane zjawiska. Niebezpieczeństwo takie wynika również z samego toku opracowywania ekspertyzy. Na ogół już ze wstępnego zapoznania się z problemem wynikają pewne wnioski, które w toku zbierania dokumentów i ich analizowania zostają albo potwierdzone, albo obalone; wstępne wnioski są zresztą niezbędne również dla prawidłowego określenia zakresu niezbędnych dokumentów, kierunków analizy itp. Posiadać jednak trzeba umiejętność odejścia od pierwotnych poglądów, jeśli dalsze prace ich nie potwierdzają (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Umiejętność samokontroli wnioski ekspertyzy są wynikiem rozumowania, które musi być logiczne, a także jasno i dostatecznie obszernie sformułowane w tekście orzeczenia. Ostatnim etapem pracy nad ekspertyzą powinno być zawsze krytyczne przeanalizowanie zawartego w niej wnioskowania, stwierdzenie czy jest ono pełne, a więc czy uwzględnia wszelkie stwierdzone zjawiska, a ponadto czy nie zawiera przeskoków myślowych, twierdzeń niedostatecznie uzasadnionych, a także czy nie ma błędów, niejasności i sprzeczności w tekście (uprawnienia budowlane).

Umiejętność podejmowania decyzji

Umiejętność podejmowania decyzji podstawowym celem orzeczenia jest jednoznaczna odpowiedź na postawione ekspertowi pytania. Odpowiedź taka, nawet przy najskrupulatniejszym zebraniu danych i ich przeanalizowaniu, związana jest najczęściej z podjęciem pewnego ryzyka. Wielkość tego ryzyka zależna jest z jednej strony od stopnia dokładności z jaką możliwe było określenie i przeanalizowanie stanu faktycznego, z drugiej zaś od skutków związanych z niespełnianiem się przewidywań zawartych w ekspertyzie. Rozważenie tych czynników daje pogląd na wielkość ryzyka, ale go nigdy nie usuwa całkowicie. Trudno również najczęściej podać kryteria ryzyka dopuszczalnego, przekroczenie którego trzeba by uznać za lekkomyślność (program egzamin ustny).

W praktyce zresztą nadmiernie ryzykowne ekspertyzy wynikają przeważnie ze złego rozpoznania zagadnienia, względnie możliwych skutków wynikających z wniosków orzeczenia, a więc z niedostatecznego fachowego poziomu opracowania. Częste są natomiast ekspertyzy, których autor stara się, przez odpowiednie sformułowania tekstu oraz ograniczanie wniosków, odsunąć od siebie konieczność podjęcia decyzji i związanego z nią ryzyka. Ekspertyzy takie, nawet przy dużym nakładzie pracy i wysokim poziomie analiz teoretycznych, stają się nieprzydatne, gdyż nie odpowiadają celowi, któremu mają służyć (opinie o programie).

Bezstronność eksperta należącą już do zagadnień etyki zawodowej. Najczęściej, szczególnie jeśli chodzi o ekspertyzy dotyczące obiektów nowo wznoszonych, za problematyką techniczną orzeczenia stoją zagadnienia odpowiedzialności osób i instytucji uczestniczących w procesie inwestycyjnym (segregator aktów prawnych). W przypadkach takich obowiązkiem eksperta, na którego orzeczeniu oparte bywają również działania pozatechniczne, jest szczególnie staranne określenie zarówno głównych jak i drugorzędnych czynników wpływających na analizowane zjawisko, tak aby nawet bezwiednie nie podać jednostronnego naświetlenia zagadnienia.

Podobnie jak wstępem do projektowania jest opracowanie założeń projektowych określających wymagania, które ma spełniać projektowany obiekt, tak przed opracowywaniem ekspertyzy należy uzgodnić z inwestorem, względnie z użytkownikiem, zadania, które ma w przyszłości pełnić obiekt, będący przedmiotem orzeczenia (promocja 3 w 1).