Krzywe rozkładu okresu drgań

Krzywe rozkładu okresu drgań, wyznaczone na podstawie rezonansowych przebiegów drgań w kierunku x i y. Krzywe charakteryzują się tym, że mają po jednym “piku", określającym dominujące pasmo okresów drgań. Wartość takiego okresu odpowiadająca “pikowi" na krzywej 1 określa dominujący okres drgań, traktowany jako okres drgań własnych (program uprawnienia budowlane na komputer).

Tak więc przyspieszenia pionowych drgań budynku są małe. W omawianym budynku badano też pionowe drgania stropu. Aby określić najniekorzystniejszy przypadek drgań stropu, zarejestrowano drgania stropu o największych wymiarach. Przebiegi jego drgań zawierają składowe z niskimi częstotliwościami w granicach 4,9 + 6,8 Hz. Składowe te pojawiają się na skutek pionowych drgań budynku jako całości - są takie same jak na ścianie nośnej u dołu budynku. Przebiegi pionowych drgań stropu zawierają jeszcze składowe z wyższymi częstotliwościami, pozostającymi w granicach dwóch pasm: 9,2 + 14,0 Hz i 15,0 + 17,2 Hz (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Sporadycznie zdarzały się częstotliwości 26,6 Hz, lecz odpowiadały im wyjątkowo małe amplitudy. Z interpretacji przebiegów pionowych drgań stropu wynika, że częstotliwość w granicach 15 +17,2 Hz jest rezonansowa. Tej częstotliwości odpowiadają największe amplitudy drgań. Maksymalne przyspieszenie drgań stropu odpowiada częstotliwości /’= 17,2 Hz (uprawnienia budowlane).

Siły sejsmiczne

Do oceny szkodliwości drgań przyjęto skalę SWD-II, PN-85/B-02170 oraz najniekorzystniejszy układ parametrów drgań budynku (odrębnie dla kierunku x i y) w poziomie terenu (maksymalna amplituda </_max - odpowiadająca jej częstotliwość, tabl. 9.4 kol. 7 i 8). W tablicy 9.4 pominięto wyniki pomiarów drgań, wzbudzanych przejazdem pojazdów, które wywoływały niższy poziom drgań budynku. Najniekorzystniejsze pary parametrów drgań mieszczą się w I strefie skali SWD-II, a więc drgania budynku wzbudzane ruchem pojazdów są nieszkodliwe (program egzamin ustny).

Według PN-80/B-03040 w części dotyczącej stropów żelbetowych podany jest warunek, że jeśli d_zmax < 50 pm, to wpływ obciążenia dynamicznego w ocenie pracy stropu można pominąć. W naszym przypadku jest d_zmax = 5,9 pm, a więc jest prawie 9 razy mniejsza niż dopuszczalna, przy której w obliczeniach obciążenia dynamiczne można zaniedbać (opinie o programie).

Posługując się skalą SWD-II przeprowadza się przybliżoną ocenę szkodliwości drgań. W celu stwierdzenia, jaki jest rzeczywisty poziom sił bezwładności wynikających z drgań budynku wywołanych ruchem pojazdów, można te siły wyznaczyć, jeśli są pomierzone drgania budynku. W tym celu na podstawie dokumentacji technicznej budynku (lub inwentaryzacji) sporządza się zestawienie mas koncentrując je w poziomach stropów: przyziemia, parteru i w poziomie stropodachu. Iloczyn mas i maksymalnych przyspieszeń drgań pozwala wyznaczyć największe spodziewane siły bezwładności (siły sejsmiczne). (drgania wzbudzane przejazdem “tatry") (segregator aktów prawnych). Wartość amplitudy przemieszczeń w poziomie stropodachu wyznaczono drogą liniowej ekstrapolacji. Kształt postaci przemieszczeń budynku uzyskany z pomiarów na odcinku od terenu do posadzki I piętra, jest praktycznie liniowy; dla ostatniej kondygnacji przyjęto przedłużenie tej postaci. Zwrot wszystkich sił sejsmicznych jest jednakowy, bowiem przemieszczenia budynku odpowiadające częstotliwości drgań własnych (lub jej bliskiej) są w tej samej fazie na całej wysokości budynku.

Tę ostatnią wartość (P₃ ) wyznaczono przy założeniu, że w poziomie stropodachu (na podstawie ekstrapolacji) amplituda przemieszczenia wynosi 13,5 pm - wartości tej nie ma w poz. 8 tablicy 9.4. W/w siły będą porównane z otrzymywanymi analitycznie od wymuszenia kinematycznego, które spowodowało wyżej podane siły (promocja 3 w 1).