Kształt hali

Przyczyniają się do tego z jednej strony ustalenia gabarytów z gabarytem wysokościowym na czele oraz stale zwiększające się możliwości prefabrykacji wielko- blokowej i wielkopłytowej (program uprawnienia budowlane na komputer).
Znana od dawna w typizacji hal produkcyjnych tendencja zaprojektowania kilku budynków uniwersalnych, zapewniających swobodny rozwój i zmiany procesów technologicznych w nich się odbywających, także przyczynia się do typizacji segmentów i sekcji jakby „bezosobowych" z punktu widzenia technologii (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Życie ograniczyło bowiem wymagania technologów i na pierwszy plan wysunęło oszczędność materiałów i skrócenie czasu budowy, szybki zaś rozwój techniki w produkcji i zmiany warunków użytkowania -„rotacja technologii" - nie wywierają już jak dawniej znacznego wpływu na kształt hali i jej konstrukcję.
Czynnikami głównymi kształtującymi typizację segmentów i sekcji hal produkcyjnych są:
b) kierunek potoków produkcyjnych,
c) siatka shipów,
d) wymiary rozpiętości,
e) wysokość pomieszczeń,
i parametry techniczne.

Kierunek potoków produkcyjnych. W zależności od rozplanowania procesu technologicznego budynki produkcyjne można podzielić na dwie grupy. Grupa pierwsza - to budynki o malej ilości naw (1, 2, 3), proces z zasady skierowany wzdłuż naw, tj. prostopadle do wiązarów i rozpięcia przekrycia stropowego. Grupa druga - to budynki o dużej ilości naw „pod jednym dachem“ i procesie technologicznym wielokierunkowym (uprawnienia budowlane).

Dla grupy pierwszej decydującymi są rozpiętości naw i wysokości pomieszczeń, natomiast rozstaw słupów wzdłuż naw może być wyznaczany bardziej dowolnie. W budynkach takich mieszczą się oddziały martenowskie, hale montażu ciężkiej produkcji maszynowej, oddziały elektrociepłowni, elektrosiłowni itp. Stąd rozpiętości dość znaczne - powyżej 20 m oraz wysokości powyżej 15 m. Warunki eksploatacyjne tych budynków są stosunkowo stałe, a zmiany urządzeń nieznacznie wpływają na gabaryty pomieszczeń. Turbozespoły, piece, prasy, kotły, młoty posiadają planowany okres pracy zbliżony do czasu fizycznego zniszczenia budynków, a zmiany technologiczne dotyczą nie zmian ustawionego wyposażenia, ale podniesienia jego wydajności (program egzamin ustny).

Budynki grupy drugiej

Budynki grupy drugiej posiadają rozpiętości przeważnie w granicach 12 do 18 m oraz wysokości 6 do 10 m. Cechuje je duża powierzchnia zabudowy i ścisła łączność technologiczna między poszczególnymi nawami. To właśnie określa rozstaw słupów w kierunku podłużnym, narzucając większe odległości, niż tego wymagają warunki oszczędności konstrukcyjnej. Rotacja technologii zachodzi tu często. Zmiana charakterystyk produkowanych wyrobów i ich gabarytów, ciężarów, a także modernizacja wyposażenia i wreszcie zmiana rodzaju wyrobów może być utrudniona, jeżeli nie zostało to przewidzane w schemacie konstrukcyjnym (opinie o programie).

Okoliczności te wymagają przede wszystkim większej siatki słupów, co pozwoliłoby na łatwą zmianę stanowisk pracy, a następnie symetrycznego w dwóch kierunkach zaprojektowania przekrycia i oświetlenia. Rozwiązywanie tego rodzaju segmentów i sekcji hal polega na doborze optymalnej siatki słupów oraz odpowiedniej wysokości pomieszczeń pozwalających na umieszczenie różnych wyposażeń.
Siatka słupów, wymiary rozpiętości, wysokość pomieszczeń. Z przeliczeń przeprowadzonych w związku z typizacją stwierdzono, że powiększenie siatki słupów z rozstawu 6 m do 12 m przynosi 10% oszczędności na powierzchni hal, co równoważy lub nawet przewyższa koszty powiększenia rozpiętości (segregator aktów prawnych).

Z prac radzieckich wiemy, że w budynkach wielonawowych zwiększenie wysokości poszczególnych naw o 1 do 2 m wpływa bardzo nieznacznie na koszt budynku. Dowiadujemy się, że nawet w szeregu przypadków zmiana wysokości budynku może doprowadzić do pewnej obniżki kosztów, gdyż przez wyrównanie wysokości naw stają się zbędne połączenia konstrukcyjne w miejscach różnej wysokości naw, upraszcza się odwodnienie hal i zmniejsza koszt pokrycia blachą koszów itp.

Stąd wniosek, że ustalenie większej siatki, a także przyjęcie większego skoku wysokościowego będzie prawidłowym rozwiązaniem segmentów i sekcji hal produkcyjnych w ich uniwersalizacji (promocja 3 w 1).