Kształt stosowanych układów kratowych

Kształt stosowanych układów kratowych jest uzależniony od przyjętego kształtu połaci dachowej. Wykonuje się kratownice o łukowym kształcie pasa górnego, o pasie górnym złożonym z odcinków prostych (opisanych na łuku); projektuje się kraty trapezowe, trójkątne oraz prostokątne. Wysokości kratownic w ich środku rozpiętości przyjmuje się w granicach (1/7-M/9) l, natomiast szerokość górnego pasa zazwyczaj wynosi: dla krat wykonywanych w całości (1/70-1/80) l, a dla kratownic montowanych z segmentów (1/100-1/150) I, gdzie l jest rozpiętością kratownicy (program uprawnienia budowlane na komputer).

Kształt kratownic bywa również niekiedy uzależniony do sposobu wprowadzenia oświetlenia zewnętrznego.
Rozpiętości kratownic wahają się w granicach od 18-40 m, a nawet więcej, z tym że dla większych rozpiętości od 24 m stosuje się oszczędniejsze od żelbetowych rozwiązania sprężone (w niektórych krajach sprężone układy kratowe wykonuje się już dla rozpiętości 12 m.
Jeżeli górny pas ma kształt wieloboku, to długości tych odcinków przyjmuje się zazwyczaj równe 3,0 m, co pozwala na przekazywanie obciążeń z płyt przekrycia bezpośrednio na węzły; pas górny jest w takim przypadku zginany jedynie ciężarem własnym. W przypadku górnego pasa łukowego dopuszcza się niewęzłowe obciążenie układu (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

W dążeniu do jak największego obniżenia ciężaru elementów kratowych, do ich wykonania stosuje się beton o marce nie niższej od 300; dla kratownic o dużej rozpiętości i dużym obciążeniu (np. obciążeniu podwieszonym) stosuje się nawet markę równą 500. Przekrój zbrojenia niesprężonego pasa dolnego wynosi nawet więcej niż 10% przekroju betonu.
Kratownice prafabrykowane wykonuje się zwykle metodą uprzemysłowioną w wytwórni lub na poligonie stendowym w pobliżu ich montowania (uprawnienia budowlane).

Należy unikać przewożenia elementów na zbyt duże odległości ze względu na łatwe ich uszkodzenia lub zniszczenie, co zdarza się często przy niewłaściwym ich ułożeniu i poddaniu ewentualnym wstrząsom w czasie transportu.
Niesprężone układy kratowe - stosowane jako powtarzalne przed kilkunastoma laty - coraz bardziej ustępują powszechnie stosowanym układom sprężonym.

Układy żelbetowe

W wielu jednak przypadkach układy te są wykonywane dla mniejszych rozpiętości także i obecnie (program egzamin ustny). Odnosi się to głównie do niektórych ich typów odznaczających się prostotą wykonania i montażu. Do takich typów należą układy żelbetowe o dolnych pasach wykonanych ze stalowych kształtownik (rzadziej z prętów okrągłych); przy mniejszych rozpiętościach również i słup wykonane są jako stalowe. Stosowane są także układy kratowe o dolnych pasach żelbetowych; w przypadku kratownic prefabrykowanych dwuczłonowych łączenie pasa dolnego odbywa się tu również za pomocą elementu stalowego (opinie o programie).

Układy o prętach żelbetowych i stalowych. Najprostszym stosowanym powszechnie układem niesprężonym jest układ wieszarowy; górnym pasem tu żelbetowy, składający się z dwóch części, element belkowy, bocznymi słupkami są prefabrykowane elementy żelbetowe, natomiast środków podwieszenia stalowego pasa dolnego wykonane są z pręta 0 20. Połączenia poszczególnych elementów wykonuje się przez spawanie za pośrednictwem zakotwionych w żelbetowych elementach stalowych blach lub kształtowników. Stosowane są rozpiętości: 12, 15 i 18 m dla układów typowych; rozstaw krat wynosi 6,0 m.

Obliczenie tych układów przeprowadza się jak układów wieszorowych (segregator aktów prawnych).
Inny typ kratownicy niesprężonej pokazany jest schematycznie. Prefabrykowane trójkątne żelbetowe elementy, składające się z części górnego pasa, dwóch krzyżulców i słupka, łączone są ze sobą za pomocą spawania stalowych „marek”. Dolny pas jest stalowy.

Dźwigary te o danych technicznych ujętych mają rozpiętość 24 m i są rozstawiane co 6 m; dwa pierwsze rodzaje wykonane są z betonu marki 300, ostatni zaś - marki 400. Na każdy dźwigar zużywa się 2,8 m3 betonu. Może on przenieść oprócz obciążenią z połaci dachowej również cztery podwieszone siły po 3,8 T każda. Przyjęto tu zbrojenie stalowymi szkieletami prętowymi ze stali marki 25G25 (odpowiadającej w przybliżeniu polskiej stali 34GS) (promocja 3 w 1).