Kształtki żeliwne

Do zatrzymywania większych zanieczyszczeń, płynących z wodą opadową z dachu (np. liście), służy osadnik deszczowy z rusztem. Średnica nominalna takiego osadnika równa jest 150 mm, masa jednego osadnika wynosi ok. 17,5 kg, długość użytkowa L = 428 mm (program uprawnienia budowlane na komputer).

Kształtki żeliwne produkowane są według PN-59/H-74005 do 74018. Najczęściej używane kształtki, natomiast najważniejsze ich wymiary. Dołączniki typu „a” stosowane są do łączenia przewodu wykonanego z rur żeliwnych z przewodem wykonanym z rur kamionkowych, natomiast dołączniki typu „b” stosowane są do łączenia przewodu kamionkowego z żeliwnym (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Rury azbestowo-cementowe kanalizacyjne kielichowe (PN-67/B- -14753) produkowane są z jednorodnej mieszaniny włókien azbestu, cementu portlandzkiego i wody. Zależnie od technologii wytwarzania rozróżnia się dwa typy rur:

1. AC - KM - rury monolityczne,
2. AC - KK - rury z doklejanymi kielichami (uprawnienia budowlane).

Do łączenia kielicha powinien być użyty klej wg PN-63/C-89302 odporny na działanie wód i ścieków o pH nie niższym niż 5 i nie wyższym niż 9. Powierzchnie rur powinny być gładkie.

W zależności od zastosowania rury mogą być pokryte powłoką bitumiczną (PN-64/H-74234) lub innym odpowiednim tworzywem w celu zwiększenia ich odporności na agresywne działanie ścieków i gruntu. Powłoka nie powinna łuszczyć się i odpryskiwać podczas transportu i montażu (program egzamin ustny). Temperatura ścieków przy stosowaniu rur powleczonych bitumem nie powinna przekraczać 50°C. Powłoki ochronne powinny mieć atest jednostki naukowo-badawczej dopuszczający je do stosowania i określający granicę temperatur stosowania.

Rury należy składować warstwami w stosach nie wyższych niż 2 m. Rury w każdej warstwie należy ułożyć tak, aby kielich każdej rury przylegał do bosego końca rury sąsiedniej. Rury kanalizacyjne azbestowo-cementowe, a ich główne wymiary (opinie o programie).

Kształtki azbestowo-cementowe kanalizacyjne produkowane są według PN-68/B-14752. W zależności od przeznaczenia rozróżnia się typy kształtek: trójnik skośny ACkl, dwumufka ACk2, od- sadzka ACk3, krzywa ACk4, zwężka ACk5.

Dołącznik

Rury z nieplastyfikowanego polichlorku winylu produkowane są według PN-67/C-89205, a kształtki według PN-67/C-89203. Rury te są gładkie, lekkie, odporne na korozję i zarastanie, o małym współczynniku przewodności cieplnej, są mniej pracochłonne w montażu niż rury żeliwne. Połączenia rur mogą być stałe lub rozłączne (segregator aktów prawnych).

Połączenia stałe wykonuje się przez klejenie w kielichu. Natomiast połączenie rozłączne uzyskuje się przez zastosowanie specjalnego kielicha, w którym umieszczony jest pierścień gumowy. Bosy koniec rury wciska się w taki kielich i uzyskuje się połączenie szczelne i elastyczne, które spełnia również rolę kompensacji umożliwiającej niewielkie osiowe przesunięcia rur. Połączenie takie jest korzystne ze względu na wydłużanie się rur pod wpływem przepływających ścieków.

Jeżeli temperatura ścieków wynosi ok. 50°C, to piony kanalizacyjne z PCW wydłużają się średnio po 5 mm na każdą kondygnację. Temperatura ścieków nie powinna przekraczać 60°C. Rury i kształtki należy przechowywać w temp. od -15 do +40°C w miejscach zabezpieczonych przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych i innych źródeł ciepła oraz opadów atmosferycznych. Rury należy składować w położeniu poziomym (promocja 3 w 1).

W zależności od przeznaczenia rozróżnia się następujące kształtki: kolano, trójnik skośny, zwężka, czyszczak, dołącznik. Dołącznik przewidziany jest tylko do połączeń rozłącznych, natomiast pozostałe kształtki przewidziane są zarówno do połączeń rozłącznych z zastosowaniem pierścienia gumowego, jak i połączeń nierozłącznych - klejonych.