Kubatura wnętrza

Kubatura wnętrza wynosi około 600 000 m³. Gdyby podstemplowano sklepienie na całej powierzchni, długość zużytych rur wynosiłaby 800 km. Zdecydowano więc realizację sklepienia w trzech etapach w układzie. Sklepienie w pierwszym etapie w kształcie gwiazdy podstemplowano wzdłuż każdego jej ramienia przez osiem ruchomych elementów stemplowania rurowego (program uprawnienia budowlane na komputer). Po rozdeskowaniu, elementy te zostały przesunięte prostopadle do ścian, aby mogły służyć do stemplowania dla części wznoszonej w drugim etapie. Po drugim przesunięciu, otrzymano stemplowanie dla części budowanej w trzecim etapie. W chwili przesuwania elementy stemplowania opierały się na normalnie używanych rolkach toczących się na stalowych ceownikach. Przesuwania dokonywały dwie brygady działające na dany sygnał. Jedna popychała dźwignię rolki, druga jednocześnie ciągnęła rusztowanie wciągarką. Czas trwania operacji wynosił 20-30 min (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Metoda ta pozwoliła ograniczyć przestrzeń do stemplowania do 200 000 m³ i zmniejszyć długość ogólną zużytych rur do 280 km.

Kopuła ta została zrealizowana w 1953 r. przez Companhia Constructora Nacional. Stemplowanie było wykonane z materiałów Societe Aferbras z Rio-de- -Janciro. Tu po raz pierwszy w Brazylii zastosowano elementy rusztowań rurowych do wykonania stemplowania pod deskowaniem żelbetu (uprawnienia budowlane).

Kopuła o ciężarze 560 T składa się:

• ze szkieletu zewnętrznego opartego na wysokości 50 m nad terenem na nieregularnym ośmiokącie o bokach 10,22 m i 11,68 m, mającym osiem łukowych żeber wspartych w wierzchołkach wieloboku i pięć okrężnych belek poziomych.
• z właściwej kopuły we wnętrzu szkieletu zewnętrznego, składającej się z ośmiu segmentów w kształcie trapezowym, oddzielonych ośmioma żebrami wspartymi na murze na wierzchołkach wielokąta (program egzamin ustny).

Szkielet z rur

Odrzucono najprostsze rozwiązanie wymagające podparcia centralnego na podłożu ze względu na zbyt duże zużycie materiału, a postanowiono wykonać szkielet z rur, składający się z ośmiu łuków, o ciężarze 8 T każdy. Kotwienie było możliwe tylko na poziomie 8,50 m nad poziomem podparta najważniejsza część łuku. Kopula żelbetowa Katedry ok. 13 m. Zużyto 13 650 m materiału rurowe- w Sao Paulo go. Czas montażu wyniósł, nie wliczając czasu układania deskowań 2250 godz., czyli ok. 5,45 m rur na godzinę, co jest dużym osiągnięciem robotników (opinie o programie).

Pomimo bardzo starannego przygotowania robót, montażyści z zawodu doświadczeni cieśle nie mieli zaufania do materiału, z którym zetknęli się po raz pierwszy. Szybko jednak materiał rurowy dzięki swojej wytrzymałości zdobył ich zaufanie (segregator aktów prawnych).

W przeciwieństwie do krążyn drewnianych i metalowych, które skonstruowane są z elementów poddanych trwałej obróbce (przebicie, nitowanie, cięcie, spawanie itp.), rusztowania krążynowe rurowe zbudowane są z elementów standardowych nie podlegających obróbce i dlatego można je z powrotem odzyskać i zastosować do innego celu.

Użycie i transport tych elementów są łatwe. Rurowe stemplowanie krążyn może być wzniesione przez małą grupę wyspecjalizowanych robotników, kierujących pracą robotników niewykwalifikowanych. Dzięki tym zaletom w ciągu ostatnich lat znacznie wzrosło zastosowanie elementów rurowych dla wykonania stemplowania krążyn mostowych. Materiał ten oddał szerokie usługi przy odbudowie budowli inżynierskich zburzonych podczas ostatniej wojny światowej, w szczególności we Francji i we Włoszech (promocja 3 w 1).

Podajemy zasady obliczeń oraz przykłady zastosowania dwóch typów krążyn wykonywanych w różnych krajach. Zasadniczym warunkiem, który musi być przestrzegany przy budowie stemplowania krążyn, jest maksymalne wyeliminowanie ugięcia konstrukcji pod wpływem obciążenia. Stemplowania krążyn Entrepose Innocenti spełniają ten warunek.