Kurczliwość drewna

Kurczliwość drewna jest większa od rozszerzalności cieplnej, wobec czego ostatecznym wynikiem długotrwałych, równolegle przebiegających i przeciwdziałających sobie zmian jest zmniejszanie się wymiarów drewna. Zjawiska tego nie można uogólniać, gdyż np. drewniane elementy konstrukcji lotniczych pokryte powłokami ochronnymi i wystawione w ciągu krótkich okresów czasu na duże wahania temperatury, zmieniają wymiary w wyniku działania rozszerzalności cieplnej (program uprawnienia budowlane na komputer). Zjawiska kurczenia się lub pęcznienia drewna (związane z desorpcją i sorpcją) nie mogą powstawać na skutek zbyt krótkiego czasu trwania zjawiska oraz na skutek działania powłoki ochronnej, która utrudnia i hamuje zmiany wilgotności.

W temperaturach poniżej 0° C parowanie wody z drewna praktycznie ustaje i zanika kurczenie się drewna. Zmniejszanie się wymiarów drewna jest w tym zakresie temperatur związane z cieplną rozszerzalnością drewna. Osiąga ono bardzo niewielkie rozmiary, tak że w praktycznym zastosowaniu można je na ogół pominąć. Potrzeba uwzględnienia zjawiska wchodzi w grę przy dużych różnicach temperatury i przy konstrukcjach precyzyjnych (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Cieplne zmiany długości drewna są o tyle małe, że uwzględnia się je tylko w wyjątkowych wypadkach, pomija się je natomiast w życiu codziennym.

Większą rolę odgrywa rozszerzalność drewna w kierunku prostopadłym do przebiegu włókien. Współczynnik rozszerzalności cieplnej w kierunku poprzecznym jest od 5 do 25 razy większy niż w kierunku podłużnym. Toteż spowodowane silnymi wahaniami temperatury zmiany wymiarów drewna w kierunku poprzecznym powodują powstawanie pęknięć mrozowych (uprawnienia budowlane). Zewnętrzne, oziębione warstwy drewna zmniejszają swoje wymiary i pękają pod naporem wewnętrznych, jeszcze nie oziębionych warstw drewna, z chwilą gdy związane z tym naprężenia przekroczą gra/nicę wytrzymałości drewna na rozciąganie w poprzek włókien. Przy powolnym i stopniowym oziębianiu drzew różnice temperatur na obwodzie i we wnętrzu pnia są nieduże, a możliwość wystąpienia pęknięć jest mała.

Własności drewna

Niski współczynnik rozszerzalności podłużnej stanowi poważną cechę dodatnią drewna w wypadku pożaru (program egzamin ustny). Drewniane elementy konstrukcyjne wydłużają się mniej niż elementy żelazne lub betonowe, co wpływa dodatnio na wytrzymałość konstrukcji drewnianej.

Elektryczne własności drewna stanowią podstawę do elektromedycznego wyznaczenia wilgotności drewna oraz do elektrycznego suszenia i klejenia drewna; na nich opiera się również stosowanie drewna na materiały izolacyjne.
Z punktu widzenia własności elektrycznych, a w szczególności z punktu widzenia przewodnictwa prądu, wszystkie ciała można podzielić na przewodniki, nieprzewodniki i półprzewodniki (opinie o programie).
Przewodniki są to ciała przekazujące naelektryzowanie, w których ładunek elektryczny rozprzestrzenia się szybko po całym przewodniku; przykład dobrych przewodników elektryczności stanowią metale.

Nieprzewodniki, czyli izolatory lub dielektryki, są to ciała nie przekazujące naelektryzowania, w których ładunek elektryczny nie rozprzestrzenia się. Należą tu szkło, parafina, żywice, kauczuk, siarka, polistyren, mikaleks, kalit, niezjonizowane gazy itd. oraz próżnia (segregator aktów prawnych).
W przewodniku elektrony w zewnętrznej orbicie atomu są słabo powiązane; wskutek tego łatwo ulegają one wytrąceniu pod działaniem sił zewnętrznych i mogą się przemieszczać od atomu do atomu. W dielektrykach powłoki elektronowe są wypełnione elektronami, a elektrony są silnie związane elektrycznie z jądrem; siły zewnętrzne nie są w stanie wytrącić elektronu z orbity.

Wprawione w ruch wolne elektrony odpychają elektrony napotkane na swej drodze, wskutek czego w całym przewodniku następuje ruch elektronów. W nieprzewodnikach zjawiska te nie występują z powodu braku wolnych elektronów (promocja 3 w 1).