Plac budowy

System wyrażany jest zwykle zbiorem informacji, na który składają się:

1. katalogi elementów, ustrojów budowlanych i niezbędnych do ich wykonania urządzeń,
2. opisy sposobów produkowania, zestawienia, połączenia i wykończenia elementów oraz ustrojów budowlanych,
3. wytyczne projektowania w systemie, wytyczne organizacyjne dotyczące realizacji itp.,
4. inne niezbędne dane (program uprawnienia budowlane na komputer).

System konstrukcyjno-technologiczny jest to natomiast system wyrażony zbiorem informacji ograniczonej do sposobów postępowania w zakresie konstrukcji struktur budowlanych oraz produkcji i realizacji ustrojów budowlanych. W dotychczasowej praktyce dość powszechnie stawia się niesłusznie znak równości między terminami „system budowania" i „system konstrukcyjno-technologiczny" (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Termin pierwszy ma znaczenie obejmujące o wiele szerszy zakres niż termin drugi, którego znaczenie obejmuje zaledwie problemy konstrukcyjne i sposoby wykonania poszczególnych ustrojów w wytwórniach i na placach budów. Obecne wymogi budownictwa - szczególnie w zakresie funkcji, warunków eksploatacyjnych i estetycznych - nakładają obowiązek operowania systemami budowania, zaś określenie „system konstrukcyjno-technologiczny" wiąże się z rozwiązaniami pierwszej generacji uprzemysłowienia, powstałymi w okresie przed rokiem 1970 (uprawnienia budowlane). Podobnie dość wąskie znaczenie ma termin system konstrukcyjno-montażowy, który oznacza system dotyczący wyłącznie konstruowania i wznoszenia budowli z elementów prefabrykowanych wykonywanych poza miejscem wbudowania (program egzamin ustny).

Niekiedy w podobnym znaczeniu co system budowania używa się niesłusznie określenia system budowlany, które powinno się rozumieć jako system dotyczący zespołu współzależnych sposobów postępowania występujących wyłącznie przy realizacji procesów produkcyjnych na placu budowy (opinie o programie).

System elastyczny

Coraz częściej mówi się o potrzebie stosowania systemów uniwersalnych budowania. Termin ten oznacza system budowania umożliwiający różne rozwiązania architektoniczne budowli o różnorodnym przeznaczeniu przy uwzględnieniu wielowariantowości zastosowań materiałowych i zmienności rozwiązań konstrukcyjnych. Uniwersalność jest na obecnym etapie rozwoju budownictwa podstawową cechą systemów budowania, co wynika w dużej mierze z możliwości produkcyjnych określonego zespołu maszyn, urządzeń i grup roboczych (segregator aktów prawnych).

Termin system elastyczny budowania oznacza system budowania umożliwiający realizację budowli o wielu różnych rozwiązaniach funkcjonalnych. Niektórzy autorzy rozpatrując pojęcie systemów elastycznych stwierdzają, że „elastyczność", „częściowa elastyczność" i „nieelastyczność" są to cechy funkcjonalne systemów w stosunku do produktów końcowych, czyli budynków. Systemy elastyczne spełniają warunek wysokiego stopnia uniwersalności w zakresie ich podatności na właściwe rozwiązania funkcjonalne oraz w zakresie wymagań użytkowych (możliwość zmian normatywów powierzchniowych).

W ostatnim dziesięcioleciu w budownictwie ogólnym przyjęty został kierunek systemów otwartych budowania. System otwarty budowania to system umożliwiający przede wszystkim spełnienie warunku swobody w kształtowaniu bryły budynku, jego formy architektonicznej i układu funkcjonalnego, w sposób odpowiadający obecnym i spodziewanym potrzebom i wymaganiom z uwzględnieniem możliwości stosowania różnych wariantów rozwiązań technicznych, materiałowych, instalacyjnych oraz z uwzględnieniem podatności na modyfikację rozwiązań i wprowadzenie elementów postępu technicznego (promocja 3 w 1). Pojęcie otwartości dotyczy wielu cech, do najważniejszych należy jednak zaliczyć otwartość funkcjonalno-architektoniczną oraz otwartość techniczną. Przykładami systemów o znacznej otwartości są ogólnie znane w budownictwie systemy: W-70, Wk-70, Ż i SBM-75. W pierwszym okresie rozwoju budownictwa z elementów wielkopłytowych powstało wiele systemów zamkniętych budowania, jak np. OWT-67, WUF-T, J, PBU, które są nadal stosowane w niektórych rejonach kraju. Mała otwartość omawianych systemów jest przede wszystkim spowodowana ograniczeniami w zakresie programu, funkcji, kształtu architektonicznego, rozwiązań technicznych, instalacyjnych oraz małą podatnością rozwiązań na modyfikację.