Kurczliwość i rozszerzalność cieplna drewna uprawnienia budowlane

Kurczliwość i rozszerzalność cieplna drewna. Jest ona nieznaczna i nie ma praktycznego znaczenia (program uprawnienia budowlane na komputer). Współczynnik rozszerzalności liniowej drewna w kierunku wzdłużnym wynosi a = 0,000003 do 0,000009.

Własności mechaniczne drewna.

Pod mechanicznymi własnościami drewna rozumiemy zdolność jego przeciwstawiania się działaniu zewnętrznych sił mechanicznych. Wytrzymałość drewna zależna jest od rodzaju drewna, w granicach zaś jednego rodzaju - od ciężaru objętościowego, wilgotności, budowy anatomicznej i wad. Wytrzymałość jest większa, gdy ciężar właściwy jest większy, a wilgotność mniejsza. W miękkich rodzajach drewna wyższą wytrzymałość wykazuje drewno o drobniejszym usłojeniu i o większym stosunku przyrostu późniejszego do całkowitego przyrostu rocznego, w twardych zaś odwrotnie (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Drewno jako materiał niejednorodnej budowy wykazuje dość znaczne wahania wytrzymałości zależnie od kierunku działania siły w stosunku do kierunku przebiegu włókien.

Wyniki badań wytrzymałościowych zależne są oprócz tego od wymiarów próbek, na których przeprowadzane są badania oraz od sposobu wykonywania prób. Wyniki poszczególnych badań są tylko wówczas porównywalne, jeżeli badania były przeprowadzane na próbkach jednakowych wymiarów i według ściśle określonych, jednakowych metod. Badania laboratoryjne wykonuje się zwykle na próbkach o wilgotności 15% (uprawnienia budowlane).
Powszechnie wiadomo, że drewno jak i szereg innych materiałów wykazuje pod wpływem długotrwałego obciążenia powiększenie odkształceń.

Z tego względu przy ustalaniu przydatności materiału dla celów budowlanych nie mogą być brane pod uwagę tylko dane z doraźnych (krótkotrwałych) badań wytrzymałościowych, ale należy uwzględniać również czynnik czasu i ustalać wytrzymałość trwałą (długotrwałą). Wytrzymałość trwała (długotrwała) stanowi 0,5-f-0,65 wytrzymałości doraźnej (krótkotrwałej) (program egzamin ustny). Dopuszczalne naprężenia, którymi posługujemy się przy ustalaniu wymiarów elementów konstrukcji drewnianych, uwzględniając wszystkie wyżej wymienione czynniki, podane są w PN-53/B-03150.

Pęknięcia czołowe. Są one dość częste z tego powodu, że drewno najbardziej energicznie wysycha przez obcięte końce elementu, przez które najłatwiej ulatnia się woda. Pęknięcia czołowe mogą występować albo tylko na czole, albo na czole z przejściem z dwóch lub więcej stron na powierzchnie boczne. Te ostatnie są najbardziej szkodliwe, ponieważ mogą rozszczepić elementy na dwie lub więcej części.

Uszkodzenia mechaniczne

Zalicza się tu uszkodzenia powierzchniowe i wady nimi spowodowane lub uszkodzenia głębokie, powstałe od uderzenia siekiery lub innego narzędzia albo przy padaniu drzewa (opinie o programie).

Uszkodzenia te powodują następujące wady:
Zabitka - miejscowe obumarcie drewna, powstałe na skutek uszkodzenia zewnętrznego z wrośniętą niekiedy korą. Nowe otaczające warstwy drewna nie zrastają się z drewnem obumarłym.
Zakorek jest podobną wadą do zabitki, lecz nie połączoną z obumarciem drewna. Otaczające drewno jest żywe, a wgłębienie wypełnia kora. Zakorki i zabitki naruszają jednolitość drewna i powodują skrzywienie słojów rocznych; zależnie od rozmiarów wady mogą wpłynąć na obniżenie klasy jakości sortymentu.
Martwica boczna.

Jest to jednostronne obumarcie drewna w zewnętrznych słojach, połączone często z napływami nowego drewna na obwodzie porażonego miejsca (segregator aktów prawnych). Powierzchnia obumarłego drewna przeważnie pozbawiona jest kory, niekiedy zaś pokryta korą obumarłą. Martwica boczna powstaje w wyniku odarcia lub okaleczenia kory bądź też bywa spowodowana uszkodzeniem żyjącego drzewa przez ogień.
Martwica boczna powoduje skrzywienie słojów rocznych i narusza jednolitość drewna oraz zmniejsza wydajność przy przecieraniu sortymentów i fabrykacji fornirów.
Otwory i chodniki, powstałe wskutek działalności owadów niszczących drewno, są to ślady ich żerowania. Wygląd i głębokość chodników pozwala na rozpoznanie gatunków owadów. Rozróżnia się:
- chodniki powierzchniowe - ślady żerowania na drewnie okrągłym głębokości do 2 mm od powierzchni zewnętrznej,
- chodniki płytkie - sięgają głębokości do 50 mm,
- chodniki głębokie - sięgające do głębokości ponad 50 mm (promocja 3 w 1).

Ze względu na średnicę rozróżniamy chodniki owadzie małe o średnicy do 3 mm i duże o średnicy powyżej 3 mm. Chodniki owadzie uszkadzają włókna, obniżają w dużym stopniu własności mechaniczne drewna i mogą w wielu przypadkach przyczynić się do całkowitego jego zniszczenia.

W najwyższych klasach drewna tartacznego i sortymentach przetartych normy nie dopuszczają jakichkolwiek otworów po owadach, w niższych zaś z dużymi ograniczeniami.