Łączenie i kotwienie lin

Charakterystyka lin. Liny mają bardzo różną charakterystykę zależną od konstrukcji (splotu) i rodzaju stali, z której są wykonane. Dla rusztowań kolumnowych najczęściej używa się odciągów z dwu rodzajów lin:

• lin z 6 splotów po 19 drutów 0 7,87-15,7 mm w każdym,
• kabli jednosplotowych skręconych z 19 drutów cynkowych 0 7,5-15 mm. Do zalet kabli jednosplotowych można zaliczyć:
• dużą zwartość, zmniejszającą parcie wiatru (program uprawnienia budowlane na komputer),
• doskonałe wyważenie, eliminujące reakcje w zamocowaniach,
• małe wydłużenie trwałe w chwili naciągania i w czasie pracy, co pozwala uniknąć częstego regulowania długości,
• dużą odporność na korozję dzięki użyciu cynkowanych drutów o dużej średnicy.

Poza przypadkami wyjątkowymi, nie należy stosować lin o średnicy większej od 15 mm ze względu na ich ciężar i trudności wykonywania połączeń, kotwień i naprężania. Na rysunku 8-46 pokazano sposób prawidłowego i nieprawidłowego mierzenia średnicy liny (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Liny są wykonywane ze stali miękkiej i stali o wytrzymałości na zerwanie: 140, 160, 180, 200 kG/mm².

Ostrzega się przed używaniem lin ze stali miękkiej. Lina ze stali miękkiej o średnicy 15 mm ma mniejszą wytrzymałość od liny ze stali o wytrzymałości 180 kG/m² i średnicy 10 mm oraz jest dwa razy cięższa i trudniejsza do zamontowania. Zaleca się stosowanie lin ze stali o wytrzymałości na zerwanie od 160 do 180 kG/m². Charakterystyki wymienionych typów lin. Można również używać na odciągi innych typów lin, z tym, że trzeba się upewnić, czy siła zrywająca linę jest 4 razy większa od siły, którą odciąg musi przenieść (uprawnienia budowlane).

Zaciski linowe

Do tego celu służą różne elementy oprzyrządowania, jak: sercówki, zaciski, strzemiona, napinacze itp. Sercówki mają za zadanie nie dopuścić do powstania zbyt silnych zagięć przy wykonywaniu ucha lin podczas łączenia ich lub kotwienia. Najczęściej stosowane sercówki mają kształt serca z głębokim usztywnionym wyżłobieniem. Wymiar a sercówki powinien być 3-b3,4 raza większy od średnicy liny. Sercówka może być otworzona w ostrym zakończeniu za pomocą dłuta w celu przewleczenia jej przez drugą sercówkę przy wykonywaniu połączenia dwóch lin (program egzamin ustny).

Zaciski linowe służą do ściskania lin tworzących pętlę na końcu liny. Zaciski powinny być tak założone, aby rozciągane (pracujące) sploty (żyły) liny lub druty nie uległy deformacji. Połączenie liny tworzącej ucho z sercówką może być również wykonane za pomocą splotu (zaplecenia) lub sprzęgła tulejowego. Zarówno zaplecenia, jak i sprzęgła powinny być wykonywane przez specjalistów (opinie o programie).

Strzemiona są używane do połączenia dwóch ogniw łańcucha, dwóch pierścieni lub uch liny. Wartości dopuszczalnych sił rozciągających dla strzemion w zależności od ich średnicy. Napinacz (śruba rzymska) służy do naciągania lin. Składa się on z tulei, w której znajdują się dwa trzpienie gwintowane w przeciwnych kierunkach. Należy stosować napinacze o dwóch uchach widełkowych ze śrubą lub z jednym uchem widełkowym a drugim owalnym. Nie należy stosować napinaczy zakończonych hakami lub ogniwami okrągłymi ze względu na ich mniejszą wytrzymałość. Dopuszczalne wartości sił dla napinaczy z uchami widełkowymi ze śrubami lub z uchami owalnymi (segregator aktów prawnych).

W skład połączenia wchodzi:

• łańcuch obejmujący stojak rusztowania kolumnowego tuż nad węzłem, do którego odciąg jest przymocowany,
• strzemię, do którego z jednej strony wchodzą ogniwa łańcucha, a z drugiej sercówka końcowej pętli liny.

W przypadku odciągów prowizorycznych łańcuch może być zastąpiony kawałkiem liny o niewielkiej średnicy zwanej pętlą. Liną tą otacza się kilkakrotnie stojak, przeciągając ją za każdym razem przez sercówkę odciągu (rys. 8-52). W tym przypadku strzemię jest zbyteczne, ale miejsca zetknięcia liny z ostrym kantem elementu konstrukcji należy zabezpieczyć kawałkami drewna lub szmatami (promocja 3 w 1).