Lekkie betony

Stwierdzono, że lekkie betony o drobnych porach, o wielkości poniżej 0,3 mm (np. mikroporyt) wykazują znaczne podciąganie włoskowate wody, natomiast wysokość podnoszenia się wody w betonach jamistych (o dużych porach) jest mała.
W porównaniu z cegłą lekkie betony odznaczają się słabą zdolnością włoskowatego podciągania wody (program uprawnienia budowlane na komputer).

Właściwość ta jest korzystna przy działaniu na ściany budynków deszczów ukośnych (pod warunkiem dostatecznej grubości ściany). Natomiast słaba zdolność podciągania wody stanowi poważną wadę betonów lekkich przy działaniu pary wodnej na wewnętrzne powierzchnie ścian, gdyż woda koncentrując się w miejscu zawilgocenia utrudnia tzw. oddychanie muru.
Ognioodporność i odporność na zmiany temperatury (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Betony lekkie są materiałem niepalnym i wykazują ognioodporność nie mniejszą niż cegła i betony zwykłe, większą zaś niż niektóre kamienie naturalne (np. wapienie). Przy podgrzaniu próbek betonów lekkich do wysokiej temperatury (800-hl 100°C) i ochłodzeniu na powietrzu lub przez natrysk wody następuje spadek wytrzymałości (przy wysokiej temperaturze przekraczającej 50°/o wytrzymałości próbki przed podgrzaniem), lecz próbki nie wykazują znaczniejszych uszkodzeń.

Przytaczamy przebieg badań betonu komórkowego (gazosylikatu), przeprowadzonych w Politechnice Gdańskiej. Kostki o wymiarach 10 x 10 x 5 cm umieszczono w piecu muflowym i poddano działaniu temperatury wzrastającej w ciągu 4 godzin do 1050cC, przy czym po upływie 30 minut temperatura osiągnęła już 840°C (uprawnienia budowlane). Bezpośrednio po wyjęciu próbek z pieca natryskiwano je wodą w ciągu 4 minut. Po zakończeniu badań nie stwierdzono odłamań narożników ani uszkodzeń krawędzi, kostki były jednak pokryte siatką rys i pęknięć, sięgających do ok. 2 cm w głąb próbki. Wytrzymałość na ściskanie (równolegle do kierunku pulchnienia) spadła z 51 kG/cm2 do 20 kG/cm2.

Ściany nośne

Według projektu wytycznych badań ściany z bloków gazobetonowych o grubości 20 cm powinny być wysokoogniotrwałe (EW), a ściany z płyt o grubości 12 cm ogniotrwałe (ET). Przy poddaniu ścian gazobetonowych próbie ogniowej w piecu probierczym nie powinny one przepuszczać płomieni oraz gazów i wykazywać utraty cech fizycznych i mechanicznych, przy czym temperatura zewnętrznej płaszczyzny ściany (nie stykającej się z ogniem) nie powinna przekraczać 150°C. Czas próby ogniowej dla ściany o grubości 20 cm wynosi 4, a dla ściany o grubości 12 cm 2 godziny (program egzamin ustny).
Ściany nośne po ukończeniu próby i ostygnięciu powinny być poddane obciążeniu 2-krotnie większemu od zastosowanego podczas próby ogniowej, przy czym naprężenie odpowiadające temu obciążeniu nie powinno przekraczać naprężenia dopuszczalnego.

Pianobetony nieautoklawizowane są odporne na temperaturę nie wyższą niż 300cC (opinie o programie). Ogrzewane powyżej tej temperatury wykazują dość znaczny spadek wytrzymałości. Natomiast pianobetony wyrabiane z dodatkiem pyłów lotnych i autoklawizowane są odporne na temperaturę dochodzącą do 800°C.
Lekkie betony z dodatkiem mikrowypełniacza, tj. drobno zmielonego (do wielkości OH-0,5 mm) kruszywa (tufu, pumeksu itp.), wykazują wysokie właściwości ognioodporne.

W warunkach krajowych zastosowano lekkie betony (o ciężarze 1600-1800 kG/m do fundamentów wielkich pieców, pieców martenowskich i baterii koksowniczych w hucie im. W. Lenina, przy czym jako kruszywa użyto tłucznia ceglanego, a jako mikrowypełniacza pyłów lotnych z elektrofiltrów zainstalowanych na ciągu kominowym przy spalaniu węgla w postaci pyłu.
Ponadto z betonu lekkiego o ciężarze ok. 1800 kG/m3 wykonano bloki z kanałami dymowymi dla osiedla A-33 w Nowej Hucie, stosując następujące proporcje składników suchych (segregator aktów prawnych).

Lekkie betony zwięzłe, stosowane do konstrukcji zewnętrznych, powinny wytrzymywać 15, 25, 35 lub 50 cyklów kolejnych zamrożeń i odtajeń w wodzie bez wykazania uszkodzeń. Wymagana liczba cyklów jest ustalona normami i warunkami technicznymi w zależności od warunków klimatycznych i eksploatacyjnych oraz od stopnia ważności budowli. Na przykład według wytycznych radzieckich U-l05-52 dla elementów żużlobetonowych minimalny stopień odporności na zamrażanie określa się liczbą 25 cyklów (promocja 3 w 1).