Ludność miejska

Klasycznym przykładem może być Anglia, która w pierwszej kolejności przeżywała „rewolucję przemysłowy”: około 1900 r. już ponad ogółu ludności to ludność miejska, obecnie około ogółu ludności. W Niemczech przyspieszony proces uprzemysłowienia przypada w zasadzie na lata 1871-1914; tu również obserwuje się stały wzrost ludności miejskiej, której udział wzrósł z 36% w 1871 r. do 62 o w 1910 r„ a obecnie wynosi ponad V ogółu ludności (program uprawnienia budowlane na komputer).

Jeśli chodzi o zmiany w strukturze zatrudnienia, to charakterystyczny jest stale zmniejszający się udział ludności W zawodach rolniczych. Np. obecnie w Anglii ok. 8% ogółu zatrudnionych pracuje w rolnictwie. W USA w okresie 1820-1950 ilość pracowników’ zatrudnionych w rolnictwie zmalała z 72% do 12.5′ o ogółu zatrudnionych. W tym czasie ludność USA wzrosła wielokrotnie, a jednocześnie wzrósł areał uprawianych gruntów. Jednak dzięki modernizacji rolnictwa ten niewielki procent ogółu zatrudnionych jest w stanie nie tylko zapewnić dostateczną ilość środków dla ludności nierolniczej, ale również wyprodukować pokaźne nadwyżki płodów rolniczych (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Jak na tym tle wygląda sytuacja w Polsce? Otóż w zasadzie „rewolucja przemysłowa” i „agrarna” stawiały dopiero pierwsze kroki na obszarach większości ziem polskich do I wojny światowej. W okresie dwudziestolecia wojennego, charakteryzującego się przewagą depresji gospodarczej, również 11 mino mówić o większych postępach w zmianie istniejącej struktury społeczno-gospodarczej. Zdecydowana większość ludności mieszkała na wsi i utrzymywać zawodów rolniczych (uprawnienia budowlane).

Wzrastające nasycenie wsi

Równocześnie wystąpi znaczny wzrost procentu ludności nierolniczej zamieszkałej na wsi, gdyż w r. 1980 będzie wynosił ok. 40″ o ludności wiejskiej. W ten sposób wkraczamy w trudny problem istniejący obecnie w państwach o wysokim stopniu urbanizacji, problem podziału na miasto i wieś. Podział ten w poprzednim okresie był stosunkowo łatwy, gdyż zdecydowana większość ludności zamieszkałej na wsi zajmowała się produkcją rolną. Tak więc rodzaj zajęcia ludności oraz wiążąca się z nim forma zabudowy, zarówno osiedli jak i pojedynczego budynku, odpowiadały w zasadzie podziałowi tradycyjnemu (program egzamin ustny).

Obecnie sprawa ulega daleko idącym komplikacjom. Po pierwsze na terenie administracyjnym wsi mieszka coraz więcej osób nie związanych bezpośrednio z produkcją rolną. Wiąże się to m. in. z lokalizacją zakładów przemysłowych oraz z wzrostem wszelkiego rodzaju usług i zatrudnienia w nich ludności stale mieszkającej w osiedlach wiejskich. Dalej wiąże się to z rozwojem środków masowego i indywidualnego transportu, dzięki czemu wiele osób może pracować w zawodach nierolniczych poza miejscem swego zamieszkania i dojeżdżać do pracy (opinie o programie). Jest to zjawisko niezwykle żywo występujące w szeregu krajów, a także w Polsce, choć u nas ma ono specyficzne obecnie cechy, wynikające z poważnego rozdrobnienia indywidualnej własności rolnej. Jest to problem tzw. “robotniko-chłopów”. Według badań Instytutu Ekonomiki Rolnej, potwierdzonych w zasadzie wynikami Spisu Powszechnego w 1960 r. w ponad 30% gospodarstw rolnych przynajmniej 1 osoba pracuje stale w zawodach pozarolniczych.

Wzrastające nasycenie wsi ludnością nie związaną bezpośrednio z rolnictwem lub związaną z nim częściowo musi powodować zmiany w formach budownictwa wiejskiego, zarówno w skali osiedla jak i skali pojedynczego domu lub mieszkania. Wydaje się, iż o tym problemie należy stale pamiętać przy projektowaniu przyszłych osiedli wiejskich (segregator aktów prawnych).

Oceniając możliwości zmian w sytuacji mieszkaniowej wsi, należy również zdawać sobie sprawę z obecnego standardu mieszkaniowego i dotychczasowego kierunku rozwojowego. Jak już wspomniano, uważamy, iż standard mieszkaniowy jest funkcją zamożności społeczeństwa. Wieś polska posiadała stosunkowo niski poziom zamożności, wynikający z jej zacofania, a więc jej standard mieszkaniowy był również stosunkowo niski (promocja 3 w 1).