Łuki kamienne

Łuki kamienne wykonuje się z odpowiednio przyciętych lub dobranych w kształcie klinów kamieni, czyli klińców (program uprawnienia budowlane na komputer).

Osobno przycina się kamienie na wspory i zwornik łuku. Klińce powinny mieć wysokość równą grubości sklepienia i długość, o ile mur podpierający nie jest zbyt szeroki, odpowiadającą szerokości sklepienia (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Jeśli szerokość sklepienia jest zbyt duża i wykonanie łuku z jednego rzędu kamieni jest niemożliwe, stosuje się kilka rzędów kamieni, przy czym klińce w poszczególnych rzędach powinny mieć zróżnicowane długości celem zazębienia się sąsiadujących rzędów.
Łuki kamienne wykonuje się na pełnym deskowaniu lub na krawędziach ułożonych od stykami klińców. Położenie kamieni od strony czołowej sklepienia oznacza się uprzednio na krążynie. Łuk z kamieni o małych rozmiarach muruje się tak samo jak ik lepienie ceglane, postępując od wezgłowi ku szczytowi. Zwornik i sąsiadujące z nim lińce osadza się na klinach i zalewa zaprawą (uprawnienia budowlane). Przy luku konstruowanym z dużych kamieni wszystkie elementy osadza się na klinach na sucho, po czym puste spoiny zapełnia się zaprawą. Do murowania łuków używa się zapraw cementowo-wapiennych lub cementowych wyższych marek. Do zalewania spoin rzadką zaprawą stosuje się zaprawę cementową 1:2.
We współczesnym budownictwie spotyka się kilka sposobów przekrywania otworów (program egzamin ustny). Z reguły będą to nadproża wykonane z elementów belkowych. W zależności od konstrukcji budynku tradycyjnej (murowanej) czy prefabrykowanej (uprzemysłowionej) wystąpią one bądź jako krótka belka, przeznaczona wyłącznie do przekrycia otworu w ścianie, bądź jako ciągła belka wieńcowa, usztywniająca budynek w’ płaszczyźnie poziomej i ubocznie pełniąca rolę nadproży na tych odcinkach, gdzie przebiega ona nad otworami, wreszcie jako belka wieńcowa zespolona ze stropem. Nadproża otworów okiennych i drzwiowych w murach ceglanych występują w następujących odmianach:
- ceglane płaskie o zbrojonych spoinach.
- z dwuteowych dźwigarów stalowych, wypełnionych cegłą.
- żelbetowe wykonywane na mokro.
- żelbetowe prefabrykowane (opinie o programie).

Nadproża ceglane o zbrojonych spoinach

Nadproża ceglane o zbrojonych spoinach, czyli systemu Kleina, można wykonywać nad otworami w ścianach murowanych różnych grubości. Najmniejsza grubość ściany, w której można zastosować to nadproże. wynosi 25 cm (l cegła). Maksymalna rozpiętość nadproża nie powinna przekraczać 2.5 m. Nadproże wykonuje się podobnie jak sklepienie systemu Kleina (patrz rozdz. 11). Cegłę w nadprożu ustawia się rębem wkładając w spoiny przycięte uprzednio na miarę odcinki bednarki lub^pręty ze stali okrągłej. Najczęściej stosuje się sposób układania cegieł w nadprożu z częściowym wypełnieniem spoin (od strony podniebienia) plastyczną zaprawą cementowo-wapienną lub cementową z późniejszym zapełnieniem spoin rzadszą zaprawą cementową l: 4. Można również stosować sposób wykonania nadproży tego rodzaju na pełną spoinę, jest on jednak znacznie uciążliwszy. W nadprożach należy stosować cegłę klasy I50 lub 100 w gatunku doborowym (segregator aktów prawnych).
Otwory o szerokości w świetle do 1.50 m przekrywa się nadprożami o grubości I/2 cegły, przy szerokości powyżej 1.50 m o grubości I cegły. Nadproże można wykonywać z węgarkiem.
Przy wykonywaniu nadproży konieczne jest użycie deskowania i stemplowania, na którym nadproże pozostaje przez 14 dni. Pręty zbrojenia (bednarka lub stal okrągła) powinny być w murze podporowym na długości 20-25cm.
Nadproża z dwuteowych dźwigarów stalowych wypełnianych cegłą. Nadproża tego systemu wykonuje się przy szerokościach otworów przekraczających 2.5 m lub przy mniejszej szerokości, gdy bezpośrednio na nadprożu ma się wspierać dźwigar stropowy stanowiący dodatkowe obciążenie. Przed rozpoczęciem wypełniania nadproża cegłą należy osiatkować stopki dźwigarów dla zapewnienia przyczepności zaprawy przy późniejszym tynkowaniu (promocja 3 w 1).
Po prawidłowym ustawieniu i wypoziomowaniu dźwigarów belki wypełnia się z obu stron cegłą, a w następnej kolejności wypełnia się (wyładowuje) sklepienie. Nadproże tego typu nie wymaga zwykle deskowania, belki należy bowiem rozstawiać w takich odstępach, aby cegłę można było oprzeć wprost na stopkach belek. Sklepienie tak ułożone może być natychmiast obciążone.