Pomieszczenia higieny osobistej

Korytarze stanowiące dojścia do pomieszczeń zbiorowego użytku powinny być oświetlone światłem dziennym, bezpośrednim lub pośrednim.
W budownictwie mieszkaniowym urządzenia komunikacyjne muszą zapewniać łatwy dostęp do wszystkich mieszkań i piwnic, możliwość wnoszenia i wynoszenia mebli itp., sprawne usuwanie śmieci i odpadków oraz szybką ewakuację.

Ponieważ łączny czas przebywania w tych pomieszczeniach użytkowników w ciągu jednej zmiany nie przekracza 2 h, nie dotyczą ich przepisy w zakresie pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi (program uprawnienia budowlane na komputer).
Pomieszczenia higieny osobistej pracowników powinny być oddzielne dla każdej płci. Jedynie przy zatrudnieniu nie przekraczającym 5 kobiet w każdym budynku i na jednej zmianie - szatnie, umywalnie, natryski i ustępy mogą być wspólne dla obu płci. W niektórych krajach wymagane jest także wyodrębnienie pomieszczeń higieniczno-sanitarnych dla pracowników młodocianych (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Pomieszczenia higieniczno-sanitarne mogą mieścić się:
- w hali produkcyjnej (w wydzielonych częściach, na antresolach, piętrach technicznych, w podziemiach),
- w przybudówce hali produkcyjnej mieszczącej ponadto biura i pomieszczenia pomocnicze,
- w budynku wolno stojącym połączonym z halą produkcyjną łącznikiem lub przejściem podziemnym,
- w odrębnym budynku wolno stojącym przeznaczonym dla pracowników zatrudnionych na terenie otwartym (uprawnienia budowlane).

Pomieszczenia higieniczno-sanitarne należy tak sytuować, aby korzystający z nich pracownicy nie przechodzili przez pomieszczenia, gdzie odbywa się produkcja o charakterze trującym lub zakaźnym, w których nie pracują. Odwrotnie - pracownicy zatrudnieni w tych pomieszczeniach nie powinni przechodzić przez inne oddziały i korzystać z ich pomieszczeń higieniczno-sanitarnych (program egzamin ustny).

Typy szatni

Rozróżnia się następujące rodzaje szatni:
- podstawowe, do przechowywania odzieży wierzchniej i domowej, a także ew. ubrań roboczych nieznacznie zabrudzonych, gdy nie ma szatni brudnej lub przepustowej,
- odzieży brudnej (roboczej) pracowników zatrudnionych przy pracach brudzących oraz wykonywanych w niekorzystnych warunkach pogodowych,
- przepustowe, dla pracujących przy substancjach trujących i wydzielających pył, dla zatrudnionych przy pracach w wysokiej temperaturze i wilgotności: w szatniach tych przechowywana jest odzież ochronna, po pracy odkażona, odpylona lub wysuszona (opinie o programie).

Drogi komunikacyjne w pomieszczeniach zespołu szatni oraz połączenia prowadzące do oddziałów produkcyjnych powinny być tak urządzone, aby uniemożliwiały stykanie się pracowników ubranych w odzież wierzchnią lub domową z osobami mającymi na sobie odzież roboczą lub ochronną. Usytuowanie umywalni powinno umożliwiać pracownikom łatwy dostęp i wykluczać kolizję ruchu ludzi udających się do umywalni i wracających z niej.
O wielkości i wyposażeniu umywalni decyduje liczba zatrudnionych na najliczniejszej zmianie oraz stopień ich zabrudzenia lub rodzaj produkcji. Dla pracowników biurowych przyjmuje się jedną umywalkę na 30 mężczyzn lub 20 kobiet, a w jadalniach jedną na 20 miejsc siedzących (z ciepłą wodą) (segregator aktów prawnych).

Zapotrzebowanie na miejsce na umywalkę wraz z miejscem dla jednego myjącego się wynosi 1,2-1,4 m2, zależnie od rodzaju umywalek (pojedyncze, korytkowe, okrągłe), liczby umywalek i ich rozmieszczenia, liczby stanowisk przy umywalkach korytkowych oraz wielkości powierzchni komunikacyjnej. Umywalki zbiorowe nie są zalecane, dają one zresztą tylko nieznaczną oszczędność miejsca.
Przynajmniej do 60% umywalek powinna być doprowadzona ciepła woda o temperaturze 35°C przy mieszaczach centralnych i 55°C przy indywidualnych.

W zakładach, w których pracownicy narażeni są na zabrudzenie nóg, instaluje się 1 basen do mycia nóg na 10 osób.
W pomieszczani ach umywalni należy zapewnić przynajmniej dwukrotną wymianę powietrza w ciągu godziny (promocja 3 w 1).