Łupek mikowy

Dolomity są przeważnie koloru szarego lub brązowego. Twardsze od wapieni. Jak w wapieniach charakterystyczna gładka powierzchnia przełamu. Nie wydzielają na zimno CO, pod wpływem rozcieńczonego HC1. Przy podgrzewaniu reakcja zachodzi intensywnie (program uprawnienia budowlane na komputer).
Rogowce i krzemienie są bardzo do siebie podobne, różnią się sposobem występowania.

Lidyt ma zabarwienie ciemne spowodowane domieszkami organicznymi.
Ziemia okrzemkowa barwy białej lub żółtawej podobna jest do gliny białej lub wapienia marglistego; z HC1 nie burzy się.
Nawary odznaczają się lekkością.
Anhydryty - najczęściej niebieskawe, podobne do marmuru. Nie wydzielają CO, pod działaniem HC1 i łatwo dają się skrobać paznokciem.
Gips ma różne barwy. Bardzo łatwo daje się rysować paznokciem; jest nieco miększy od anhydrytu. Alabaster ma wygląd krystaliczny (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Rysuje się paznokciem.
Gnejsy. Są to skały metamorficzne, złożone z kwarcu skaleni oraz z takich składników jak mika, hornblenda, augit, czasami chloryt i talk. Dodatkowo mogą występować granat i grafit.
Gnejsy mikowe są najbardziej rozpowszechnione, występują zarówno w najstarszych formacjach, jak również i w młodszych przy metamorfozie skał wybuchowych i osadowych. Dlatego też własności i skład gnejsów są różne. Gnejs powstały z granitu ma inne własności i inny skład chemiczny aniżeli gnejs powstały z piaskowca czy konglomeratu.

Gnejsy powstałe ze skał wybuchowych dzielimy na gnejsy właściwe - ortognejsy oraz gnejsy powstałe ze skał osadowych - paragnejsy. Barwa gnejsów jest szarą,ciemnoszara lub jasnoszara. Tekstura przeważnie łupkowa lub soczewkowa, niekiedy bezkierunkowa (uprawnienia budowlane). Ciężar właściwy gnejsu mikowego wynosi 2,6 do 2.8, augitowego i hornblendowego - 2,7 do 3,0.
Łupki. Łupkami nazywamy skały metamorficzne uwarstwione, składające się z kwarcu i minerałów takich jak mu- skowit z biotytem, muskowit, biotyt, hornblenda, chloryt i talk, dodatkowo granat i grafit.

Odmiany łupków

Łupek mikowy składa się z kwarcu i miki (program egzamin ustny). Zależnie od rodzaju miki rozróżniamy: łupki muskowitowe. biotytowe i dwumikowe. W łupku talkowym głównym składnikiem jest talk, kolor biały, szarawy, zielonkawy; w dotyku tłusty. Łupki chlorytowe posiadają jako główny składnik chloryt, koloru zielonego, często z połyskiem. Łupki hornblen- dowe o dużej twardości składają się głównie z hornblendy i są koloru jasno- lub ciemnozielonego. Zastosowanie łupków w budownictwie jest bardzo ograniczone ze względu na ich podatność do łupania i łuszczenia się.

Skały metamorficzne, uwarstwione, cienkopłytowe, zielonawe, czerwonawe lub ciemnoszare (opinie o programie). Części składowe bardzo drobne, niedostrzegalne gołym okiem. Fility stanowią dalsze stadium krystalizacji łupków gliniastych. Na powierzchni wykazują silny połysk. Składniki: kwarc, minerały blaszkowe jak serycyt, talk chlorek. Jeżeli oddzielają się równo, mogą być używane na pokrycie dachów, a także do wykładania podłóg.
Są skałami metamorficznymi, uwarstwionymi lub nie uwarstwionymi, koloru białego, jasnoszarego lub czerwonego, o bardzo drobnym ziarnie, czasami zbite. Ciężar właściwy 2,6; skład chemiczny odpowiada bogatym w krzemionkę granitom. Wytrzymałość na ściskanie dochodzi do 3000 kG/cm2.

Granulity są mocniejsze i bardziej zwarte niż gnejsy. Stanowią dość cenny materiał budowlany (segregator aktów prawnych).
Są to skały metamorficzne złożone z drobnoziarnistego lub zbitego kwarcu. Są bardzo twarde, koloru białego, szarego, czerwonawego lub nawet czarnego. W kwarcytach starszej formacji pojedyncze ziarna kwarcu są nawzajem poprzerastane. Kwarcyty młodsze mają między ziarnami kwarcu lepiszcze z opalu i chalcedonu lub z bardzo drobnoziarnistej substancji kwarcowej. Posiadają one przełam muszlowy, równy lub zadziorowy. Kwarcyty są bardzo twarde i mocne.

Wytrzymałość na ściskanie wynosi 2000-3200 kG/cm2. Składają się z 98-99% krzemionki. Używane są jako bardzo mocny materiał brukowy, do wyrobu kamieni młyńskich i do wyrobu materiałów ogniotrwałych.
Skały metamorficzne, przeważnie nieuwarstwione, składają się z hornblendy i plagioklazu kwaśnego (promocja 3 w 1).