Łupina sekcji przejściowej

Łupina sekcji przejściowej składa się z dwóch płyt zwykłych i czterech płyt dwóch typów przedstawiających krzywoliniową powierzchnię, przechodzącą w węzeł podporowy (program uprawnienia budowlane na komputer).
Brzegowe elementy sekcji przejściowej różnią się od zwykłych zwiększonymi wymiarami przekroju poprzecznego.

Jako ściągi sklepienia zastosowano belki prostokątne o wymiarach 86X29 cm Istnieją dwa warianty stosowania powłoki translacyjnej o podwójnej krzywiźnie:
a) Budowa sklepień na poziomie zerowym przy ściągach umieszczonych poć podłogą. Korzyścią tego rozwiązania jest zmniejszenie ciężaru konstrukcji, cc daje możliwość powiększenia obciążenia od płyt między oddzielnymi sklepieniami, a co za tym idzie - powiększenia odstępu między nimi. Wadą jest konieczność budowy kanału dla ściągów, co powoduje zwiększenie wydatków na budowę podłóg (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Wadą jest także zmniejszenie kubatury i powierzchni użytkowej zakładu wskutek zmniejszenia wysokości w miejscu styku sklepienia z podporą.
b) Montaż sklepień na podporach (np. słupowych) o wysokości 5 m (uprawnienia budowlane).

Koszt robót budowlano-montażowych jest jednakowy dla dwóch wariantów. Zniżenie sklepień z 5 m do 1 m powoduje zmniejszenie kosztów zaledwie tylko o 1%.
Sklepienie tego typu zastosowano do przekrycia jednego z działów fabryki o powierzchni 5 tys. m2. Zrealizowano to za pomocą 5 sklepień ułożonych z odstępami 2,5 m; między sklepieniami ułożono płaskie płyty żebrowe (program egzamin ustny).
Fragment hali o przekryciu powłokowym podobnego typu w wersji monolitycznej. Hala o szerokości 25 m została przekryta łupinami o szerokości 7 m. Grubość łupiny wynosi 6 cm i zwiększa się przy elementach wezgłowiowych.

Zbrojenie podwójne

Przyjęto zbrojenie podwójne 0 6 co 15 cm w prostopadłych do siebie kierunkach, z tym że zbrojenie kierunku podłużnego w częściach bocznych odchyla się, tworząc przy belce przeponowej kąt między zbrojeniem obydwu kierunków równy ok. 60°. Ściągi podłużne przechodzące przez belki wezgłowiowe zostały przed rozdeskowaniem łupin naciągnięte o wielkość ich wydłużenia od obciążeń występujących w czasie rozdeskowania; w ten sposób zmniejsza się momenty zginające, które by powstały od nadmiernego wydłużenia ściągu (opinie o programie).

Do częściej spotykanych w budownictwie przemysłowym przekryć złożonych należą przekrycia składające się z powłok o kształcie paraboloid hiperbolicznych. Charakteryzują się one łatwym wykonawstwem nawet w wersji monolitycznej (są one powłokami prostokreślnymi).
Zazwyczaj stosuje się zestaw powłok czteroczłonowych opartych na środkowych słupach (między zestawami można dać oświetlenie) albo zestaw powłok czteroczłonowych opartych na słupach narożnych i połączonych ze sobą (segregator aktów prawnych).
Jeden z segmentów układu pierwszego rodzaju pokazano w wersji monolitycznej. Zbrojenie powłok jest tu zazwyczaj konstrukcyjne, natomiast silniej są zbrojone elementy brzegowe obwodowe, w których panują siły rozciągające oraz elementy narożnikowe środkowe, w których występują siły ściskające.

Drugi rodzaj układu przekrycia ale w wersji prefabrykowanej o siatce słupów 6X18 m i wyniosłości powłok 2,35 m. Każda składowa powłoka zawiera cztery elementy o kształ cie hiperboloidy parabolicznej o wymiarach w rzucie (w osiach połączeniowych węzłów) 3,0X9,0 m. Elementy te zespawane ze sobą w węzłach poprzez stalowe kształtowniki i blachy; spoiny między elementami wypełnia się na mokro betonem. Ściągi wzdłuż obwodu powłok mają na celu przejęcie rozporu.
Grubość płyty wynosi 3 cm. Wykonuje się ją z betonu marki 400 zbrojąc siatkami z drutu 0 4 lub 0 5 mm co 15 cm (promocja 3 w 1).

Obrzeże elementów jest wzmocnione żebrami o przekroju 35X6 cm, zbrojonymi zgrzewanym szkieletem ze stali 25 G2S z prętów 0 16 mm wzdłuż dłuższych boków i 0 12 mm wzdłuż boków krótszych.
Strzemiona tych szkieletów wykonuje się z prętów 0 6 mm w odstępach co 15 cm, zmniejszając je przy węzłach podporowych i kalenicowych.