Rysunki robocze

Istotnym będzie przytoczyć, że pełne, bezbłędne zwymiarowanie przy użyciu podkładów modularnych sekcji, oraz innych im podobnych, wynosi ok. 30 minut (rysunek zawiera niemal wszystkie wymiary, wymagane dla rysunku roboczego) (program uprawnienia budowlane na komputer). Analogiczną do powyższej sekcję zaprojektowano również przykładowo przy zastosowaniu M = 12,5 cm; MO = 62,5 cm i układach obydwu siatek modularnych przesuniętych względem siebie o V2 M (wg zasad wymiarowania).

Otrzymano prawie identyczne rozmiary sekcji i bardzo zbliżone powierzchnie i proporcje mieszkań (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Rozwiązanie to może być jednym z dowodów słuszności tezy z rozdziału 5, głoszącej, że o poprawnym rozwiązaniu funkcjonalnym decyduje nie ścisła wielkość modułu, ale rząd jego wielkości; w istocie, otrzymane obydwa rozwiązania mają tę samą wartość funkcjonalną mimo użycia dwóch różnych wielkości modułów. Warunkiem tego jednak było utrzymanie w obydwu przypadkach modułu podstawowego w granicach 10-15 cm, zaś modułu osiowego w granicach 30-70 cm (uprawnienia budowlane).

Rysunki robocze, jeśli wykonuje się je oddzielnie, wymiaruje się również w modułach, lecz być może, że w wielu wypadkach na żądanie wykonawcy nie uniknie się również podania wymiarów w centymetrach na specjalnym rysunku przeznaczonym dla wykonawcy bądź też na tym samym rysunku, np. w nawiasach pod linią wymiarową; poprzestanie bowiem na wymiarach wyłącznie podanych w modułach wymaga specjalnego przeszkolenia wykonawcy i gruntownej znajomości stosowanego systemu. Wymiary centymetrowe otrzymuje się z wymiarów modularnych przy użyciu tabliczki przeliczeniowej modułów na centymetry, uwzględniającej poprawki dla spoin przy filarach i otworach, w myśl zasad stosowania modułu podstawowego (program egzamin ustny).

Szczegóły uwzględniające wszystkie drobne wymiary podaje się oddzielnie w wystarczająco dużej skali, jako wymiarowane w centymetrach, z zachowaniem jednakże nawiązania do uwidocznionych na rysunku linii modułowych, łatwych do zidentyfikowania ze zwymiarowanymi w modułach liniami rysunku roboczego. Tak opracowane szczegóły wraz ze zwymiarowanymi modularnie rysunkami w skali 1 : 100 mogą się stać, przy pewnej wprawie i doświadczeniu, podstawą dla wykonawstwa wszelkich obiektów, nie wymagających specjalnie skomplikowanych rozwiązań (opinie o programie).

Odrębność pełnionych funkcji

Zasadą ogólną, jaką powinno się kierować projektowanie modularne, jest stypizowanie węzłowych punktów projektów i dążenie do operowania minimalną ilością wymiarów na minimalnej skali rysunku.

Poniżej podano wstępne ujęcie projektowe budynku biurowego, budowanego z zastosowaniem wielkowymiarowych elementów prefabrykowanych, oparte na siatce modularnej MO = 60 cm. Dolna część rysunku przedstawia przekrój poziomy piętra biurowca, zawierającego najbardziej typowe dla tego rodzaju funkcji pomieszczenia (inne piętra będą raczej uproszczeniem podanego układu); najmniejszą jednostką jest pokój dwuosobowy, o powierzchni ok. 11,5 m. Jako typowy element ścienny zastosowano płytę o szerokości 4MO (240 cm), liczonej w osiach rozstawu, oraz o wysokości równej wysokości całej kondygnacji (segregator aktów prawnych).

Płyta taka może być pełna albo może zawierać otwór okienny lub drzwiowy. Oczywiście, płyty ścian nośnych zewnętrznych i wewnętrznych różnią się między sobą ze względu na częściową odrębność pełnionych funkcji. Ponadto występują dodatkowo płyty pełne o szerokości 1MO i 2MO. Podziałkę modularną poprowadzono wzdłuż wszystkich ścian zewnętrznych zaznaczając na niej dłuższymi kreskami podział płyt.

Podziały ściankami działowymi prowadzone są również na siatce MO X MO, mimo że nie jest to nieodzownym warunkiem; może się to jednak okazać bardzo pożądane przy rozwiązywaniu innych zagadnień technicznych, często w pierwszych fazach projektu nie przewidzianych (np. w naszym przypadku sprawy wentylacji). Na górnym rysunku przedstawiono rzut poziomy stropu tejże kondygnacji. Strop składa się z płyt o trzech długościach a, b i c, o zasadniczej jednej szerokości; jedynie na niektórych zakończeniach pól stropowych występują płyty połówkowe, oznaczone a„ b, i c,. Zasadnicza szerokość wynosi 2MO (120 cm), liczona w osiach rozstawu, zaś długości dostosowane do modularnych głębokości traktu wynoszą n • MO 2 • c (promocja 3 w 1).