Nazwa iłów chudych

Przy podziale gruntów według ich składu zostały przyjęte podane poniżej nazwy frakcji i ich wymiary graniczne; wymiary te ustala się W grupie iłów chudych, glin ciężkich, iłów pylastych i iłów piaszczystych - nazwa iłów wiąże się zawsze z zawartością cząstek < 0,002 mm w ilości co najmniej 30%, a nazwę glin nadaje się gruntom mającym cząstek tych <C 30% (program uprawnienia budowlane na komputer). Nazwa iłów chudych dotyczy gruntów, w których zawartość cząstek:

• 0,006 mm nie dosięga 50%; grunty te mogą mieć znaczne domieszki cząstek pylastych lub piaszczystych; gdy zawierają cząstek
• 0,002 mm mniej niż 30%, to zalicza się grunty do kategorii glin. Do glin ciężkich oędziemy zaliczali grunty o zawartości cząstek
• 0,006 mm nie mniej niż 50%, jak w iłach, lecz o zawartości cząstek < 0,002 mm poniżej 30% (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Bardzo dogodną pomocą przy klasyfikowaniu gruntów według uziarnienia może być pomysł trójkąta podziału, wprowadzony przez Fereta przy jego studiach nad betonami. Trójkąt taki wykazuje na każdym boku zawartość w gruncie którejkolwiek z trzech interesujących nas części składowych, ujętą w procentach od 0 do 100% (uprawnienia budowlane). Od dowolnego punktu M wewnątrz trójkąta możemy przeprowadzić linie równoległe do boków, które wskażą ile procent (a, b, c) i jakiej frakcji zawiera grunt, przy czym charakterystyczną cechą takiego trójkąta jest to, że zawsze suma a. + b + c = 100% (program egzamin ustny). Punkty położone na bokach trójkąta odpowiadają składowi tylko z dwóch frakcji. Wielokrotnie powtarzane próby wykorzystania pojedynczego trójkąta do podziału gruntów wykazały, że należyty podział nie może być w ten sposób wyłożony. Pomysł trójkąta jednakże jest niezwykle dogodny i obrazowy i wobec tego wprowadza się tu próbę podziału gruntów za pomocą każdorazowego użycia jednocześnie dwóch trójkątów: podstawowego I i pomocniczego II lub III. Dla iłów i glin oraz gruntów piaszczystych (opinie o programie).

Gliny i gliny piaszczyste

Gdyby iły miały znaczniejszą zawartość piasków (od 50% do 70%, co jednak trudno spotkać w naturze), trafiłyby do kategorii iłów piaszczystych. Przy dużej zawartości cząstek pylastych (od 50% do 70%, co zdarza się często) iły otrzymują nazwę iłów pylastych (segregator aktów prawnych).

Gliny i gliny piaszczyste są to grunty o małej zawartości cząstek < 0,002 mm (mniej niż 30%), o dużej zawartości cząstek < 0,006 mm (15%-50%), o zawartości cząstek pylastych w granicach 0-50% i cząstek piaszczystych w granicach 0-70%. Powiązanie różnych frakcji gruntowych, zaczynając od piasków i kończąc na cząstkach koloidalnych, jest charakterystyczne dla glin. Gdy gliny przy niewielkiej ilości cząstek piaszczystych (0-35%) mają w sobie dużo cząstek pylastych (50%-80%), będziemy zaliczać je do glin pylastych.

Pyły, lesy, pyły lesowe i pyły piaszczyste znajdą się na rys. 3-5 w trójkącie I jako grunt możliwy bezpośrednio do wydzielenia na jednym trójkącie. Gdy pyły, lesy i pyły lesowe w przyjętym tu podziale mogą zawierać cząstek pylastych od 65% do 100%, a cząstek piaszczystych od do 20%, to w pyłach piaszczystych cząstek pylastych może być od 42,5 do 80% i cząstek piaszczystych od 20% do 50%. W tablicy 3-1 lesy wydzielone są osobno, gdyż zawartość w nich węglanu wapnia zwiększa ich nośność w porównaniu z innymi pyłami. Nieraz gruntom tym nadawana jest nazwa gruntów „sypkich’. Trzeba tę nazwę uznać za nieprzemyślaną, gdyż piasek zawilgocony traci cechę sypkości (promocja 3 w 1).

Do piasków (bez dodatkowego przymiotnika) zostały zaliczone grunty zawierające od 70% do 100% ziarn piaszczystych z domieszką cząstek (0,006-4-0,1 mm) nie więcej jak 30%, cząstek <C 0,006 mm nie więcej jak 10% i ziarn > 2 mm mniej niż 10%. Jeżeli piasek zawiera ziarn (0,1-5-0,5) mm ponad 60%, to otrzymuje nazwę drobnoziarnistego, przy takiej że ilości, tj. ponad 60% ziarn 0,5-4-1 mm, zostaje zaliczony do średnioziarnistych, a przy tejże ilości ziarn 1-2 mm zostaje nazwany gruboziarnistym. We wszystkich innych razach piaski zaliczamy do grupy piasków różnoziarnistych. Na rys. 3-5 uwidoczniono (trójkąty I i III w łącznym ujęciu) skład uziarnienia gruntów, odpowiadający temu podziałowi.