Maksymalne naprężenie na grunt
Maksymalne naprężenie na grunt wynosi 2,04 kG/cm2. Komin znajduje się w tzw. III strefie działania wiatru (strefa górska, wyjątkowo silne wiatry), wobec czego grubości ścian trzonu są większe niż zazwyczaj; przewidziano również pewną rezerwę na korozję betonu (program uprawnienia budowlane na komputer). Grubości ścian wynoszą 60 cm u dołu do 18 cm na poziomie + 130 m. Część ceglana, z cegły kominówki ma grubość 35 i 30 cm. Średnica zewnętrzna dolna trzonu wynosi 12,3 m, górna - 5,2 m. Beton Rw = 200 kG/cm2.
Cegła I klasy Rc = 150 kG/cm2, na zaprawie cementowej (cement hutniczy).
Projekt trzonu komina wykonano w Krakowskim Biurze Projektów Budownictwa Przemysłowego; realizacja - Wrocławskie Przedsiębiorstwo Budowy Pieców Przemysłowych.
Komin Elektrowni Łagisza, zrealizowany w r. 1960, o wysokości 160 m jest najwyższym kominem w Polsce. Średnica zewnętrzna dolna wynosi 12,04 m, górna - 6,64 m. Grubości ścian trzonu od 40 cm u dołu do 15 cm u góry (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Otwory wlotowe czopuchów są prostokątne o wymiarach 4,0 x 8,0 m, na wysokości 11,20 m. Beton trzonu Rw = 200 kG/cm2, fundamentu Rw = 140 kG/cm2.
Fundament żelbetowy płytowy o średnicy 29 m; grubość płyty 3,30 m.
Projekt wykonano w Krakowskim Biurze Projektów Budownictwa Przemysłowego; realizacja - Bytomskie Przedsiębiorstwo Budowy Pieców Przemysłowych.
Komin Huty Szkła w Polance k. Krosna jest pierwszym z dużej serii żelbetowych kominów cylindrycznych (uprawnienia budowlane).
Zaprojektowany i zrealizowany został przez Krakowskie Przedsiębiorstwo Budowy Pieców Przemysłowych w r. 1956. Wysokość komina wynosi 26,0 m, średnica 2,12 m, grubość ściany stała - 18’cm. Beton trzonu Rw = 220 kG/cm2. Rura wewnętrzna o grubości ściany 14 cm wykonana jest z betonu ogniotrwałego Ru, = 84 kG/cm2 i zbrojona tak jak trzon stalą zwykłą okrągłą. Fundament żelbetowy płytowy okrągły.
Sprężanie kominów
Komin kotłowni w Wytwórni Papierosów w Radomiu, cylindryczny, o wysokości 55 m, średnicy zewnętrznej 2,93 m i wewnętrznej 2,05 m, zrealizowany w r. 1958, jest (wraz z kominem Emalierni w Olkuszu) najwyższym tego typu w kraju. Wykonany został w jednym ślizgu, grubość ściany jest stała - 18 cm (program egzamin ustny). Wlot czopucha podziemnego - jednostronny. Rura wewnętrzna z betonu ogniotrwałego grubości 14 cm, o wysokości również 55 m oparta jest bezpośrednio na fundamencie i nie jest nigdzie związana z trzonem żelbetowym. Szczelinę grubości 12 cm wypełnia granulowany żużel wielkopiecowy.
Idea kominów sprężonych, jakkolwiek znana już od kilkunastu lat, nie znalazła szerszego zastosowania w praktyce. Przyczyną tego jest przede wszystkim fakt, że przy obecnym stanie techniki żelbetu potrzeba sprężania kominów jest raczej problematyczna, a całe przedsięwzięcie w wielu przypadkach - nie tylko w warunkach polskich - nieekonomiczne (opinie o programie).
Grubości ścian kominów żelbetowych, jakie stosuje się w ostatnich projektach (np. komin 160 m ma u dołu grubość ściany 40 cm) nie mogą być zbyt wiele zmniejszone, ze względu na wymagania dotyczące stateczności i odkształceń oraz wymagania technologiczne (otwory w trzonie, połączenie z fundamentem itd.).
Najmniejszą grubością dozwoloną przy kominach jest (słusznie) 15 cm, a więc i tej wartości nie można zmniejszyć. Poza tym na- 3 prężenia od ok. - wysokości komina wzwyż są już tak małe, że wymiary przekroju i zbrojenia przyjmuje się konstrukcyjnie (segregator aktów prawnych). Wobec tego mogłoby mieć sens sprężenie podłużne tylko dolnej części trzonu wysokich kominów, ale jak dotychczas w nowych projektach nie stosowano tego sposobu. Stosuje się go natomiast do wzmocnienia kominów (także ceglanych).
Sprężenie poprzeczne (poziome) byłoby bardzo potrzebne w przypadkach, gdy ściana trzonu narażona jest na wpływ dużych różnic temperatury (przy gorących gazach). Wtedy sprężenie pierścieniowe doprowadziłoby do zmniejszenia naprężeń rozciągających po stronie zewnętrznej ściany trzonu (promocja 3 w 1).
