Martwica boczna

Martwica boczna może być również spowodowana przez silne nasłonecznienie nagle odsłoniętych drzew o cienkiej korze. Ta ostatnia postać występuje często w górskich drzewostanach bukowych, jako następstwo dużej dobowej amplitudy wahań temperatury przy mroźnej pogodzie i silnym nasłonecznieniu; powoduje to miejscowe obumarcie miazgi i odpadanie płatów kory, co określa się mianem oparzeliny (program uprawnienia budowlane na komputer).
Martwicę boczną powoduje również rdza korowa sosny (Cronartium sp.); wada ta połączona z silnym przesyceniem drewna żywicą nosi nazwę obwaru.
Martwica powoduje zniekształcenie poprzecznego przekroju pnia i stwarza dogodne warunki do inwazji grzybów i owadów.

Jako środek zapobiegawczy należy stosować wyrąb uszkodzonych drzew (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Przy pomiarze podaje się głębokość, szerokość i długość martwicy w mierze liniowej lub w ułamku odpowiednich wymiarów drewna okrągłego.
Pęknięcia są następstwem naprężeń przekraczających wytrzymałość drewna na rozciąganie w poprzek włókien lub jego wytrzymałość na ścinanie.
W drewnie okrągłym pęknięcia mogą powstać na skutek naprężeń powstających w drzewach pod działaniem czynników zewnętrznych, jak wiatr lub okiść;
(np. pęknięcia wewnętrzne w drzewach zginanych przez wiatr) decydujące znaczenie ma wytrzymałość drewna na ścinanie wzdłuż włókien (uprawnienia budowlane).

Pęknięcia drewna są dużą wadą; zwiększają one ilość odpadów podczas obróbki lub uniemożliwiają wykonanie niektórych wyrobów. Stopień obniżenia jakości drewna zależy od wielkości i miejsca występowania pęknięć. Ponadto pęknięcia stwarzają sprzyjające warunki do rozwoju grzybów, gdyż ułatwiają wnikanie wody i zarodników grzybów do wnętrza nie okorowanego drewna.
Wpływ pęknięć na mechaniczne własności drewna jest dotychczas mało zbadany. Jedynie literatura radziecka podaje pewne dane dotyczące zewnętrznych i wewnętrznych pęknięć promieniowych (program egzamin ustny).
Jak wynika z liczb w przytoczonych tabelach, wpływ pęknięć promieniowych leżących w płaszczyźnie największych naprężeń ścinających jest w wypadku wytrzymałości na zginanie statyczne bardzo poważny; natomiast wytrzymałość na ściskanie wzdłuż włókien obniża się w znacznie mniejszym stopniu.

Pęknięcia prostopadłe

Pęknięcia prostopadłe do kierunku działania siły zginającej bardziej obniżają wytrzymałość na zginanie statyczne od pęknięć przebiegających równolegle do kierunku działania siły.
Zdaniem Pieriełygina wpływ pęknięć okrężnych na wytrzymałość na zginanie statyczne powinien być mniejszy od wpływu pęknięć promieniowych prostopadłych do kierunku działania siły zginającej, gdyż walcowata powierzchnia pęknięć okrężnych nie może się w pełni pokrywać z płaszczyzną największych naprężeń ścinających, które występują wzdłuż strefy obojętnej.
Ze względu na umiejscowienie w drewnie pęknięcia dzieli się na dwie grupy: pęknięcia wewnętrzne i pęknięcia zewnętrzne (opinie o programie).

Pęknięcia wewnętrzne. Pęknięcia wewnętrzne są to pęknięcia występujące w środkowej części drewna okrągłego i nie dochodzące do jego obwodu. Pęknięcia wewnętrzne dzieli się, zależnie od ich kształtu na poprzecznym przekroju drewna, na pęknięcia rdzeniowe i pęknięcia okrężne. Pęknięcia wewnętrzne mogą również powstawać w tarcicy.
Pęknięcia rdzeniowe są to pęknięcia przechodzące przez rdzeń w kierunku promieniowym i nie dochodzące do obwodu; są one najszersze przy rdzeniu, a zwężają się ku obwodowi pnia. Pęknięcia te powstają w drzewach na pniu lub przy ścince, w chwili upadku drzewa. W pierwszym wypadku przyczyna powstawania pęknięć nie jest dostatecznie wyjaśniona (segregator aktów prawnych).

Istnieje kilka hipotez, z których największe prawdopodobieństwo ma pogląd, iż pęknięcia powstają wskutek działania naprężeń ścinających przy zginaniu drzewa przez wiatr. Przy wysychaniu drewna okrągłego lub podczas parzenia (obróbka hydrotermiczna) pęknięcia rdzeniowe powiększają się (promocja 3 w 1).

Pęknięcia spowodowane przez wiatr występują najczęściej jedynie w odziomku, pęknięcia zaś powstałe przy ścince ciągną się na większej długości, przechodząc nieraz przez całą kłodę; widać je wówczas na obu czołach sortymentu.